Kung Hindi Ngayon Kaylan Pa??

Chapter 4

Saan na naman kaya nakarating 'tong si Matth? Iniwan ba naman ako mag isa. Denial ko again 'yung number nya pero unreg parin daw, nagpalit na ba sya ng number! Kung nagpalit sya, bakit di nya binigay sakin ang bago nyang number? Walang sinasabi oh kinukwento na kahit ano sakin. Nakikita 'ko nalang na tulala sya tapos malayo ang iniisip. Ayaw nyang e share ang problema nya?

"Isa nalang talaga Matth." Sabi ko sa sarili ko. Kanina pa tumitingin 'yung mga tao sakin. Inisiip na baliw na siguro ako kase kanina pa ako ang nagsasalita pero wala namang kausap.

"Why are you alone一 I cut it out.

"I need you're help kahit ngayon lang! Ngayon lang talaga." Kinapalan ko na ang muka ko. Ayokong mag pasalamat na dumating sya, alam kung sinusundan nya ko kanina pa. Hindi nya alam ang lugar na 'to.

"Why? 'To many," Nag inarti pa ang loko. Nag make face sa inis.

"Ngayon nga lang." Pigil ang inis. Tinuro ko yung mga pinamili namin kanina ni Matth.

Marami talaga kaming binili. Diko alam kung saan ba nya gagamitin ang mga 'to! Sa dami nito, saan 'ko naman ilalagay? Alam kung dipa nakakaalis si Matth. At kung saan man sya pupunta, yun ang diko alam! Nasa akin ang susi nya kaya alam kung umalis man sya, mag cocommute siya. Iwanan ba naman ako sa gitna ng Mall na 'to! 'Yung pag sabi nya na I need use the tiolet pero sa exit dumaan?! Kamusta?

"Hey!! You hear me? I said where's the car? You're thing's is 'to many that why I'm angry?!" Hindi naman daw galit ang isang 'to! Natutuwa ako na naiiyamot na.

"Tagalog! Mag tagalog ka kase sisipain na kita sa kaka-english mong pangit ka!" Tapos natawa ako. Natatawa nalang ako sa subrang inis.

"HAHAHA! Sige na nga." Binuhat nya ng isang buhatan yung mga dala ko. Ang dala ko nalang sa sarili ko ay bag.

"Alam kung sinusundan mo 'ko. Bakit?"

Binaba nya 'yung lahat ng dala nya sa compartment. Inayos nya muna bago bumaling sakin. Tiningnan nya ako mula ulo hanggang paa! Alam 'kung hagard ako, kanina pa kase kame paikot-ikot sa loob, Kaya nga ako nagagalit kase nag iisa nalang pala ako.

"Kumain tayo.." Nauna syang mag lakad. Tumunganga ako at di sumunod sa kanya. Napahiya ako dun ah! Di nya manlang sinagot yung tanong ko. Gusto ko tuloy manipa ng taong nang iiwan! Bakit kase dipa 'ko masanay.

"Miles! Tatayo ka nalang ba jan?" Gusto kung mapaiyak sa itinawag nya sa akin.

tt_______tt

Nanlumo ako. Nanlumo sa katotohanang ngayon nalang ulit may tumawag sakin ng ganung pangalan.

"Babalik siya, pero hindi siya babalik para mahalin ka, oh para balikan kan."

"Sorry."

"Ha?" Tila nabingi ako sa sinabi nya. Alam ba nya ang pinagdadaanan ko? Maka sorry sya?

"I said, sorry. Baka kako ayaw mong tinatawag ka sa ganun. Camille?" Napahinto ako at napatingin sa kawalan. Ang loko, mababaw pa naman luha ko.

"No it's fined." Mapakla kong sinagot ang tanong nya sabay lakad. Baka nga gutom lang 'to. Kung ano ano na naman ang iniisip ko kase.

"Sinundan kita kanina kase baka kung san ka dalhin ng kasama mo. Baka gabehin kayo at dika makauwe. Kaya lumapit na ako nung makita kitang nag iisa at naiirita." Humarap ako.

"Ahh." Naupo naku. Inabot ko 'yung menu na inaabot ng waiter.

"Kaano ano mo si Kuya Rolly?" Ang layo kase ng itsura nya sa kanya. Wala ring kinuwento si Rusell sakin noon, I mean may kuya sya pero nasa ibang bansa naman si kuya Rex.