D: eh be kızım insan yürürken önüne bakar dimi yani nekadar korktuk
S: özür dilerim anneannecim ama biraz dilensem sonra konuşsak
D: tamam canım
şılayı odaşına yatırdım aşagı indiğimde kerem yoktu aneme sordum
Z: anne kerem nerde
D: işi çîkmış gitti
nasıl ya dün konustuğumuzda işim yok yarı dedi yine neler çeviriyor bu umarım beni üzecek birşey yapmaz çünkü artık acıları taşıyabileceğimi sanmıorum iki dk sonra tlefonuma mesaj geldi tanımadgm numara kerem ve sarısın bir bayanın resmiii
Z: anne sìlaya iyi bak 2 saatliğine dısarı çıkıyorm
ceketimi alıp sahle gittim sanırım iki saat denizi seyrettm
insan nekadar çabuk yalan söyleyebilir nekadar çabuk üzebilir karşısındakini bir kere güvendiyseniz olmuyor emin olun bir daha güvenemiyorsunuz seviyorsunuz ama uzaktan sadece bu önemsiz şeyler dolduruyor hayatınızı ve doğru karar alamayacak hale geliyorsunz ben öyleyim ne düşüne biliyorum ne de dogru birseyler hersey kontrolüm altında zannediyorum ama degil ben kendimi kontrol etmeye calışıyorum olmuyor vicudumu suyla buluşmasıyla bilincimin kapandıgını hissettim gerisi karanlık
merhaba canlarım bugün moralim biraz bozk zeynepi intihar ettirdim ama bişey lmaz zeynepe rahat olun :-)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ilk görüşte <3 zeyker
Romanceçok seviceğiniz bir hikaye zeykerden alıntı okumanızı tavsiye ederim
