Louise POV
Ang sakit pala talaga ang akala ko alam ko na ang totoong meaning ng love pero Hindi pa pala. Ang sakit isipin na yung taong minahal mo ay sasaktan ka ng ganito. Akala ko ba kapag mahal mo Hindi mo iiwan pero bakit iniwan nya ako.
Bakit iniwan nya ako sobrang sakit. Naalala ko nanaman kung paano at kung ano ang huling sinabi nya sa akin
"Louise break na tayo". Nangingilid ang luha ko ng marinig ang mga salitang
yun mula sa kanya ..
" bakit Kent may nagawa ba akong mali? Sabihin mo Kent meron ba?" nanginginig Kong sabi sakanya Hindi ko sya maintindihan lahat ginawa ko para sa kanya pero bakit kailangan nyang makipagbreak sa akin
"Di kita mahal Louise! At Hindi ng Hindi kita mahal. Si Andrea ang totoo Kong mahal . Si Andrea at Hindi ikaw!" Lalo akong naiyak sa kanya lalo Kong naramdaman na Hindi nya ako mahal
"Kent hindi nmn totoo yang sinasabi mo diba? Diba mahal mo ako?" Pagmamakaawa ko pa sakanya .. Mahal ko sya sobrang mahal
"Di kita mahal at ang mahal ko ay si Andrea" sobrang sakit ng nararamdaman ko ngayon yung feeling na parang sinasaksak ka sa likuran ng madaming kutsilyo.
"Wag please Kent mahal kita.. Wag mo akong iwan please di ko kayang wala ka" umiiyak na ako kasabay ng pagluhod ko sa harapan nya. Wala na akong pakielam kung nakakahiya ang ginagawa ko ngayon. Basta ang alam ko pinaglalaban ko lng yung taong mahal ko.
"Di kita minahal Louise. Kaya wag na wag ka ng lalapit sa akin. Hindi kita mahal at itaga mo yan sa kokote mo!" iniwan nya ako dun na umiiyak ... Sobrang tanga ko dahil umiiyak ako sakanya e sinaktan lng nmn nya ako...
Patuloy lng ako sa pag iyak ko ng ngayon .. Ang sabi ni kuya Sam kapag mahal mo ang isang tao Hinding hindi mo iiwan pero kung totoong mahal nya ako bakit nya ako iniwan.
Di nya ako mahal kaya ganun ganun nlng kadali sa kanyang iwan ako kasi di nya ako mahal at Hindi nya ako minahal.
Lalo lng akong naiyak sa mga naiisip ko... Mag iisang buwan na ng makipagbreak sya sa akin pero bakit hanggang ngayon di pa rin ako makamove on sakanya..
"Pangit ba ako? Kapalit palit ba ako?" Paulit ulit Kong tinatanong sa sarili ko yang mga tanong yan----
"Hindi" pumsok ang kuya nya sa kwarto at umupo ito sa gilid ng kama nito..
"Kung Hindi bakit nya ako iniwan kuya Sam. Bakit?.. Di nmn pala ako pangit pero bakit iniwan nya ako at ipinagpalit" lalo lng akong naiyak sobrang sakit isipin na ipinagpalit ka ng hmdi mo alam ang dahilan.
Nakatingin lng si kuya sa akin na naghihintay ng susunod Kong sasabihin.
"Kuya Sam alam ko balang araw babalikan nya din ako. Alam ko ako padin yung mahal nya. At hihintayin ko yung araw na yun na babalik sya sa akin at sasabihing ako talaga yung totoong mahal nya" panimula ko
"Louise if there's no sense of waiting then move on. Kung mahal ka nya dapat umpisa palang di ka na nya iniwan." natigilan ako sa sinabi ni kuya na tila ay may gusto syang ipahiwatig.
"What do you mean kuya?" takang tanong KO
"Naramdaman mo ba ang pagmamahal nya sayo nung mga panahong kayo pa?" Sabi pa nito.
Nung kami pa ang alam ko lng ay mahal ko sya pero di ko naramdaman kung ako ba ay mahal nya.
"No" tipid kong sagot
"Love is what one feels. It should be seen not as an enacted emotion. To love is to feel and act lovingly" napakurap kurap ako sa sinabi ni kuya Sam sa akin.. Aakto na itong tumayo para umalis pero agad ko nmn syang nayakap tanda ng pagpapasalamat sa lahat.
