Deanın ağzındaki düdüğü üflemesini bekliyorduk.Dağ oldukça dikti ve bu da benim midemi bulandırıyordu doğrusu.Dean düdüğü üflediğinde çıkan sesle hızla tırmanmaya başladım.
Nia da oldukça hızlıydı.Onu geçebileceğimi sanmıyordum.O bir kurttu ben ise bir insan.Gözüme kestirdiğim kayalara adımımı atıyor ve kendimi yukarıya doğru çekiyordum.
Aşağıya doğru baktığımda Nia benden aşağıdaydı.Başarmıştım bir kurdu geçebilmiştim.Aslında bu zafer bile sayılamazdı Nia pek fazla güçlü biri değildi.
Ama bir kurdu yenmek de bir insan için zafer sayılırdı bana göre.Ayağımla bastığım küçük kayanın yere düşmesiyle dengemi kaybettim.Kayanın yere düşmesi büyük bir yankı oluştururken ellerimle tutunduğum taşı bırakmamaya çalışıyordum.
Yanıma yaklaşan Nianın bağrışlarını duyanlar bana bakıyordu.Ben ise daha fazla bu hâlde kalıcağımı sanmıyordum.Dean sonunda bizi görmüştü.Dağa tırmanıyordu çok hızlıydı onu takip etmem imkansızdı.Hem gücümü kayaya vermeliydim yoksa yere yapışabilirdim.
Sağ elim daha da ağırlaşınca onu bıraktım.Sol elimle dengede durmaya çalışıyordum.Birden arkamdan gelen Deanın seslerini duydum.
"Shailene sağ elini de kayaya koy ve tuttun.Ben yukarısına çıkınca seni çekicem anlaşıldı mı ?"dedi.Onu onaylarcasına kafamı salladım.
Gözümden gelen yaşlara engel olamıyordum.Dudağımı ısırıp duruyordum ve ellerimin acısı canımı yakıyordu.Kafamı yukarı kaldırıp baktığımda Dean yukarı çıkmıştı.
"Üç dediğimde iki elini de bana vericeksin bende seni çekicem"dedi Dean.
"Ya düşersem"dedim yaşlı gözlerimle ona bakarak.
"Hayır sen sadece bana güven düşmene izin vermiyeceğim"dedi.Ona güvenmekten başka çarem yoktu.Güvenmesem bile eninde sonunda düşecektim.
"Bir,iki,üç"dedi Dean.O der demez bende iki kolumla onun sarkıttığı koluna yapıştım.Dean beni kollarıyla yukarı çekiyordu.
Yukarı çıkardığında refleks olarak ona sarılmıştım.O ise korkmama anlayış göstererek izin verdi.Kafamı kaldırınca onun bana bakan gözlerini gördüm ve hemen kollarımı ondan geri çektim.
~~
Düşme tehlikem yüzünden eğitim erken bitmişti.Nia korktuğu için benimle beraber duruyordu.
"Artık korkmana gerek yok bak ölmedim"dedim gülümseyerek.
"Biliyorum ama korkuyorum işte bugün sende kalsam olur mu ?"dedi Nia.
"Elbette"dedim onu dürterek.
Nia burda beni anlayan ve seven tek kişiydi.Onun beni incitmesi veya öldürmesi aklımın ucundan bile geçmeyecek kadar güveniyordum ona.
"Ee Shailene kurtların akşam ulumasına geliyor musun ?"dedi Nia.
"Ben bir kurt değilim ki nasıl ulunur onu bile bilmiyorum"dedim omuz silkerek.
"Ah ben sana öğretirim dert etme sen sadece gel"dedi gülümseyerek.
"Daha iyi yapıcak bir şeyim yok o zaman gidelim"dedim.
~~
Ormanda ilerliyorduk.Bir veya iki dakika sonra kaya bir yamaç gibi bir yerde tüm yenidoğanların yuvarlak şekilde oturup ayın doğmasını bekliyorlardı.Ay doğunca ulumalar yükselicekti.Ama kimse dönüşemeyecekti.Çünkü onlar yenidoğan kurtlar ben ise bir insandım.
Nia ile kayanın dik yerine oturup,ucundan ayaklarımızı sarkıtıyorduk.Ayın çıkmasına on dakika kadar bir zaman vardı Nianın dediğine göre.
