Even staat mijn wereld onderste boven. "Zwadderich" hoor ik de sorteerhoed zeggen. 'Nee, dit klopt niet! Ik ben geen Zwadderaar!' snauw ik door de zaal. Mensen van de tafels kijken me raar aan. Ik ren de grote zaal uit opzoek naar een toilet waar ik...
Ik veeg mijn tranen weg met een doekje naast de wasbak. Ik raap mijn moeder bij elkaar en kijk mezelf aan in de half gebroken spiegel. 'Waarom? Waarom moet ik in Zwadderich zitten?' zeg ik tegen mezelf. Ik kan me zelf niet onder controle houden en mijn tranen rollen weer over mijn wangen naar mijn kaaklijn.
'Dale, gaat alles goed met je?' vraagt Carter. Hij staat bij de deur opening van de entree. 'Wat denk je zelf? Ik zit in Zwadderich! Jullie hebben leuke huisgroepen..' snauw ik. 'Het is niet zo erg.' begint hij. 'Bovendien, we hebben nog steeds dezelfde klassen.' vervolgt hij. Ik knik. 'We moeten maar eens gaan, je moet met je nieuwe huisgroep naar je slaapzaal.' zegt Carter voorzichtig. Ik knik en volg hem.
Als ik weer bij de grote zaal aankom, lijkt het alsof er helemaal niks met me gebeurt is. Ik volg de Zwadderich groep naar het trappenstelsel. Ik wil naar boven lopen, maar de groep loopt naar beneden. 'O nee, als we maar niet in de kelder zitten.' denk ik.
Als we door het pikdonkere halletje lopen, zie ik dat iedereen alweer met elkaar praat. De meeste zijn al wat ouder en zitten langer op school. Maar iets van zes leerlingen zijn vandaag gesorteerd in Zwadderich, de meeste zijn in Griffoendor. 'Ik moet er maar het beste van maken...' denk ik.
Als we eenmaal in de slaapzaal zijn, kijken de nieuwe leerlingen helemaal om zich heen, onder andere ik. We zitten onder het meer! 'Oké allemaal opletten!' snauwt iemand. Iedereen schrikt en kijkt op. 'Welkom Zwadderaars in jullie slaapzaal. Hier zullen jullie overnachten. Mijn vriend hier zal jullie zo naar jullie kamer brengen.' zegt hij. Ik voel me een beetje alleen hier. Geen Sky, Carter of Savannah. Ik zucht en volg de man naar de slaapzaal.
De volgende dag...
Ik loop de grote zaal binnen om wat te ontbijten. Zometeen heb ik mijn eerste les, wat Bezweringen is. Ik zie Carter opstaan en naar me toe komen. 'Hey, hoe was het in je slaapzaal?' vraagt hij vrolijk, zo te zien heeft hij wel goed geslapen. 'Verschrikkelijk!' roep ik. Sommige mensen kijken me aan. Hij legt een hand op m'n schouder. 'Misschien voel je je wat beter als je gaat ontbijten?' vertelt hij. Ik knik. Ik ga aan de Zwadderich tafel zitten. 'Eens kijken, wat kan ik allemaal eten?' vraag ik me af. Ik pak een broodje die ik zie. Ik pak dan wat kaas en doe het erbij. 'Goed genoeg..' denk ik.
Na het ontbijten lopen Carter en ik naar de les bezweringen. 'Het is hier echt een doolhof..' zegt hij terwijl die rondkijkt. 'Inderdaad ja.' geef ik toe. We lopen achter wat klasgenoten aan zodat we weten waar we heen moeten. 'Hier is het!' zegt Carter. Ik knik. We openen de deur en zien eerste jaars studenten. Carter en ik gaan naast elkaar op een soort tribune zitten. Dan komt de professor. Hij gaat zitten. 'Welkom studenten, bij jullie eerste les, namelijk bezweringen!' zegt hij. Iedereen klapt. 'Ik ben professor Foenas.' zegt hij. 'We gaan gelijk beginnen, dus pak jullie wand erbij, want we gaan jullie eerste spreuk leren!' vertelt hij enthousiast. Iedereen pakt zijn toverstok erbij.
'Vandaag gaan we ons klaar maken voor jullie examen, waar jullie een ananas moeten laten tapdansen.' zegt hij bloedserieus. Sommige kinderen beginnen een beetje te lachen, maar dat is al gauw weg. 'De eerste spreuk die ik jullie aanleer, heet "Wingardium Leviosa".' begint hij. Vele van jullie weten misschien wel wat dit is, vanwege je ouders. Heeft iemand een idee. Iemand van Huffelpuf steekt z'n hand op. Zij is de enige die haar hand op steekt. 'Ja, zeg het maar, en je naam ook maar.' zegt professor Foenas.
Ze staat op. 'Melinde van Troefels, met Wingardium Leviosa kan objecten laten zweven.' zegt ze terwijl ze weer gaat zitten na haar zin. 'Correct!' zegt de professor. 'Jullie gaan dat zo doen, zoals je ziet ligt er een veer op jullie tafel, die jullie zo gaan laten zweven. Hiervoor ga je de zwaai en zwiep beweging gebruiken.' zegt hij. Hij doet het na. 'Wingardium Leviosa!' roept hij door het lokaal. Zijn boeken die eerst op het bureau lagen, zweven nu in de lucht!
'Oké, nu jullie, ga maar proberen!' zegt de professor vrolijk. Iedereen in de klas begint te oefenen. Nog niemand is het gelukt. 'Wingardium Leviosa.' zeg ik. Ik maak de zwaai en zwiep beweging. Het is gelukt! Ik ben de enige die hem in de lucht heeft. 'Netjes gedaan eh- wat is uw naam?' vraagt professor Foenas. 'Dale.' zeg ik. Dan kijkt Melinde me met een vals aan, het is haar nog niet gelukt. Al snel lukt het haar wel dan. Ik rol m'n ogen. Carter is ook nog steeds bezig. Ik help hem een beetje. 'Oké, onthoud, de volgende les kan iedereen aan mij de spreuk laten zien!' zegt hij wat minuten later. Iedereen loopt het lokaal uit. Gelukkig was deze les veel leuker dan mijn slaapzaal.
WC waar Dale huilt
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Bezweringen Lokaal
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Professor Foenas
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Melinde van Troefels
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
