Simmons /Parker [BİTTİ]

apologize

bir ses duydum ve arkama baktım.. loki de öyle.. Ve sonrasında kara bir duman yukarıya doğru çıktı ve gözümün ucunu bile görmeden bayıldım

&&&&&&&&&&

Uyandığımda bir odanın içindeydim. sakin sessiz bir yerdi güneş burada çok az görünüyordu.. Hemen yataktan kalktım ve etrafıma baktım.. bir şey farkettim.. üstüm değişmiş!  prenseslerin giyindiği bir elbise vardı üzerimde kahverengi ve altın sarısı ile kaplanmıştı ve tamamda benim bedenime göreydi.. yavaşça doğruldum tam o sırada kapı açılmıştı..

"kim o? "

biraz daha göz ardı ettiğimde gördüğüme inanamadım  ** b-bu bu Peter dı!!!  Aman allahım inanamıyorum!!  Peter yaşıyor! 
direk yatagımdan kalkıp ona sarıldım bu arada da gözlerim dolmuştu.. çok mutlu olmuştum ama kafamı kaldırıgımda Peter pekte beni gördüğüne sevinmemişti..

"Peter? beni gördüğüne sevinmedinmi? "

cevap vermiyordu tam tersine bana kaşları çatık bakıyordu

" yatağına dön simmons! "

" ne? Peter sen iyi misin ne oluyor sana?! "

" sana yatagına dön dedim simmons!! "

bu seferki çok sertti.. ne olmuştu ona.. anlayamıyorum.. bana bu kadar sert davranmasını sebebi neydi?

"  Bana bak benimle doğru konuş! bu arada benim adım simmons değil Jemma tamammı?! "

Bana bakıyordu hala mal mal... Beni belimden tutup yataga attı ve sakin ses tonuyla dişlerini sıkarak konuştu....

"  bak güzel kı- bak Jemma eğer yatagına yatıp dinlenmessen loki benden bilecek ve en sonunda elimde kalacaksın anladın mı canım arkadaşım"

"bana arkadaşım deme! ben senin arkadaşın değilim! ben senin -

ne söyleyeceğimi bilemedim.. Ona ne diyecektim aşkın mı yoksa sadece susucakmıydım.. bu cesaret nerden geldi bilmiyorum ama Peter ın bana arkadaşım demesi beni kırmıştı..

" peki ya ne Jemma?  söylesene! "

Tabi hiç bir şey diyemedim...