Kolejimin Öküzü

1.Bölüm

Sabah yine alarmın o gıcık sesiyle uyandım . Bugün okulun ilk günüydü ve burslu kazandığım kolejin de tabi ki . Aşağı indiğimde annem kahvaltıyı hazırlayıp çıkmıştı her zamanki gibi.
Ben size birazcık kendimden bahsedeyim ben Su  Barkın annem beyin cerrahı babam ise yok. Yani ben küçükken bizi terk edip gitti . Hani şu babası olupta olmayanlar var ya ben onlardanım sanırım.

***

Kahvaltı yaptıktan sonra rutin işlerimi halledip evden çıktım ve yakın olduğu için okula yürümeye başladım .
Okula geldiğimde müdürün odasına çıkıp sınıfımı öğrendim ve sınıfa çıkıp boş bulduğum tek sıraya oturdum ne o ilk günden çene yapan insanlardan değilim birkaç samimi arkadaşım var gerisi önemli değil. Başımı sıraya yaslayıp sözlerimi kapattım. Birden kapının duvara çarpma sesiyle sıçrayarak kalktım. Kapıya baktığımda içeri giren beş tane uzaylı gördüm. Oha! Beş kişilik bir kaslı çete benim olduğum yere yaklaştığında tüm sınıf buraya odaklandı en onlerindeki sıranın iki ucuna kolunu koyup bana doğru eğildi.
"Sen yeni gelen kız olmalısın. Cahilliğine veriyorum, kalkabilirsin." Ayağa kalktım. Yüzünde bir sırıtma olduğunda ben de sırıttım ve kendimi sıraya bıraktım. Kaşlarını çattığında ellerini sıradan çekmesi için ittim.
"Seni düzgün bir şekilde uyarmama rağmen kalkmadın, öyle mi?" Kafamı olumlu anlamda salladığımda sağ eliyle kolumu tuttu ve beni ayağa kaldırdı. Ayağımın sıraya takılması üzerine düşmeme sebep oldu.

Sınıf sessiz kalırken diğer dörtlü gülüyordu hatta biri fotoğrafımızı çekti.
"Üzerimden kalkman için ne yapayım? İlla sikeyim mi?!?!" Kaşlarımı çattım.
"Terbiyesiz, karşında bir kız var!"
"Birincisi, karşımda değil üstümde. İkincisi, evet, terbiyesizim ve becerilmek istemiyorsan üzerimden kalk." Hışımla ayağa kalktım ve o kalkmadan karnına bir tekme attım. Arkadaşları gülmeyi kesip bana dik dik bakmaya başladı.
"Yakalayın lan şunu!" Yerden kalkarken bağırmasıyla arkadaşları üzerime yürümeye başladı. Gözlerim büyürken arkamdaki sıraya çıktım ve birkaç kişinin sırasına basa basa koşmaya başladım.

Kapıya ulaştığında çocuk bağırınca birkaç el bileğimi sardı.
"Kızı tutmazsanız hiç biriniz buradan tek parça çıkamaz!!!" Ellerimi çekiştirmeye çalıştım.
"Evet güzelim, o tekmenin hesabını vereceksin." Önüme geçtiğinde gözlerimi devirdim. Bir de silah çıkartsa tam olur! Bileğimden tutup sürüklemeye başladı. Giren işlerini ve haykırışlarımı hiçe sayarak sürüklemeye devam etti. Beni okulun dışına sürüklüyordu resmen . "Ya bi dursana öküz müsün!? " demekle büyük bir hata yaptığımı anladım. Beni arabanın ön koltuğuna öyle bir fırlattı ki kaburgalarım kırıldı sandım. Ben çıkmadan şöför koltuğuna geçip kapıları kilitledi ve hızla sürmeye başladı.
"Senin bu yaptığına adam kaçırma denir!"
"Senin demin yaptığına da darp etme denir bücür." Gözlerimi devirdim. Ben kısa değildim o aşırı uzundu.
"Ayrıca seni tanımıyorum, okulu ektik ilk günden, annem ağzıma sıçacak! Durdur arabayı!!!!" Bağırmamla yüzünü buruşturdu.
"Adım Deniz , bilmen gereken başka hiç bir şey yok ımmm adın neydi senin ya?"
"Allah ın öküzü! Adını bile bilmediğin kızı arabaya fırlattın! Ayrıca benim öküzlere alerjim var, adımı veremem." Bana yan bir bakış atıp önüne döndü.

♥♥♥♥♥♥

Araba durduğunda kollarımı bağlayıp arkama yaslandım. Bir de eve getirmiş beni öküz. İnsan bir der bu Arya acıkmış yemeğe götüreyim ama yooookkk illâ öküzlük yapıp eve getirecek. Açılan kapı ile Deniz e baktım.
"İnecek misin?" Onu takmadan oturmaya devam ettim. Birden kolundan çekip beni fırlatınca bir çığlık attım.
"Filmlerdeki gibi seni kucağıma almamı bekliyorsan takılıyorsun bücür. Yürü hadi."