14.bölüm

3.1K 57 0
                                    

K.B.A

kucağıma aldım ambulansa koydum ağlıyordum beni nasıl bırakır  ben onu çok seviyordum bunları düşünürken yoğün bakım odasının kapısında bekliyordum  o uyanana kadar da beklicem doktorum odadan çıktığını görünce  yanına koştum çok ilaç içmiş ve organlarına zarar vermiş

K: görücem onu

D: tamam ama sadece 5 dk

kıyafetleri giyip içeri girdim meleğim yatıyordu

K: sen bunların hiç birini duymicaksın ama ben yinede söylicem ben seni çok seviyorum hepsi üvey baban yüzünden ben sen olmadan yaşayamam

ağlıordum gözyaşım eline damladı  uzanıp dudağından öptüm ve karşılık geldı kalp ritmi arttı  doktorlar içeri girdi beni dışarı çıkardılar uyandı birsürü ziyaretçiden sonra ben girdim

K: zeynep nasıl sın

Z: iyiyim sevgilim bende seni seviyorum

K: sen duydun mu

Z: galiba  ımm beni bırakmıcaksın dimi

K: hayır öle bi niyetim yok

Z: güzel ne zaman çıkıyorum burdan

K: hemen

Z: hadi hemen bu kokudan nefret ediyorum

arabaya bindik keremlere gittik

K: bak ben sen hep sevdim tamam bunu hiç unutma hem te sevicem

Z: en son söylediğinde benden ayrılmıstın sanırım

K: üzgünüm

Z: üzgün ol diye söylemedim beni bırakma yeter

K: ben nefessiz nasıl yaşarım sen benim nefesim sim balım

kereme yaklaştım göğsüne yattım kerem saçlarımla oynuyo aynı zamanda kokluyodu beni çok özlemiş anlaşılan

sabah kalktığımda yataktaydım yanımda kerem mutluyum

öperek uyandıraım dedim meğer uymuyomuş dudaklarını optüğüm anda karşılık verdi

Z: seni adi dey yastıkla onu dövmeye başladım

K: çok ayıp insan sevgilisine öyle dermi

daha ço vurdum kucağına oturdum

K: biraz daha böyle oturursan kötü şeyler olabilir

hemen kalktım

Z: kahvaltı hazırlicam

aşağı indim mutfağa girdim kapı çalmaya başladı

Z: kerem kapıya bak hayatım leremin kapıyı açmasıyla suratı düştü kim di ye merak ettim

kimdi acaba ??

ilk görüşte <3 zeykerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin