Back Home

Back to the farm..

Ik heb vannacht bijna niet geslapen. Dezelfde zin spookt steeds door mijn hoofd: het is thuis niet meer veilig. Wat zou er aan de hand zijn? En wat gaat er gebeuren met de dieren die daar nog staan? Ik moet het gewoon weten. Pap was ook wel heel onduidelijk. Het is niet meer veilig, dat is wat ik heb. En dat is dus praktisch bijna niks. Maar dat gaat veranderen zeg ik hardop tegen mezelf. Gelukkig is Annelie nog niet wakker. Ik sta op en trek geluidloos mijn kleren aan. Mijn sokken zijn wel helemaal vies dus ik pak een paar van Annelie, vind ze vast niet erg. Ik sluip de trap af en pak snel een broodje. Ik weet toch waar alles ligt. Dan loop ik naar de achterdeur, de voordeur maakt te veel geluid. Ik trek zacht de deur achter me dicht. Ik loop naar storm toe en doe alleen een hoofdstel om. Zonder zadel rijden gaat vast wel goed. Als ik bijna bij mijn huis ben stap ik af en bind ik storm vast aan een tak. Langzaam sluip ik richting het huis. Ik kijk om het hoekje van de schuur. Alle koeien, schapen en ook paarden worden in vrachtwagens geladen, aangezien niemand nu voor ze kan zorgen gaan ze voor een tijdje naar een andere boerderij waarschijnlijk. Ik schrik uit mijn gedachten op omdat er iemand op mijn schouder tikt... Ik wil net gaan gillen maar dan voel ik een hand voor mijn mond. Ik draai me om en zie Lisette staan. Wat doe jij hier?!?!!? Roep ik zacht. Duhh, waarschijnlijk precies dezelfde reden waarom jij hier bent. Ik moet toch kijken of alles in orde is?! Zegt Lisette. Ik lach naar haar en maak een 'ja natuurlijk' beweging. Maar waar slaap je nu? Vraag ik aan haar. In het oude huisje aan de west kant van de weilanden. Maar ik heb een groot probleem. Ze halen triëst hier weg!! We moeten iets. Verzinnen om hem terug te halen. Maar hoe gaan we dat doen?? Vraag ik. Op dat moment schiet me een idee binnen! Ik heb een idee zeg ik tegen Lisette.............

Aaah ik ben zo blij dat ik je weer terug heb, zegt Lisette tegen Triëst. We rijden op onze paarden over de heuvels richting het oude huisje. We gaan Lisette's spullen halen om ze naar Annelie te brengen. Dan slaapt ze in ieder geval niet alleen. Als we bij Annelie's huis aankomen rent de moeder van Annelie het huis uit. Waar was je nou! Ik heb iedereen gebekt zegt ze ongerust. Ik glimlach. Annelies moeder is intussen als een soort echte moeder voor me geworden. Aangezien ik mijn oude moeder nooit meer zie. Ik mis haar... Maar ik ben ook boos op haar. Annelies moeder stormt op ons af en neemt Lisette's spullen over. Annelie komt ook naar buiten rennen ondertussen dat ik storm naar de stal breng fluistert ze: ik wist wel dat je terug was..... Ik glimlach en knik. Ik kon het gewoon niet achterlaten, ik moest weten of het goed ging. Als we het huis binnen komen zie ik Lisette met rode ogen aan tafel zitten. Wat is er?!?! Vraag ik ongerust. Annelie kinkt ook bezorgd en haar moeder zegt: je moeder heeft gebeld, ze komt je NU ophalen...........