IF I CAN STAY

Prologue

Short story

                              IF I CAN STAY
   
       Everybody's wants a second chance,but not
                   everybody's deserves one.

           Memories are sad because all you can do is to remember all the things.

CHAPTER 1

CHRISCELLE POV

       
           I wish you could stayed , a little bit longer

First Day

      

          Tulog , Kain , Tulog , Kain ulit ulit nalang Na nangyayari nagsasawa Na Ako pero Hindi pwedeng sumuko.

Maswerte Nalang Kapag may dumating Na bisita para mangamusta.

Buong buhay ko naging malaking pagsubok Na Sa akin Ang gumising araw araw. Minsan nga hiniling ko Na sana Hindi Na Lang Ako nagising para Hindi ko maramdaman Yung sakit at hirap Na unti unting pumapatay sakin.

Minsan Na ding dumating Sa akin Yung araw Na akala ko matatapos Na ang lahat Na katapusan Na nangpaghihirap ko.

         Yung araw Na kailangan ko nang tumigil at sumuko Kasi Hindi Na Kaya Ng katawan ko.

        Pero nung araw ding yun natanggap ko Ang pinaka magandang regalo Ang pangalawang pagkakataon o buhay.

Pero naisip ko dapat ba akong maging masaya Kung mararanasan ko uli at mararamdaman Ang sakit at paghihirap o dapat Lang malungkot Kasi yung akala kong araw, oras Na makakapagpahinga Na Ako ipinagkait pa Sa akin.

Sa isang Laban sinubukan kong magpatalo huwag Lumaban at hayaang kunin sakin Ang lahat.

Ngunit Sa isang alaala nasayang lahat Ng sakripisyo ko.

Flaskback

"Baby wake up we're going to zoo" si mommy

"But mom? " I said

"Baby please isipin Mo nalang Na pambawi Lang to ni mommy Sa mga times Na Hindi Kita nasasamahan. Alam kong masama Ang loob Mo sakin Hindi Ako naging mabuting ina gaya Ng iba Hindi Kita nagawang alagaan" kitang Kita ko kong paano tumulo Ang mga luha ni mommy simula Sa isa hanggang nagsunod sunod.

I don't want to see my mom cry In front of me.

Mabilis akong tumakbo at yumakap Kay mommy Sa pinaka mahigpit kong Kaya.

"Shhh.!mom don't cry I won't leave you promise "

End of flashback.

Hindi ko kailaman ginustong makitang umiiyak si mommy Sa harap ko.

        Nakalimutan ko Ang pangako kong binitawan.
Hindi ko naisip na magagawa kong sirain o baliin Ang pangako kong binitiwan.