Change is Not Aways The Best

Chapter VI

 ~~~Chapter 6~~~

Waaaaaah~~~~~~! *blink blink*

Lumaki yung mata kong nung nakita ko kung ano yung nangyari!

Agad-agad akong tumayo at umalis ng spot na yun!! Nakanang!!!

Emegerd! Di ako makakapayag! Wala na yung first kiss ko!! Huhuhuhuhuhuhuhuhuhuhu. Baket?!?! Baket ganun?!?!?! Life really is unfair!

Cerebrum: “Okay lang si Angelo naman yan e. Gwapo.”

Cerebellum: “Oo nga!”

Hypothalamus: “Tama nga!”

Heart: “Dug* dug* Dug* dug*”

Lungs: “Inhale* Exhale*”

-.-

Bakit sila nakikisali sa akin?!?!?! :3 Edi mas lalo akong naguluhan!

Cerebrum: “Hayaan mo na! Kiss lang naman at least hindi yung V-card mo!”

Anong hahayaan?!?!?! Palibhasa di ka kasi naniniwala sa True Love’s Kiss! Hmp!!

Cerebrum: Aba’t aba! Baka nakakalimutan mo kaya kitang controlin! Sa tulong ni Cerebellum pwede kang madapa at di na makapag-balanse!

Cerebellum: “Tama!”

-.- Tama na nga! Talo na ako sa utak ko!!

Tamo kaya! Kung si Dora may mga snails at stars nakasama ako yung utak ko kasama ko! Nyehehehehe!

Bedewey, heyyy, wele ne telege e. Nekehe neye ne e! Nakakangawit sa panga ang puro e pala. Wala na nakuha niya na ang pinakaiingatan kong labi! I- mean yung kiss. Pero di bale hindi naman siya perst kiss ko e! Si ano yung pers, si ano, si Papa at Mama. Joke! Yung doctor yata e! Yung doctor na nagpaanak kay mama. Ay ewan, si mama siguro. Yata. Baka.

 Hay,, habang naglalakad ay napatingin ako sa isang wall clock na nakakabit sa wall. -.-

8:59! OhMyDemigod!!!

Napatakbo ako sa pagaasam na makapunta doon ng just in time. Pero dahil nga sobrang layo nun sa pinuntahan kong  puno talagang matatagalan ako. Kung maglalakad ako mga 7 mins and 30 seconds yun. Nasa may garden kami kanina. Di naman yun masyadong nature-lover yung mga tao at lahat sila busy sa gadgets kaya yun. Konti lang talaga pumupunta pero dahil recognition ngayon as in walang tao doon! Kaya sinulit ko na agad yung chance na gawin ang gusto ko at yun ay ang umakyat sa pinakamalaking puno doon. Bawal talaga yun pero dahil ako’y isang teenager pwede na rin yun. Konting rebellion! Hehehehe.

Ayan na. Konting left-right left-right na lang.

~~~

“Ms. Lazaro! No running!” sabi ng isa sa mga guard na naglilibot. Kaya ginawa ko ay maglalakd ng malalaking hakbang tapos lilinga-linga tsaka tatakbo tapos kapag may nakitang ibang tao lakad ng malaki. Ganun lang.

Gusto ko sanang sabihin e “Ms. Guard! No Shouting!” Sana! Kaso nakakahiya kasi sumigaw na rin ako e. Pero honestly pinagbabawal yun sa school ang running at shouting!

Naghuhum ako habang naglalakad I mean tumatakbo. Aisssh Jogging na nga lang. Yun yung gitna diba?

Yung lyrics ganito, “Ang ganda, ang ganda ganda ko ohhh. Ang ganda, ang ganda ganda ko ohhh” yan yun pero yun paranag lumalabas na music ay ganito, “Ang corny, ang corny corny. Ang corny ang corny corny corny~~!” Wapakels!

Habang naglalakad ako este jogging, napaisip ako. Ano kaya yung mga bibilhin namin? Gaganda ba talaga ako? Magwo-work-out ba talaga? Magiging proud ba si daddy sa akin? Mamahalin niya ba ako bilang isang anak o patuloy pa rin na ganun yung drama sa bahay? At higit sa lahat, sasaya ba ako?