หลังจากที่เอ็กซี่ร้องไห้จนสบายใจ(?)แล้ว ทุกคนก็กลับเข้ามาในห้องอีกครั้ง เมอร์ลินยื่นแว่นตาที่เพิ่งซ่อมเสร็จให้กับแฮร์รี่ ส่วนเอ็กซี่ก็เดินไปนั่งที่โซฟาเงียบๆ เขาเริ่มได้สติและนึกได้ว่าเขาเพิ่งงอแงกอดร่างสูงไป
เขากอดแน่นจนเห็นเป็นรอยยับของเสื้อ
แถมยังกดหน้าตัวเองลงบนอกอีกคนจนเสื้อเลอะคราวน้ำตาเขาอีก
โอ๊ยเอ็กซี่ เมื่อกี๊นายเป็นบ้าอาร๊ายยยยยย!!!! // เอ็กซี่ถามตัวเอง
"เหมือนโปรแกรมมันรวนนิดหน่อยก็เลยพัง แต่ฉันซ่อมให้แล้ว ใช้ได้แล้วล่ะ ดีแล้วที่นายไม่เป็นอะไร"
"ขอบคุณเมอร์ลิน" แฮร์รี่รับแว่นมาแล้วสวมมัน
"เฮ้แฮร์รี่ ฉันว่านายจะหลอกเขานานเกินไปแล้วนา..ดูเขาสิ ร้องไห้หนักซะขนาดนั้น น่าสงสารนะ" เมอร์ลินพูดเสียงเบาพลางเหลือบสายตาไปมองเด็กหนุ่มที่กำลังนั่งสูดน้ำมูก สลับกับสะอื้นน้อยๆจากการร้องไห้หนักอยู่คนเดียวที่ข้างห้อง ซึ่งแฮร์รี่ก็หันไปมองตามแล้วพยักหน้า
"ไว้ฉันจะหาวิธีบอกเขาเอง"
-----------------------------------------
หลังจากที่ป๊อปปี้ อดัมส์ถูกจับกุมแล้วเข้าคุกไปเป็นที่เรียบร้อย เหล่าคิงส์แมนและกลุ่มสเตทส์แมนก็ได้รับคำชมและคำขอบคุณจากรัฐบาลและประชาชนอย่างล้นหลาม เพราะพวกเขาปลอดภัยจากอันตรายที่เคยจะเกิดขึ้นแล้ว
โลกใบนี้กลับมาสงบสุขอีกครั้งหนึ่ง
เหมือนกับโลกของเอ็กซี่
เขาได้กลับมาอยู่กับแฮร์รี่อีกครั้ง เขาไม่สนใจแล้วล่ะว่าตอนนี้แฮร์รี่จะจำเขาได้หรือไม่ ความทรงจำของแฮร์รี่จะกลับมาทั้งหมดหรือยัง เขาขอแค่แฮร์รี่อยู่กับเขาก็พอแล้ว เมื่อคืนเขากลับมาถึงบ้านก็ทิ้งตัวนอนหลับเป็นตาย ไม่ได้ยินอะไรที่แฮร์รี่พูดกับเขาด้วยซ้ำเพราะเหนื่อยจากภารกิจเหลือเกิน
YOU ARE READING
[Fic Kingsman] Don't you remember me? (HartWin)
Fanfiction[THAI] ! Spoiled Alert ! "Kingsman needs you, The whole world needs you, I need you, Harry" - Eggsy ฟิคที่แต่งขึ้นแบบมั่วๆ เพราะดูหนังแล้วเกิดกิเลสมากๆ ฮืออ ผิดพลาดยังไงขออภัยด้วยนะคะ © chibi-chibit for Book Cover !