BAŞROLDEKİ AŞK

ALMANYA'DA İLK GÜNÜM

Acaba ne kadar kalmıştı.Birden çağlar arkamdan dürterek,bak burası benim evim.Evleri çok güzeldi.Çağların evi burdaysa o zaman bizim eve gitmemize az kalmıştı.

BEN:Neden inmedin?

ÇAĞLAR:Seni evine kadar götürmem gerekiyor yoksa rahat edemem.

BEN:Evde tek mi kalıyorsun yoksa yanında kalanlar varmı?

ÇAĞLAR:Ben ve iki ev arkadaşım var.Sen kiminle  kalıcaksın

BEN:Benimde iki ev arkadaşım var.

Taksi durdu. Kafamı çevirdim karşımda çok güzel bir ev vardı.Arabadan indim Çağlar'da valizimi aşağıya indirdi.Kızlar kapının önündeydi.Birbirimize doğru

yürüdük ve sarıldık.İkiside çok değişmişti.En son 3 sene önce görmüştük birbirimizi.Değişmiştiler,ikiside çok güzelleşmiş.Kızlar valizimi alıp eve

girdiler.Çağlar'a bir tessekür borcum vardı.Hala ordaydı,yanına gittim.

BEN:Sana nasıl teşekür ediceğimi bilmiyorum benim için buraya kadar zahmet ettin.

ÇAĞLAR:Ne zahmeti benim için büyük bir zevkti.

BEN:Sen artık gitsen iyi olur zaten yorgunusun.

ÇAĞLAR:Yarın seni gezdirmek isterim ne dersin.

BEN:Neden olmasın o zaman yarın görüşürüz.

Yarını kim bekleyecekti yaaa.Heyecanlı bir şekilde eve girdim.Mutluluğum yüzümden okunuyordu.Kızlarla hem anlattık hem güldük.Anlaşılan eğlenceli

geçiceki.Şimdiden bile çok eğleniyorduk.İnsan yaşıtıyla zaman geçirince hayat ona güzel.Yemek saati gelmişti.Kızlar masayı hazırlamaya gitti.Bende odamın

yerini öğrenip yukarıya çıktım üzerime rahat bir şeyler giymem gerekiyordu.Galiba bu odaydı,kapıyı açtım.Valizim içerdeydi,ewet burasıydı.Bu odaya alışmam

biraz zaman alıcak.Acaba eşyaların yerini değiştirmek istesem izin verirmiydiler?Giyinip aşağıya indim.Masa hazırdı.Acaba sorsammı?Ewet sorucaktım.

BEN:Nagehen,bişey sorucam.

NAGEHAN:Sor,dinliyorum

BEN:Acaba odamın eşyalarıni istediğim gibi yerleştirsem ne dersin?

NAGEHAN:Tabi istediğin gibi yapabilirsin,orası artik senin.Hatta bu evde senin,hiçbirşeyde çekinmene gerek yok

BEN:Alışmam biraz zaman alıcak ama olsun

NAGEHAN:Başta böyle olur ama zamanla alışırsın,masa hazır hadi oturalım

Bende odamı yemek yedikten sonra yerleştiririm.Öğrenci evinde bilindik pratik yemekler olurdu ama bunlar basit yemeker değildi.Demekki güzel yemek

yapmayı biliyorlar.Biraz ailemin yanlızlığıni çekiyordum ama buraya kolay alışıcama benziyordu.Eyvah ben bizimkileri aramadım

BEN:Pardon telefononuzu kullanabilrmiyim ailemi aramam gerekiyor.Ben gelirken telefonumu yanıma almadım.

NAGEHAN:Benim telefonum şurda alieni ordan arayabilirsin.

BEN:Teşekkür ederim ben en yakın zamanda telefon alıcagım.

Telefonu alıp annemi aradım.İyi olduğumu duyunca derin bir nefes aldı.Çok konusmak istemedm ben alınca konuşurduk.Konuşmamı bitirip aşağıya indim.Çok

acikmıştim ama utanıyordum şimdilik.Yemeğimizi bitirdik.Benim yardım etmeme izin vermediler ama ben ısrar ettim.Yerleştirdikten sonra mısır

patlattık.Hava kararmıştı,mısırımızı alıp tv ,karşısına geçtik.Film başta hoşuma gitmemişti ama sonradan bende beğendim.Zamanın nasıl geçtiğini

anlamadık.Saat 11olmuştu .Kızlar uyumuştu.Ben hala film izliyordum.Birazdan biterdi zaten.Birden kapı çaldı.Kimdi bu saatte ya .Korkudan bacaklarım

titremeye başladı.Kapıya doğru ilerledim.Kim o? diye seslendim."Benim"Ben bu sesi nerde duysam tanirim Çağlardı bu .Kapıyı açtim,elindeki kaseyi bana

uzattı.Şeker koymamı istedi.Bu saatte napıcaktı şekerii.Kaseyi alıp mutfağa gittim.Şimdi gelde bul şekeri.Çağlarda arkamdan geldi.Bu kez onunla aramaya

başladık.Yok ya şeker sanki iğne olmuştu belkide bitmiştir .

ÇAĞLAR:Tamam ya önemli değil, yok herhalde rahatsız ettim özür dilerim

BEN:Ne rahatsızlığı ya önemli değil

Tam mutfaktan çıkarken şekeri gördüm.Masanın ustunde duruyor ve biz bir saattir onu arıyoruz.

BEN:Tamam tamam gel buldum

Çağlar arkasını döndü şekeri elimde görünce yüzünde hafif bir gülümseme oldu."Sakın nerde buldun diye sorma"dedim.Kafasını tamam anlamiında sallarken

kaseyinelinden alıp şeker koydum.Teşekkür edip gitti.İçeri gittiğimde film bitmişti kızları uyandırip odalarina gönderdim.Sonra bende yatmak için odama

çıktim.Hiç bir şey düşunmden uykuya daldım.