Son of the bitch {B2}

{26}

"Θα τα αφηνες όλα για αυτόν;" ρώτησε ξαφνικά ο Κοσμάς και εγνεψα χωρίς να το σκεφτώ

"Η ευτυχία μου είναι μαζί του φυσικά και θα αφηνα ολόκληρη την ζωή μου για να είμαι μαζί με τον άνθρωπο που με κάνει ευτυχισμένη περισσότερο απο τον καθένα" είπα ειλικρινά και ο Κοσμάς άνοιξε το γραφείο μου βρίσκοντας χαρτί και στυλό

"Φαντασου πως φεύγεις μακριά με τον Δημήτρη τι θα εγραφες στον μπαμπά σου και στον αδελφό σου;" είπε και πήρα το χαρτί και το στυλό κλείνοντας τα μάτια μου και παίρνοντας μια βαθειά ανάσα

Ανοιξα τα μάτια μου και άρχισα να γράφω

Κάποτε ένας φίλος μου είχε πει οι γονείς σκοτώνουν περισσότερα όνειρα απο τον καθένα και είχε δίκαιο

Αν πραγματικά με ήθελες ευτυχισμένη μπαμπά θα χαιροσουν για μένα θα χαιροσουν με την ευτυχία μου

Εγω δεν σου κραταω κακία και σε αγαπώ ολα τα καλά σε σένα και αν δεν σε ξανα δω ποτέ ευχαριστώ για όλα

Γιώργο σε ευχαριστώ που ήσουν εδώ για μένα και ήσουν ο καλύτερος μεγάλος αδελφός που υπάρχει ποτέ ελπίζω να είσαι χαρούμενος και να μαι θυμάσαι γιατι εγω θα σε σκέφτομαι κάθε μέρα

"Αυτά θα έγραφα πάνω κάτω" είπα και κοίταξα τον Κοσμά για να γουρλωσω τα μάτια μου βλέποντας τον να βάζει ρούχα μου σε μια βαλίτσα

"Τ-τι κανεις;" Ρώτησα τραυλιζοντας και με κοίταξε

"Οι Μπαμπάδες μας λείπουν και εσυ θα πας να μείνεις με το αμόρε που ονειρευεσαι θα πας να ζήσεις με τον Δημήτρη Ρεβέκκα" είπε και τον κοίταξα σοκαρισμένη

"Τ-τι κάνουμε λεει;"

{***}

"Σίγουρα είναι σωστό; αν δεν ξανα δω τον αδελφό μου; τον μπαμπά μου;" Ρώτησα αγχωμενη

"Ηρέμησε Ρεβέκκα θα μείνεις με τον Δημήτρη ώσπου ο μπαμπάς σου τον αποδεχτεί"

"Θα μείνω με τον Δημήτρη για πάντα δηλαδή" ψιθυρισα και τον άκουσα να γελάει

{***}

"Φτάνουμε;" Ρώτησα βάζοντας το τρίτο κομμάτι πίτσας στο στόμα μου

"Είμαι τόσο φουλ" είπα μπουκωμενη και τον είδα να με εξετάζει απο πάνω ως κάτω

"Καλύτερα να μην χοντρηνεις πολύ μέχρι να πάμε" είπε κλείνοντας μου το μάτι και τον κοίταξα περίεργα αλλά το αγνοησα