So called Queenbee

Chapter 3

"Good morning Ms. Jaz, inaantay ka na po ng mga magulang niyo ho sa baba."-maid

Nagulat ako sa sinabi ng maid.

so nakauwi na pala sila Mommy at Daddy. what a miracle.

bumaba agad ako sa hagdan ng makasabay ko si Bryson

"Good morning Rheane."-Bryson

he smiled at me sweetly. hindi ko alam pero nairita ako. ugh. so gross. So i just snubbed him

"Balita ko, may bago ka nanamang pinaglalaruan. Binubully."-Bryson

I stop and face him.

"So, chismoso ka na pala ngayon?"-I said sarcasticly

 "No, I just care. Tsaka, is it Lily your Friend?"-Bryson.

care? duh. as if i will fall for such obvious trap. alam ko naman ang baho mo eh. plus, i don't have such a friend. Nakakairita talaga itong pakialamerong ito.

"None of your business."-Ako. yan ang lang ang sinabi ko. dahil nagtitimpi ako sa kanya since nandito ang parents ko.

Then nagpatuloy ako sa paglalakad.

Papasok na sana ako sa Car para pumasok sa school ng hinawakan niya ang White Hermes bag ko.

I was shock. this bag is one of my favorites.

I glare at him.

"Let go."- i said to him calmly

"No."-him

"I said Let go."

"I said NO."-him

"I said, Let Go!!!"

"NO."-him

we end up shouting to each other. ano bang gusto ng goody-goody na to? hindi niya bitawan talaga ang bag ko. err. disgusting!

"WHAT THE HELL DO YOU WANT?"-me

"Sumabay ka kumain sa amin."-him then he smiled again. that annoying smile.

"What if ayoko?"-me

paepal, ano naman kayang drama ito? sumabay kumain? WOAH.

"I won't let go of this bag of yours. Come on Rheanne, minsan na nga lang umuwi rito sila Mommy at Daddy. Tapos hindi ka man lang nga bumati sa kanila. Kahit ngayon lang. Please? Halika na sumabay na tayo sa kanila magbreakfast. Please?"-him

and so anong gusto niyang gawin ko? maglupasay kasi umuwi sila?. Hello. im not a dog nor an idiot.  umuwi man sila o hindi I don't give a d*mn care. Wala naman silang pakialam sa akin. So why would I?

"Rejected."-ako

He took a deep breath first then look at me with a sad look on his face. Then continue bugging me.

"Please, just this time. Kahit ngayon lang."-him

he keep begging and begging. Paulit-ulit na please ang naririnig ko. Para siyang sirang plaka. I tried to ignore him. I close my eyes then continue to try to struggle about my bag. Last na talaga ito. I swear, I would not give him any mercy if he oppose.

"This is the last time Bryson. Could you please let go of my bag? Male-late na ako."-I humbly ask.

"Im sorry but, i wo'nt. I just want na magkaroon tayo ng bonding moments kahit papano. Tayong Pamilya."-him

He still insist. unti-unting kumulo ang dugo ko. Uminit ang buong katawan ko sa inis, as if I want to kill this certain man in front of me. I am disgust by the words na lumalabas sa bibig niya.

"Alam mo malungkot sina Mommy at Daddy sa pinanggagawa mo. Let's try to make our Parents at ease kahit just for awhile na nandito sila. Huwag natin saya-" -Him

i had enough, i had enough, enough, enough, enough.!!!!!!

"Could you please shut up!!? I had enough sa mga goody-goody mo. You're disgusting! YOU HAVE NO RIGHTS TO SAY SUCH WORDS TO ME. NOW, GET OFF YOUR FILTHY HAND TO MY FAVORITE HERMES BAG, YOU ADOPTED ASSHOLE! " -ako

Finally binitiwan din niya ang bag ko.

"WATCH YOUR WORDS RHEANE!  KUYA MO PA RIN SIYA!"

napalingon ako kung san nanggaling yung boses. alam ko kung kanino yun. Kay Daddy. tch. Nakita ko sila ni Mommy na nakatayo sa may pintuan. Lumapit sila sa amin.

"Bakit ba kayo nagsisigawan? Ang aga-aga. At ikaw Rheanne, you should not talk like that to your older brother. He's your Kuya."-Mommy

I keep my mouth shut. Naiirita kasi ako sa kanya. sa kanila ni Daddy. Lagi na nga silang wala, tapos mas mahal pa nila ampon nila saken. Kasi siya yung magaling, yung mabait. ang dakilang ulirang anak. so ironic.

"Why don't you try to ask ang MAGALING kong K-U-Y-A BRYSON? Diba siya naman lagi ang magaling."-ako.

I smirked to Bryson then rolled my eyes.

"What an attitude RHEANE!"-Daddy

Kitang-kita ko ang inis ni Daddy, nakaclose fist na siya. Gusto niya na akong saktan pero pinipigilan lang siya ni Mommy. Tumalikod na ako at dumiretso sa kotse. Before I close the door, narinig ko pang sinigaw ni Daddy:

"WHAT A BRAT!"

as the car move, tears start to fell.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Author's note:

HI! salamat sa pagbabasa. Brat ni Jaz noh?  well, bet ko lang itech.. kasi gusto ko lang ipakilala ang Fuentabella family *\(^_^)/*

naligaw ba kayo? ayos lang din ba? haha..

nga pala dedicated to kay Ela, ahihi.

fwendship ko yan *blush*

haha.  sorry lang litikin si Author kea antagal mag-UD xD

keep reading beybii! :)) :*