She's Back!!!

10 1 0
                                    

RAINE'S POV
"All passengers, please fasten your  seatbelts we're now ready for landing," announce ng piloto.

Ilang minuto ay naglanding na ang eroplano sa terminal ng NAIA. Hinintay ko lamang ang ibang pasahero na bumaba bago ako. Nang makalabas na sila ay saka ako na ang sumunod. Nang maitapak ko ang mga paa ko sa lupa, doon ko lang narealize that I was really back home. It has been 6 long years since I have left the country. Anim na taon..... anim na taon ng pagtatago. Napakahabang panahon na rin  pala and maybe its really the right time. Natigil lamang ako sa pagiisip ng may humawak sa kamay ko.
"Mommy, there's Tito Usher," aniya ng isang munting tinig. Yes, you read it right. Tinawag niya akong mommy dahil anak ko sya. Isa sya sa rason why I chose to run away and left. Nilingon ko muna sya at nginitian bago ko itinuon ang pansin sa itinuro nya at nakita ko ang pinsan kong so Usher Rey na nakangiting kumakaway sa amin. Naglakad kami patungo sa kanya. Nang makalapit kami ay nagyakapan kaming dalawa.
"Welcome back, ate rayne," sabi nya.
"Thanks, Sher" ako.

Pagkatapos ay binalingan nya naman ang anak.

"And also to you, little boy," ani Usher at ginulo ang buhok ni Shin.

"Uncle, don't mess my hair," ani Shin habang inaalis ang kamay ng Uncle niya sa may buhok. "And I told you, Uncle I'm a big boy na," nakabusangot pang wika nito.

"Okay, okay, young man, I get it," natatawang pagsuko nito sa anak ko.

"That's enough you two,"saway ko sa dalawa.
RAYNE'S POV

Pagkatapos mailagay ni Usher ang mga bagahe namin ay sumakay na rin siya sa may driver's seat. Nang ma i on nya ang ignition ay binalingan nya muna ang anak ko na nasa likod.

"Hey, Shin are you ready to go home?"  Aniya sa anak ko.

"Yes, Tito Ush", sagot naman ng anak ko. Nginitian nya Ito pagkatapos ay bumaling naman sya sa akin.

"How about you ate Rayne, are you ready now?" anito niya sa akin. I also smiled at him and nod.

Habang nasa daan ay pinagmamasdan ko ang bawat nadadaanan namin. Mukhang marami na ring pinagbago ang lugar na ito. May mga bago ng mga establishment nanakatayo. makikita mo rin kung gaano na ang inunlad ng lugar na ito sa loob ng anim na taon. Ang lugar na ito na syang dahilan why I had to run away. So many memories. I just sigh. I should not bother myself anymore of what already happened. It's all in the past anyway. What I should think is the now. Haisst... I'll  just close my eyes so I won't think anymore.

Naramdaman kong ma tumatapik sa akin Kaya napamulat ako.

"Ate, we're already here," Ani Usher.

Ginala ko Ang paningin ko at Makita Kong kog pinapasok na no Usher ang sasakyan sa loob my malawak na bakuran. Tiningnan ko Ang anak kong nakaidlip din pala at finishing ito.

"Sweetie, wake up. We're here" malumanay na Sabi ko sa kanya. Kinusot kusot nito ang mata at tumingin sa akin.

We're already in Lolo's house, Mommy?" tanong nito sa akin. I of at him. Then we both get out of the car.
We followed Ush into the house and ng buksan nya ang pinto ay bumungad sa akin Ang confetties (kuno😁😁) and a a loud cheer from the people inside.

"WELCOME BACK RAYNE AND SHIN!!!!!", masayang salubong ng mga two sa may sala. I was surprised and amazed. I roamed my eyes and I saw all of my family here. And my eyes landed on the person standing tall among them and I run to hug him.
"Welcome home, my daughter", anito sa akin habang nakayakap ako sa kanya.

" I miss you Dad, so much" ani ko. "I'm sorry Daddy, I'm sorry", I said while my tears keep flowing in my face.

"Sshhh, it's all right now, my baby. It's all right. I am just glad you're here now,"malumanay na Sabi nito sa akin habang hinahagod Ang likod ko. Hindi ko Pa rin mapigilang ang paglandas ng mga luha ko. I know I had not been good enough to be his daughter and I did not expect that he will just forgive me like this. I have closed my contact to them but I knew he hadn't forgotten me at all. And I am so glad to have such a father like him. Kahit na nga binigyan ko siya ng kahihiyan noon.

"Up until now you're still a cry baby", narinig kong wika ng napakapamilyar na tinig. Inalis ko Ang pagkakayakap Kay Dad at binalingan naman Ang taong yun." So don't I deserve a hug too, my sweet little sis?" I just laughed and go to him and give him a warm hug. Kahit kailan talaga nakaepal ng lalaking to. But this guy has been with me through my ups and downs.

"I miss you too, Kuya", I told him. After we hug I face the people who are inside and smile at them. They all come to me and we group hug.

"We miss you Rayne" Ani ng mga relatives ko. I smiled at all of them.

"Thank you, everyone".

I look at my son and call him.
" Baby, come here. Say hi to your other uncles and aunts".

"Hello po", bibong Sabi ng anak ko. And then he go to his LOLO and give him a hug. " Hi, Lolo. I miss you po", anito sa Lolo. At Kung ano ano na ang pinagkukuwento sa Lolo nya. Pagkatapos nun ay pinagpatuloy na namin ang usapan sa loob ng dining area. There we talk about what all I have been doing in LA and some other stuffs. Hapon na ng nagpaalam ako sa kanilang Mauna na akong magpahinga. Iniwan lo ma anak ko sa kanila masyado nilang pinagkakaguluhan. Masyado kasing makwento Ang anak ko Kaya giliw na giliw ang mga lolo at Lola nya na nandoon. So I went to my room to take some rest. When I opened the door, I feel nostalgic. It as if it's not that so long ago that I left cause everything in here is still the same. My dad really knows what I want. I smiled. Everything is still in place. The novels and books I collected when I was stinn in highschool are in the same bookshelf. My stuffed toys are fully organized in one side. And at the center of those fluffy thing is the one that stand out the most. I slowly went to where it is place and hold it. This one is the most special of all. It's the only gift she had of him. She smiled at what she thought. Oh no, Riana Gail, move on now. I sighed. Yeah, I should move on now. Nothing will not change anyway. With that thought, I placed the toy back to its place and went to the shower room. I need to rest.
The sun is already at it's peak when I woke up. I look at the alarm clock  on the side table and saw that it's now 10 in the morning. Nanatili  muna  ako ng limang minuto bago napagdesisyunang bumangon na. I do my morning rituals bago lumabas ng kwarto at bumaba.
Pinuntahan ko muna ang





Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Feb 27, 2021 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Long Lost LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon