Chapter 5- The Break-up
<Hailey’s point-of-view>
Sa totoo lang, na-move raw yung recognition practice. Mamayang 9 AM na lang daw kasi aayusin pa yung stage para naman maging makakatotohanan. At ngayon yung ginagawa ko ngayon ay tumataas sa isang puno. Ewan, nakasanayan ko na rin kasi yung ganun e. Masaya kaya yun! Adventure! Habang nakaupo ako, nagdradrawing ako. Mas gusto ko tahimik kasi mas concentrated ako magdrawing. Ano na kaya yung nangyayari kanila Mills at Angelo? Iiyak kaya si Angelo? Magbabago kaya siya pagkatapos ng break-up? Eh bakit ko naman iniisip itong bagay na ito? Hayyy, MAbubuang ako nito. Umiling na lang ako at nagconcentrate sa pagdradrawing.
“Angelo?”
“Mills!” niyakap ni Angelo si Mills.
Bakit sila nandito? Dito sila mag-brebreak? Pero bakit dito? Pede naman sa library! Nakanang! >_<
“Anj, there is something you need to know!”
“Hmmmm?” sagot naman si Angelo. Hmmmm? Yun na yun?!?!?!
“Break na tayo,” sabi ni Mills habang nakayakap pa rin si Anj. Tahimik! Yan yung bumalot ay hindi pala bumalot yan yung meron ngayon! Katahimikan ang meron ngayon.
“I’m waiting,”
“Waiting?”
“Waiting for you to say that your joking. This is not funny, honey, stop it.” Sabi ni Angelo at tumawa pa ng mahina pero obvious naman kasi na kinakabahan na siya. Umalis si Mills sa pagkakayakap kay Angelo.
“Angelo,” hinawakan niya yung mukha ni Angelo para mapatingin sa kanya si Angelo. Pero ayaw tumingin ni Angelo. Natatakot siguro na baka totoo talaga ang sinabi niya. “Look at me,” tumingin naman ito.
“I’m not kidding nor joking. I’m dead serious when I say that we’re over.”
“What?? Did I do something wrong? Did I do something you don’t want? What’s the problem? I’m so sorry. I so so so sorry. I’ll promise that I’ll make it up to you. Just stop this. Please??” sabi ni Angelo at malapit na siyang umiyak. Yung tipong iniipon niya yung luha niya para lang hindi bumagsak.
“I am sorry. It’s not about you. IT’s me. I- i- I’m the problem here. Maybe weren’t really meant to be. I realized that I still love Albert, your brother. Sorry. I really am sorry. Sorry. Sorry. Sorry. Sor—“
Na stop yung pang-anim na sorry ni Mills ng biglang pinagsusuntok-suntok niys yung puno. Shets!! Lumilindol. Yaaaah!! Kumapit agad ako sa sanga ng puno! Grabity na itu!
“Bakit ba palagi na lang si Albert!?!?! Albert! Albert! Albert! Lagi na lang siya!?!?! Lagi siyang bida kay mommy! Kay daddy! Sa basketball team! Okay lang naman yun! Pero bakit pati ikaw!!?!?! Kay Albert rin!?”
Si Albert ay isa sa pinakafriendly na lalaki dito Philippine Academy. Gwapo siya. Pero there is something na pinaka-ayoko about him. Gwapo siya pero mas masasabi kong mas may itsura si Angelo. Si Albert ay isa sa pinakaayaw kong lalaki dito sa academy. Ewan ko kung ako lang ba talaga yung nakakaalam nito pero Masama siya! Napakadamot niya! Killer! Walang awa! Alam ko yung ganong side niya kaya ayaw ko sa kanya. Madamot din siya. Di niya shinishare kung anong ang meron siya. At ang pinakasikat niya motto ay “I always get what I want.” Kaya as much as possible nilalayuan ko siya. Kaya siya ganyan dahil siy----
“Angelo, I am sorry. Sorry kung na-inlove ka sa akin. Sorry kung mahal ko talaga si Albert. Sorry. sorry.” At ngayon po mga kababayan umiiyak na rin po si Mills atin po siyang interbyuhin. Joke lang. Baka parehas nila akong masapok kasi ginulo ko yung kanilang labing-labing moment.
“Mills, mills, don’t leave me just for that f*cking D*mn sh*t! Please, please, please! I love you very much that I couldn’t live without you. Please, please. I’ll do everything!” sabi ni Angelo at hinahawakan yung wrist ni Mills at nagpapanic na baka mawala ito sa oras na bitawan niya.
