CHAPTER 5

4K 103 0
                                    

(Flash Back)

"Tayo nalang kase ang mag ayos ng sasakyan natin para parehas tayo.."pangungulit sakin ni kyle

"Kyle kilala mo naman ako diba?" sagot ko sakanya

"I know but I wanna try lang naman if papayag ka, wala naming masama sa gagawin natin diba?" aniya

"Kyle.."

"Please Maxdrii!" paawa nito at nagpout pa

hays.

"Tsk sige na nga--pero promise nan ha tayong dalawa ang gagawa pati dapat parehas at maganda ang kakalabasan" sagot ko sa kanya nangngingnging naman ang mata nya at tumalon sya na parang bata sa tuwa

"Yeheyy talaga?" tanong nya at tumango ako bilang sagot "Yon!ang lakas ko talaga sayo! sige promise hindi ka magsisisi so ano?tara?" Yaya nya sakin

"San tayo pupunta?"tanong ko

"Ahhh, bumili nako ng gamit para sa incase na mapapayag kita ready na" sagot nito at napakamot sa ulo

"Plano mo talaga na papayagin ako no?"

"Oo naman saying ang perang ginastos ko para sa gagamitin natin eh" biro nya

Actually ayoko talaga na may nangingialam ng gamit ko or may gagawin dito Lalo na pag hindi maganda ang kinalabasan.

Nang makuha nanamin ang gamit sa likod ng sasakyan ni kyle ay agad namin itong pinwesto para simulan ang gagawin namin.

"San ko'to ilalagay?" tanong ko habang hawak ang sticker na pangalan ko

"Hmmm, dito" aniya tinuro naman nito ang babang parte ng pintuan ng sasakyan

Ilang oras din bago naming natapos ang pagaayos ng aming sasakyan Kinulayan namin ito ng matte black at gold na sticker name namin ni kyle sa bandang gulong meron ding gold color sa ring ng gulong nito tsaka sa side mirror at sa buong gilid ng bintana kaya ang astig tignan.

(naiimgine nyo ba?... haha bahala kayo kung hindi...)

"Wow...ang ganda" nakangiting sabi ko at ngumiti naman ito at umakbay sakin

"Sobrang ganda-- hindi ba sabi sayo!" sabi nya at ginulo ang buhok ko

"You're the best talaga" aniya

(End of the FlashBack)

Tok--Tok---

Bumalik ako sa reyalidad ng maramdamang kong kumakatok sa salamin si kuya.

"Heinz...im sorry" mahinang sabi ni kuya

"No its okay don't be sorry."Usal ko at pekeng ngumiti sa kanya "Lets go?" Yaya ko at nagbaba ng salamin

Napapunas ako sa aking pisngi ng maramdaman ko itong basa dahil sa pag-iyak

"Tsk. kahit kalian talaga ay napaka iyakin mo" bulong ko at nagsimula ng magpaandar

SCHOOL

Nang magpark ako sa parking area tsaka ko lang napansin na nauna pa pala ako kay kuya hinahantay ko syang dumating pero wala parin

"Kahit kelan talaga pahulihin ang isang yon hays san nanaman kaya nagpunta yon?" Pagtatanong ko sa sarili ko.

Inayos ko ang gamit ko at bago ako bumaba ng sasakyan sinigurado ko munang hindi na ito Mauulit pa--nilagyan ko ng maliit na cam sa unahan at alarm sa phone ko sakaling may mang trip nanaman at kapag naulit ito hindi kona papalampasin ang mga mokong nayon.

Montereal AcademyWhere stories live. Discover now