My Amnesia Wife (COMPLETED)

Chapter 6 - His EX

His EX

 

<Venice’s PoV>

It’s been three days since I was discharged from the hospital. Nandito ako ngayon sa bahay ‘namin’. My mom insisted na doon na lang sa bahay nila ako manatili pansamantal para sya na lang ang mag-alaga sa akin pero ayaw ng ‘asawa ko’. He said I’m his responsibility at dapat daw kasama nya kami ni baby palagi. Kaya no choice ako, at sumang-ayon din naman ang mga magulang ko eh. Haaayyys.

Nasa kwarto ‘namin’ ako ngayo. Sabi ng poging doctor ko (hihihih, talande! XD), magbed rest daw ako. Akalain mo ‘yun, literal talagang bed rest dahil halos ayaw na akong patayun in Vince. Baka sa susunod na mga araw eh hindi na ako makatayo -___-

Ang sweet sweet nya din, nagtataka na talaga ako sa mga kinikilos nya. Pero eneweys, baka ganun talaga sya dahil asawa ko na sya. Tssss.

“I’m home.” Napalingon ako sa nagsalita, ang gwapo kong asawa na naka-three piece suit. Ang pogi nya talaga, lalo na ngayo na nakangiti sya. Kyaaaahhhh~~~~!!! >/////<

Tatayo na sana ako para salubungin sya pero----

“Just stay there.” Lumapit sya saken at niyakap ako. Niyakap ko din sya pabalik. Ewan ko ba pero miss na miss ko sya kahit three hours lang kaming hindi nagkita.

Humigpit lalo ang yakap nya saken, ganun din ang ginawa ko. Hmmmm, ang bango nya naman. Hmmmm... hmmmm... parang gusto kong ubusin ang pabango nya. Ang man---

*Chuckles*

“Baka maubos ang pabango ko, Love.”  Bumitaw ako sa pagkakayakap sa kanya.

“Hmmmp! Eh di ‘wag! Lumayo ka nga saken!” nagtatampong sagot ko sa kanya at tinalikuran ko sya! Akala nya ah!

*Chucles* At talagang tuwang tuwa pa sya ahh??!!!

Natatawang yumakap sya mula sa likod ko.

“I love you.” Sh -___- Nakakainis! Alam nya talaga kung paano ako amuhin eh! “Gusto ko nga ‘yung nilalambing mo ko.” Panunuyo nya habang hinahalik-halikan ang nalikat ko. Tsss -___-. Pero deep inside, kinikilig ang lola nyo! (lande! XD)

Nabigla ako ng hinawakan nya ang tyan ko at hinimas-himas ito.

“Baby, ‘pag labas mo, wag kang masungit kagaya ni Mommy, okay? Pero sana, maging kasing bait, thoughtful, mapagmahal, maala---?”

“Hep hep! Binobola mo naman ako eh!” Parang batang pagmamaktol ko.

*chuckles*

“of course not, Mommy. Bakit naman kita bobolahin? I love you Mommy.”

*padam padam padam* (A/N: ‘yan daw ang heartbeat XD)

Do I love him too? Of course, I do. Pero hindi pa ngayon ang tamang oras. I need to retrieve (computer lang eh? XD) my memories first.

Habang ninanamnam ko pa ang moment naming dalawa eh may kumatok.

“Ser, Mam, may naghahanap po sa labas, si Engr. Mariano daw po.” Sabi ng kasambahay namin mula sa labas.

“Sige manang, susunod na ako.” Sagot ni Vince kay manang habang nakayakap pa rin sa akin. Bumitaw sya sa pagkakayakap sa akin at hinarap ako sa kanya. “Saglit lang ako okay? Magpahinga ka lang dito, Mommy.” I just nodded my head. He kissed my forhead and walked to the door. Bago pa man sya lumabas ay kinindatan nya muna ako. Achecheche! ang landi ng asawa ko! >////<

Wait, Mariano? Bakit parang familiar? Si Lance Mariano ba ‘yun? Achecheche! Hindi naman Engr. Si Lance eh XD. Pero something is bugging me, makababa nga at matingnan kung sino ‘yun. Sinuot ko ang tsinelas ko para bumaba na.

Hindi ko alam pero habang pababa ako ng hagdan eh biglang kinabahan ako. I just shrugged it off.

Nakita ko si Vince na may kausap na babae. By just looking at her I felt so insecure and by the looks of it he is happy to see her. Sya ba ‘yung Engr. Mariano na sinasabi ni manang? I though t’was a guy. Marami ngang namamatay sa maling akala. But for all I can remember, she is his girlfriend when we were in college. She is his ex now right? But they are still keep in touch huh. Hiyang hiya naman ako. And yes I admit it, I am freaking jealous. He didn’t even notice me here. And I am stuck here in the middle of the staircase.

The woman glance up at she saw me, she smiled but I can’t say if it’s genuine or not. Napalingon si Vince at nagulat sya sa pagkikita saken.

“Love! I told you to stay upstairs right? The doctor said you need to rest.” Sabi nya habang patungo sakin. But I pay no attention to him, I am just looking at the woman he is chatting with a while ago. Inalalayan nya ako sa pagbaba ng hagdan patungo sa sala at pinaupo ako. Lumapit naman sa amin yung babae.

“Hi Venice! I guess you can’t remember me too. I am Dara.” She smiled broadly and offered her hand. I hesitantly took it.

“Venice.” I said plainly. Nagulat naman ako ng niyakap nya ako at bumulong.

“His EX.”