“Angelo, Angelo. Sorry, sorry. I really am. But you have to let me go.” Sabi naman ni Mills at sinusubukan na tangalin yung hawak ni Angelo sa kanya.
“Mills, Did you ever love me back?”
Matagal na katahimikan. Grabety! Siguro iniisip niya kung anong isasagot niya.
“Of course,,
,,no!” sagot ni Mills. Elemenopi! Waraher ka! Sinungaling ka! Dapat sinabi mo naman kahit like lang.
“Yeah, right. I am just that desperate to have you but I think I really have to let you go. Once you turn your back at me, we are really over!” sabi naman ni Angelo. Tinitingnan ni Angelo kung anong move ang gagawin ni Mills. At nang malalaman na ni Angelo na tatalilkod si Mills, hinawakan niya ang kamay ni Mills at napaharap sa kanya at hinalikan.
“Mills, it’s okay if you still love him. Just don’t leave me.” Sabi niya at lumuhod sa harap niya. Nagulat ako. Well, siguro much deeper word could exactly explained what I feel.
“Anj, let me go.”
“No!! I won’t! He’ll just bring pain and agony. I can’t help to see that the girl I love willl be hurt! The girl I’m trying to make happy will be sad! My princess will be ignored by a sh*t! That sucks!”
“I’m so sorry. I wish you all happiness.” Sabi ni Mills ng nakangiti at umalis na.
Nang makaalis na si Mills, napaupo si Angelo. At sumigaw ng
“D@n you Mills! D@mn you Albert! F*ck you all sh*ts!” at umiyak ng umiyak.
“I can’t survive without you! You know that I can’t live without you!!!! F*ck you!”
Ayan na naman po siya! Sisingit na ba ako sa eksena? Gusto niyo ba?
Umupo ako ng ayos sa puno at kumuha ng isang manga.
“F*ck!” sabi niya at tumingala. Yaaaah~~~! Nakapalda pala ako. -.-
“Anong pinapak-pak-pak mo diyan huh? Huh? Huh?” sabi ko. Binato ko kasi siya ng mangga.
“D@mn! What the f*ck are you doing there?” sigaw niya at tumayo na!
“Isn’t it obvious? Malamang nagsasalita ako, nakaupo at humihinga! Di mo nga ako napansin e. Kanina pa kaya ako dito nakikinig sa iyak mo!” Biglang lumaki yung mata niya ng nalaman niya yung sitwasyon. Pero bumalik din sa normal niyang mata. Hehehehehehe Ang kyut nung lumaki yung mata niya.
“So all this time you’re watching our f****cking break-up scene?”
“Oo nga, pre. Kanina pa! Di lang makaintindi?!?!?!” sabi ko. Bigla na lang niya akong tinalikuran at umupo.
“So do you also prefer Albert than me??”
Hangpinagsasabi-sabi nito?!?!?!?!?! Halala!! Baka naka-drugs ito?!?!?!?! Katulad ni ----
“Ouch! Ouch! Ansaket!” kinakagat kasi ako ng langgam kaya napatayo ako at napahawak sa isang sanga sa itaas ko.
“Grabe naman kayong mga langgam kayo! Di ko na nga kayo pinipisat! Tapos ito igaganti niyo sa akin?!?! Kakagat-----Ahhhhhhhhhh!” Hala nadulas ako kaya wala na akong matapakan. Yung isa ko na lang kamay yung nakahawak sa isang sanga!
“Tulong!! Tulong!!” nakita kong dumudulas yung kamay ko.
“Lord! Lord! Pramis po magiging mabait na po ako. Di na po ako magiging OA. Lord! Please help me! Kung papabagsakin niyo naman po ako sa malabot na lang para hindi magkalasog-lasog yung katawan ko! Please po! Waaaaaaah! Patawarin niyo po ako sa lahat ng ginawa ko katulad lang po ng pagpapatawad ko sa mga nagkakasala sa akin!!!” Hala konting-konti na lang talaga. 5 seconds na lang ang meron ako.
5..
..4..
..3..
..2..
..1! Pikit!!
BOGSH**
TSUPP**
O.O
BINABASA MO ANG
Change is Not Aways The Best
FanfictionChange? Maraming nangangarap magbago. Change raw for the better, pero nangyayari e change for the worse. Change in height? Masaya kaya yun. Yung tatangkad ka? Paano kapag mas matangkad ka pa sa pintuan ng bahay ng mga maliliit na tao. Masaya kaya yu...
