Nefsini Öldür

2.Bölüm

Merhabalar güzel insanlar..

Bugün yeni bir bölümle daha sizinleyim 📖

"Her hayal,elbet birgün gerçekle el ele tutuşur.Ama ilk yanıp tutuşan her zaman kalptir.Hayallerinizin gerçeklerle buluşması,kalbinizin Allah aşkı ile tutuşması dileklerimle..

***

Yaraların tazeliğinde gelen bir yenilenmeydin sanki.Acıları alıp götüren,dertlerin derinlerindeki kalbi oradan sessizce çıkaran bir kahraman..Gözyaşlarım yanaklarımı değil kalbimi delip geçerken bir asit yağmuru gibi,baharın müjdecisiydi bakışların.

"Aşk" denilen o güzel kelime,yaratanın yaratılana yansıyan güzelliğinden ötürüydü.Bütün hüzünlerinden arınması gereken yüreğimin,tutunacak bir dala ihtiyacı vardı.Neden bu tutunma bir beşereydi peki?Çünkü insan yanlış yapan bir varlıktı..Artık bende bir yanlışa,belkide bir yangına adım atmak üzereydim..

   Yanmak...Yaptığı her yanlış seçimde yanardı insan.Değişen tek şey yalnızca zaman ve mekandı.Tercih etmem gereken tek şey;sonunda mutluluk olan bir şekilde mi yanmalıydı kalbim ve ruhum,yoksa dünya mutluluğundan sonra gelen sonsuz bir yanışla mı?Bunu seçmek kolay gibi görünse de iradenin en zorlandığı tercih olmalıydı bu..

  Bir sonsuzluğu paylaşmak ne güzel olurdu kalbindeki en güzel,en özel,adına "yâr" dedikleri kişiyle.Benim yarim...
Bazen hükmedemeden kalbine,ayırt edemeden doğruları ve yanlışları gidersin doğru sandığın yanlışlara doğru.Tıpkı bir bebeğin farkında olmaması gibi yaptıklarının.Ya da dünyanın en mutlu insanı olduğunu düşünen bir kişinin gülerken umursamaması misali hiçbirşeyi.Kalbinin sesini dinlemek ne kadar doğru olur?Kendine sorup cevap alamadığı sorulardan daha fazla ne kızdırır insanı?Ellerini semaya kaldırıp sevmeyi yaratana dua etmekten daha fazla rahatlatan şey nedir?