[Fic Kingsman] Don't you remember me? (HartWin)

Part 2

"แฮร์รี่!" การเดินเข้าไปกอดโดยอัตโนมัติ เป็นปฏิกิริยาปกติของคนที่คิดถึงใครอีกคนมาตลอดแล้วไม่สามารถควบคุมการกระทำของตัวเองได้ ซึ่งเอ็กซี่ก็เป็นคนประเภทนั้น เขาเดินปรี่เข้าไปหาแฮร์รี่ที่บัดนี้มีผ้าปิดตาอยู่ข้างหนึ่งแล้วกอดแน่น โดยไม่สนใจว่าตอนนี้เขากำลังอยู่กับใคร และ ใครกำลังมองพวกเขาอยู่บ้าง

ไหล่กว้างตรง หุ่นรูปร่างที่กำลังพอดี ไออุ่นที่แผ่ซ่านออกมา
อ่า คิดถึงจังเลย

"แฮร์รี่ ผมดีใจ..ดีใจเหลือเกิน"

"ด..เดี๋ยวก่อนคุณ" มือหนาสองข้างกั้นอยู่ตรงกลางระหว่างอกของเอ็กซี่กับแฮร์รี่ เด็กหนุ่มผละออกช้าๆก่อนจะมองหน้าแฮร์รี่ที่กำลังทำหน้าตามึนงงคล้ายกับคนที่ไม่เคยรู้จักกัน

"แฮร์รี่ ผมไง เอ็กซี่"

"เอ็กซี่ ? เอ็กซี่เหรอ?"

"ใช่ คุณชอบสอนเรื่องมารยาทให้ผมทุกเช้าไง ทำเป็นจำไม่ได้" เอ็กซี่หัวเราะกลบเกลื่อนแม้หัวใจของเขาจะตกลงไปเกือบถึงตาตุ่มแล้วก็ตาม

"ผม..ผมจำไม่ได้จริงๆ"

"นี่..นี่มันอะไรกัน พวกคุณทำอะไรแฮร์รี่! พวกคุณล้างสมองเพื่อนของผมงั้นเหรอ!!" เอ็กซี่เม้มปากแน่น น้ำตาระรื้นจนเอ่อล้น เขาหันไปตะคอกใส่กลุ่มคนที่เพิ่งเดินทางมาถึงอย่างขาดสติ

"โว้วๆๆ ระวังคำพูดตัวเองหน่อยไอ้หนู ถ้าไม่มีพวกชั้น เพื่อนนายอาจจะกลายเป็นเศษดินให้ไส้เดือนพรวนเล่นไปแล้วก็ได้"

"เอ็กซี่! เธอต้องตั้งสติฟังพวกเราก่อนนะ!"

"จะให้ผมฟังอะไรอีกล่ะ! แฮร์รี่จำผมไม่ได้! มันเป็นแบบนั้นได้ยังไง!!"

"เกิดอะไรขึ้นเนี่ย! มีอะไรกัน!" เมอร์ลินเปิดประตูวิ่งออกมาหลังจากที่ได้ยินเสียงโวยวาย ภาพที่เห็นตรงหน้าก็ทำเขาชะงักไปเช่นกัน

"ฮ..แฮร์รี่? นายรอดตายเหรอ!" เมอร์ลินถามเสียงสั่นก่อนจะวิ่งเข้าไปหา แต่เหมือนแฮร์รี่ก็ทำท่าเหมือนจะหลบตัวหนีเช่นกัน ซึ่งปฏิกิริยาเช่นนั้นก็ทำเอาเมอร์ลินประหลาดใจไม่น้อย