Mishandeld en Uitgehuwelijkt (AF✔)

Hoofdstuk 66

Wat vooraf ging: 

'Accepteer!' siste hij zacht. 'Wat is je antwoord?' vroeg hij me weer. Ik voelde dat hij de mes dieper tegen mijn zij duwde 'I-ik euh....  
_________________________________________

'I-ik euh euh a-accepteer.' zei ik moeilijk. Er verscheen een brede grijns op het gezicht van Ilyas. Ik gunde hem een vieze blik. 'En jij weldi (mijn zoon), wil je de man van mijn dochter worden?' vroeg papa blij aan Ilyas. 'Tuurlijk 3amoo (oom)! Ik accepteer!' zei Ilyas blij. 'I-ik moet nodig naar het wc.' zei ik snel en stond op. Ik rende de woonkamer uit, en liep de trap op richting mijn kamer. Ik sloot de deur en zakte met de deur naar de grond.

'Waarom?!' zei ik huilend. 'Waarom?!' Waarom mag het niet Safuane in de plaats zijn?! Ik zie het echt niet zitten om met die Ilyas te leven. Ik wil niemand anders dan Safuane! Ik keek huilend naar het armband dat ik van hem heb gekregen. Ik deed die huilend uit, en keek er lang naar. 'Safuane ik hou van je!' zei ik zacht, en plande een kusje op het armbandje. 'Ya Allah laat dit goed komen!' zei ik huilend.

Ik nam mijn gsm die op mijn bed lag, en ging naar mijn snapchat. Ik keek naar mijn opgeslagen snaps, en keek naar de snaps van mij en Safuane. Ik keek naar me zelf, en zag een vrolijke Amal, een blije Amal, een stralende Amal, een verliefde Amal! Tranen spetterden zich op het scherm. 'Safuane!' zei ik huilend en drukte de telefoon tegen mijn borst. Ik keek wazig naar de foto van Safuane. Waarom gunnen mensen niet? Ik ben uitgehuwelijkt! Ik ben mishandeld! Ik ben mijn moeder verloren! Ik heb een helse leven!

'AMAL KOM NAAR BENEDEN!' hoorde ik papa vanuit de trap schreeuwen. Snel stond ik recht op, en veegde huilend mijn tranen weg. Ik deed het armband weer om en rende naar mijn badkamer, waar ik mijn gezicht met koud water waste. Ik veegde mijn gezicht met een handdoek en gooide die daarna op de grond. Ik liep mijn kamer uit, en liep de trap af. 'Yallah, kom!' zei papa waarschuwend. Ik knikte snel en volgde hem naar de woonkamer. Ik ging naast papa zitten en keek stil voor me uit.

Papa schonk thee voor zijn gasten. 'Benti (mijn dochter) heb je regels of zo?' vroeg de vader van Ilyas me. Ik schudde zacht mijn hoofd. 'Ilyas heb jij regels?' vroeg zijn vader hem. Ik keek hem vol spanning aan.  'Nou eeh, nee niet echt.' antwoordde hij. 'Oh nee wacht, jawel!' zei hij snel. Iedereen keek hem afwachtend aan, en ik keek hem met een brok in mijn keel aan. 'Ik wil dat ze stopt met school.' zei hij. Ik sloot mijn ogen toen ik dat hoorde. Dit was het laatste wat ik wou horen! Ik heb mijn hele leven, zitten strijden voor die goeie punten en om architect te worden, en dan komt hij af, en zegt hij simpel dat ik moet stoppen met school?! NIET dus! 'Maar, ik wil wel naar school gaan en mijn opleiding afmaken!' zei ik snel.

Iedereen keek me vies aan. 'Je gaat je morgen uitschrijven!' zei papa streng. 'Maar papa nee...' zei ik bijna huilend. 'JE GAAT JE MORGEN UITSCHRIJVEN!' riep hij deze keer boos. Ik wou me niet zwak voor hen laten zien, en hield me sterk om niet te huilen. 'Wanneer verloving?' zei papa om van onderwerp te veranderen. 'Eind deze maand?' stelde Ilyas voor. 'Ja dat is goed.' zei papa. Zonder mij ook niet 1x naar mijn mening te vragen, zitten ze hier van alles te plannen! 'Ik wil geen verlovingsfeest.' zei ik snel. Iedereen keek me geschrokken aan.

'Hoe zo?!' vroeg Ilyas me. 'Ja zoals je het hoort, ik wil geen feest.' antwoordde ik kordaat. 'Geen probleem, we doen dan wel een grote bruiloft.' zei de vader van Ilyas. Ik voelde een steek in mijn hart. BRUILOFT! Ik heb daar nooit aan gedacht! Hoe zou die gaan, als ik toch niet blij ben?! 'Morgen brengen we de ringen, die zijn nog niet toe gekomen.' zei de moeder van Ilyas. Ik keek haar vragend aan. 'Hoezo?' vroeg ik haar. 'Nou, je moet een ring aandoen, zodat anderen weten dat je al van iemand bent.' zei ze vies.

Ik knikte zacht. 'Wanneer bruiloft?' vroeg papa nieuwsgierig. 'Nou, ik heb al alles klaar gemaakt. Ik heb een villa gekocht en die is helemaal ingericht. Ook heb ik voldoende geld gespaard voor de bruiloft. Ik heb ook een eigen bedrijf dus het kan zo snel mogelijk.' zei Ilyas met een brede glimlach. 'Wanneer vind je het gepast?' vroeg de vader van Ilyas aan mijn vader. In de plaats de vraag aan mij te stellen, stelt hij die aan mijn vader... 'Zo snel mogelijk!' zei papa blij.