kavuşmalarımız ağır aksak, ayrılıklarımız koşar adım. belki; bir uçurumun kenarından geçiyoruz. şimdi fotoğraf çekinsek, gözlerimiz buğulu çıkar. tanrının unuttukları arasındayız, hatalar da ancak ölmekle son bulur. bir sigaranın ne kadar sürdüğü gibi yada aramızdaki şeyin nasıl hissettirdiği. koca bir çöp yığını gibi, anlamsız. biraz herkeste sen bira senin bile artık hiçbir şey ifade etmemen... tüm mesele bu. ben artık ben değilim, vaveyla. uyuyalım mı? geçmesin.
