Good girls Revenge (UNDER REVISION)

GGR: #2 (DANICA)

(A/N; HI guys sorry sa mga mali na typo sa words,phrases, grammar etc....hehehe hindi ako perfect writter mga readers ^_^!)

Dear,come down here... the dinner is already.. Said my mom

Unica iha ako sa pamilya

Mayaman....
...loner naman

Laging wala ang parents ko laging nasa bussines trip

Bilang lamang sa aking mga kamay ang pag sasama sama namin.

Ang mom ko lang ang laging nasa tabi ko but, ang dad ko ay hindi ko maka usap o maka bonding. Kasi simula nang namatay ang brother ko

Na mag mamana ng ari arian o bussines nila ay nawala.

Dahil sa tingin ni dad wala akong kakayahan na humawak ng kompanya at mag palago.

Hindi malapit ang loob ko kay dad.

Ang lagi naiiwan at nakaka sama ko sa bahay ang mayordoma si Aling Mina

....masungit siya, laging galit kung minsan ay nasasaktan me.

Hindi ko masumbong kila mom dahil sa tuwing kaharap nila siya ay isang mabait na mayordoma sa kanilang harapan.

Ako nga pala si DANICA, 4th year student, 16 years old and IM A LONER ONE.

Hi mom... I hug her tight i miss you mom... And i kiss her sa cheeks

Sit down na dear at kumain na tayo may pasok ka pa bukas. Sabi ni mom

Nang sulyapan ko si dad ay tahimik na kumakain

Kaya kumain na rin ako

Silence~~~~

How's your school? Tanong ng aking dad

School? Kailan man ay hindi ok

Ok naman dad. I said

Good. He reply

Hayyst sa iskol...

Lagi akong na bubully.

Pati dito sa bahay parang ako si Cinderella ang kinibahan lang hindi lang ako nag lilinis at inuutusan.

Sinisigawan, MINSAN konting saktan...

Lahat ata na ginagawa ko mali.

Nang maka tapos na ang dinner time ay diretso na ako sa room ko.

Dati nag karoon na ako ng kaibigan...pero

Flashback~

Nung transfer student palang ako ay alam naman natin na walang...

Kakilala...

....kausap

Ngunit...may lumaput sa akin.

Hi ako nga pala si Diana...ikaw? Naka ngiti na inilahad ang kanyang kamay sakin.

I'm Danica. Inabot ko ang kamay niya

Mabait naman siya sa akin

Naging close kami sa isa't isa

Naging matagal kaming mag kaibigan

Pero nung tumagal nag iba ang ugali niya katulad ng

~libre mo naman me Danica

~pagawa naman ako ng assignment Danica pls...

~Danica paki bili mo naman ako nito...

~Next time na lang danica may pupuntahan kasi ako hindi ako makaka sabay sayo

~Danica pwede akin na lang ito? Pwede..

Para sa akin wala lang yun.

Ngunit nang hindi ko sinasadya na marinig

Sa restroom

Beshh sino si danica?

Ah yun ba? Wala lang yun..

Ah ganon ba kala ko kaibigan mo....hehehe

Si danica? Kaibigan ko? NEVER!! HAHAHA

Ayun akala ko siya na ang hinahanap kong magiging kaibigan ko na

Magiging kapatid, masasandalan at habang buhay nandiyan sayo.

Pero nag kamali ako

Nang malaman ko iyon kinausap ko siya kung totoo ba iyon..

Diana...

Oh bkit?

Totoo ba na hindi mo ako tinuring na kaibigan.?

Huh?! San mo naman na laman iyan?

Narinig ko may ka usap ka sa restroom at-----

So? Alam mo na...buti naman kala ko t*nga ka eh o b*bo.!!

Pumatak ang luha ko sa sinabi niya sa akin

At ngayon mga dating nambubully sa akin isa narin siya sa kanila.

End of flashback...

Kaya ang lesson learn ko dun

'No one i will trust than myself.

Yan ang lagi sa utak at damdamin ko

Kahit isa man akong mahina, loner, at isang bullied victim

Ay kaya kong lumaban

Ngunit hindi pa ngyon balang araw ay mag babayad din sila.

Mom and your dad nasa baba iniintay ka may bussiness trip sila sa New york. Sabi ng mayordoma

Paki sabi nilang ingat po sila. At paki sabi tulog na ako. Sabi ko sa kanya

Ayon isinara na niya ang pinto at bumababa na....

As always wala na naman sila

Maybe a weeks, a months or sometimes a year bago sila maka uwi ulit dito.

Tss..

Sanay na ako mapag isa..

At bukas pani bagong kalbaryo na naman ang aking haharapin ko...