I Do Believe in Destiny

Chapter Five

[Chapter Five]

~Sophia's POV~

Please, magbreak ka na. Please. Ang boring ng first day ko. Wala akong makausap!

Sa buong period, 'yan lang ang hinihiling ko.

*KRIIIIIIIIIING!!!!!!!*

YEESS!!

Sa wakas,

lunch naaaaa!!!

Inabangan ko sa may pinto si Louisa.

"Grabe sis! Ayun na yata ang pinakaboring na araw!"- Louisa

"Sinabi mo pa! Wala akong makausap! Absent yung katabi ko! Konti na lang babgsak na yung ulo ko kanina! Buti nalang break na!"- ako

"Halika na, Babes! Baka naghihintay na si Steph."- Louisa

So  ayun na nga, pumunta na kami kay Steph.

Hayy, namimiss ko na siya! SOBRAAAA!

Habang naglalakad kami, may nagtsi-tsismisan na naman.

"Ang pogi talaga ng bagong classmate namin! Bryan yata pangalan nun!"

"Oo, talagang gwapo yun! Nag-hi pa nga sa'kin eh. Eeep!"

"Sabi nga tatlo daw yung bagong students. Nakita mo ba yung dalawa?"

"Babes, may bagong students?"-ako

"Aba, ewan. Tanong na lang natin kay Steph. Baka sakaling alam niya."- Louisa

Nakita namin si Steph na nakasimangot.

"Teh! Yung mukha mo parang pinagsakluban ng langit at lupa. Ano ba 'yan? Nawawala yung beauty mo!"-Louisa

"Ay, ewan! Gutom na 'ko. Ikaw, Sophia, may utang ka pa sa'king kwento." pataray na sabi ni Steph.

Ano kayang problema niya??

"Sige, sige basta ba may chocolates eh. AT, basta ba magkukwento ka, eh. Okay?"

"Ewan. Lika na nga!"- Steph

"Mabuti pa nga. Gutom lang 'yan, babes."-ako

Nauna nang maglakad si Steph.

Sinundan na lang namin siya.

"Uy, teh, anong nangyari dun? Parang meron eh." -Louisa

"Aba, malay. Magkukwento rin 'yan. Baka naman may nangyari."

Canteen:

Pagkadating namin sa canteen, umupo kami sa usual seats namin.

At bumili ng lunch.

Pagkaupong-pagkaupo, tsaka namin napansin yung pagkain ni Steph.

O.O

"BABES! Sobrang dami naman nyan!"- ako

"Mauubos mo ba 'yan?! Baka naman matae ka nyan?"-Louisa

Pag tinignan niyo yung tray niya eto makikita mo: Tatlong iba-ibang klaseng pagkain. 2 cups of rice. May isang slice pa ng chocolate cake.

Sino namang hindi magugulat don?!

Ang alam ko lang,  nagiging ganyan yan kumain kapag, naiinis, may kagalit or depressed.

Alin naman don ang pinoproblema ni Steph?

"Hoy babae, may kwento ka pa, remember?"- Steph

Naku! Di pa pala ako nakakaligtas.