Crazy In Love

Hindi hindi hindi

Malapit ng matapos.

Malapit na pero wala pa rin nagcocomment. Ang saya no? Magpaparty kaya ako??

Haha de joke lang. Comment naman!!! Daya ng mga nito. Hehe

Magaganda at gwapo pa mga nagbabasa ee. Haha

Chapter 38

Lynd's

1 month and two weeks na pero hindi pa rin siya nagigising.

2 weeks nalang sana man lang magising na siya. Nag aalala na kami masyado. Andito na kami lahat sa hospital.

Dito na kami natutulog, kumakain at kong ano ano. Parang apartment na nga tong hospital ee. Lahat ng pamilya na nandito pati magulang ko andito .

Grabe yong suporta namin no? Oo ah ganon namin siyang kamahal at importante siya sa amin.

Medyo gumagaan na rin pakiramdam ko I mean lumalakas na ako. Pero andon pa rin yong iyak ko ng konti nalang.

Ayaw kong ipakita sa kanila na mahina ako. Kapag nakita kasi nila na mahina kami magiging mahina din sila.

Kaya ang ginagawa namin nilalakasan namin yong loob namin at pati na rin pananampalataya namin sa Diyos.

Nandito pa rin siya sa ICU at andito naman kami katapat lang ng kwarto niya. Isang room. Don kami lahat. Unahan daw kami kong sino makakakita sa kanya ee.

Syempre todo bantay naman ako. Gusto ko ako ang unang makakita no.

Nagpapakatatag na ako. Para sa kanya . Para sa aming lahat.

Ang sabi nga ng doktor 50'50 daw siya. Magigising or hindi pero alam kong magigising siya. Nararamdama ko ..

Lumabas muna ako at pumunta sa ICU.

Nilagay ko na rin yong mga ka ekekan ng mga doktor. Tssk nahawa tuloy ako sa pinsan kong bading.

Hahahaha

Nilapitan ko kaagad siya at hinalikan ko kamay niya.

"Gumising ka na jan. Ang sarap namasyado tulog mo jan. Dali na gising na ka na jan babe" sabi ko sa kanya

"Oyyy paggising mo aalagaan kita secon secondo, minu minuto, lahat. Basta gumising ka na jan."

"Daming nagmamahal sayo oh tignan mo sa labas. Dito na nga kami natutulog no. Kasi ganon ka namin kamahal."

Nagulat ako kasi may luha sa mga pisngi niya.

Kaya pinunasan ko naman ito at hinalikan sa pisngi.

"Ohh naririnig mo pala ako ee gising ka na jan babe tignan mo oh nangangyat ka na jan. Pero sexy ka pa rin para sa akin no. Mahal na mahal kaya kita."

Di ko namalayan na may namuo na namang luha sa aking mga mata.

Ayaw ko kasing nakikita siyang ganto yong lagay niya ee. Na ganto yong sitwasyon niya.

Kaya. Wala pa rin...

Lumabas ako para tanungin bakit lumuha siya. Sabi naman ng doktor lumaki ang tyansa na magigising pa siya. Patuloy tuloy lang daw namin siyang kausapin.

Kaya bumalik ako para kausapin siya ng kausapin. Para mas lalo siyang gumaling pa.

-----

Ilang linggo na ang nakalipas at andito na kaming lahat sa ICU kasi pang 2 months na ngayon.

May iba na natatakot, may umiiyak na rin pero alam kong magigising siya. Kapag hindi magpapakamatay na rin ako pag ganon. Ano pang silbi ko dito diba kong wala na sia??

Pinapatatag ko pa rin yong sarili ko . Alam kong magigising siya.

Tinitignan lang namin mga doktor kong ano ano ginagawa nila. Wala naman kaming alam.

Wala kaming alam sa mga don.

Ng biglang nag alarm.

Yong heartbeat niya nawawala na..

Na humihina na.

Don na kami nagulat and worst umiyak.

Pero hindi ako iiyak. Gagaling siya.

May nilagay ng oxygen sa bunganga niya tapos clear sila ng clear.

Bigla nalang naging straight ang heartbeat niya..

Wala pa rin. Hindi pa rin siya nagigising.

Walang Andrea na nakamulat.

Iyak na sila ng iyak. Buong ICU maririnig mo nalang puro iyak.

Hindi ko na napigilan kaya umiyak na rin ako.

G*go lang..

T*ng ina lang

Pilit kong pinapatatag yong loob pero andon pa rin yong sakit.

Arrrhhgghhhhhh!

Umiyak na ako ng umiyak.

Sh*t lang!

At itigil na ng mga doktor at nurse at kanilang ginagawa . Tinignan na ng doktor yong watch niya.

Nooo!!

Nooo!!!

Hindi!

Hindi ako iiwan ni andrea!!

Hindi mali mali.

Gigising siya.

"I'm sorry.." Sabi ng doktor at lumabas na.

Kaya mas lalo na silang umiyak.

Mas lalo na akong napaiyak.

Hindi!!!

Buhay siya!!!

Buhay na buhay siya!!!

Lumabas ako sa ICU.

Pagkarating ko dito sa Chapel.

"ohh masaya kana? Wala na yong taong mahal ko!! Kinuha mona!! Minsan na nga lang humiling hindi mo pa tinupad! Anong klase kang Diyos??! Hindi ka totoo!!!

Hindi ka Diyos at walang Diyos!!!" Sigaw ko .

Hindi hindi. Umiiyak na ako dito. Madaming tao dito pero hindi ko na sila pinakealaman pa.

Masakit yong nararamdama ko. Sobrang sakit!!!

Pumunta ulit ako sa ICU.

---

Eeeee? Hala? Patay na? Sinong pumatay?? Malamang ako. Ako yong author.

Abangan ang mga susunod na kabanata..

No COMMENT no update.. Haha belat

Pavote | comment|. Share| pa FOLLOW|

Salamat

--ericcuade