De straten van New York waren altijd fascinerend voor me geweest. Ondanks de uitpuilende mensenmassa die hun weg baanden richting hun werk of andere dagelijkse verplichtingen kon ik de verbinding tussen mensen zien.
Alle mensen die door de straten van New York liepen vertelden namelijk een verhaal. Als straatmuzikant was dat het mooiste om te zien. Dat mensen even de tijd namen om naar je stem te luisteren of genoten van de manier waarop mijn vingers de snaren van mijn gitaar betoverde.
Ik raakte met mensen in gesprek. Mensen die je in de supermarkt niet eens bewust zou opnemen in je gedachten, wellicht niet eens zou zien. Muziek bracht mensen bij elkaar. Het verbond mensen hun verhalen, waardoor ze vriendschappen voor het leven konden sluiten.
Helaas maakte ik ook de negatieve kant van de straten van New York mee. Er was veel criminaliteit, discriminatie en vandalisme. Daarom beschreef ik de straten van New York als de straten van vuur. Er was altijd een bepaalde vurigheid te beleven. Saai was het in ieder geval nooit.
Maar toen ik op die bewuste, koude woensdagochtend voor het eerst Lilly zag wist ik niet wat me overkwam. Met haar extravagante kleding en haar glanzende, bruine lokken wist ze meteen de aandacht naar zich toe te trekken.
Ondanks de aandacht van meerdere mannen bleven haar ogen me strak aankijken en daardoor raakte ik geïnteresseerd. Het was het begin van een onbekend avontuur dat was voorbestemd om door ons geleefd te worden, maar zowel Lilly als ik probeerde ons lot zo lang mogelijk te vermijden.
JE LEEST
Straten van Vuur | Harry Styles
FanfictionStraten van Vuur - Zijn leven als straatmuzikant zou voor altijd veranderen op de dag dat hij haar ontmoette.
