Ο Δημήτρης πάρκαρε το αυτοκίνητο κάτω από το σπίτι της Κασσάνδρας. Όταν του έδειξε τον ανηφορικό δρόμο για το σπίτι της εκείνος γύρισε και της είπε πειρακτικά: "Τώρα καταλαβαίνω για τί είσαι τόσο γυμνασμένη. Δε φτάνει ο χορός. Η γυμναστική σου συνεχίζεται και στην επιστροφή σου στο σπίτι."
"Η θέα που έχω αξίζει κάθε κόπο." του είπε προσπαθώντας να γυρίσει για να βγάλει την ζώνη αλλά έκανε ένα μορφασμό και κάθισε πίσω, παίρνοντας μια βαθιά ανάσα. Ο Δημήτρης έσκυψε αμέσως προς το μέρος της για να την βοηθήσει. Η Κασσάνδρα έκανε πίσω φοβισμένη από την εισβολή στον προσωπικό της χώρο.
"Μη φοβάσαι, θέλω να σε βοηθήσω με τη ζώνη." της είπε καθησυχαστικά.
"Συγνώμη, είμαι ακόμη ταραγμένη." απολογήθηκε.
"Μην ανησυχείς είναι φυσιολογικό μετά από το σοκ που βίωσες."
Η Κασσάνδρα εκτίμησε το οτι ο Δημήτρης δεν προσπάθησε να τη ρωτήσει οτιδήποτε για ότι έγινε. Της συμπαραστεκόταν χωρίς ερωτήσεις. Εκείνος δεν άκουσε την προτροπή της να φύγει και της πήρε τα κλειδιά από τα χέρια για να ανοίξει : "Θα φύγω, μόνο οταν βεβαιωθώ οτι είσαι ασφαλής στο σπίτι σου. Δεν θέλησες να πάμε από το νοσοκομείο να σε εξετάσουν, είσαι σίγουρη οτι είσαι καλά;"
"Μην ανησυχείς."
Ο Δημήτρης ξεκλείδωσε το σπίτι της και την βοήθησε να μπει.
"Άφησέ με, μπορώ να περπατήσω, απλά πονάω λίγο, αυτό είναι όλο. Αν θέλεις να φύγεις μπορείς, από εδώ και πέρα τα καταφέρνω μόνη μου."
"Δηλαδή δεν θα μου προσφέρεις ούτε ένα ποτήρι νερό που κουράστηκα τόσο να σε φέρω ως εδώ;"
Η Κασσάνδρα χαμογέλασε με το ψευτοκακόμοιρο ύφος του και μετά έπιασε με ένα μορφασμό τα χείλη της που την πόνεσαν.
Ο Δημήτρης σοβάρεψε απότομα: "Πονάς ε;" πήγε κοντά της: "Τι να κάνω; Υπάρχει κάτι που να μπορείς να βάλεις για να μην πονάς; Να ψάξω φαρμακείο;"
Η Κασσάνδρα τον έσπρωξε απαλά πίσω, προς την αγαπημένη της πολυθρόνα: "Κάτσε εδώ και δες τη θέα που σου έλεγα. Αν θέλεις νερό, πάρε ποτήρι από το ντουλάπι και βάλε από όπου θες. Στο ψυγείο έχει και χυμούς, βάλε να πιεις. Θέλω να βγάλω αυτά τα βρώμικα ρούχα από πάνω μου" είπε δείχνοντας τα ρούχα που είχαν σκονιστεί και σε ορισμένα σημεία σκιστεί.
Ο Δημήτρης έβαλε λίγο νερό από το ψυγείο και κάθισε στην πολυθρόνα. Όντως η θέα ήταν πολύ όμορφη. Κοίταξε την κλειστή πόρτα της κρεβατοκάμαρας. Ήταν σίγουρος οτι η Κασσάνδρα έκλαιγε από πίσω και η καρδιά του πονούσε στη σκέψη. Δεν ήθελε με τίποτα να την αφήσει μόνη της. Ήξερε οτι ένα περήφανο πλάσμα,σαν αυτή, υπέφερε όταν δεν μπορούσε να στηριχτεί στη δύναμή της για να προστατευτεί, παρά μπροστά στον πατέρα της μετατρέπονταν στο παιδάκι, που δεν μπορούσε να αντιδράσει αντιμετωπίζοντας έναν βάναυσο γονιό. Η ομορφιά της προσωπικότητάς της όμως, φάνηκε ακόμη και σε εκείνη την ώρα, όταν απείλησε τον πατέρα της για να μην κάνει κακό σε εκείνον και τη μητέρα της. Ψυχολογικά και σωματικά κουρέλι μπόρεσε και στάθηκε όρθια μπροστά στον φόβο της για να προστατεύσει άλλους.
أنت تقرأ
Η ΧΟΡΕΥΤΡΙΑ
عاطفيةΗ Κασσάνδρα στα εικοσιπέντε της χρόνια είναι καταξιωμένη χορογράφος και μια από τις καλύτερες χορεύτριες. Τα τραύματα όμως που κουβαλάει, την έχουν κάνει να μην πιστεύει στο έρωτα ή στον γάμο. Θέλει να ζήσει μόνο με την δουλειά της γι αυτό και στο χ...
