Matapos yung pangyayaring iyon niyaya na ako ni Kate na umuwi...
Joanna Daniella's POV
Magkikita kami ngayon ni Chris. Dahil magse celebrate kami ng 5th Anniversary. Naabutan kami ni Alleah na naghahalikan, laking gulat ko ng bigla nyang ibuhos ang iniinom ko sa aking damit, matapos yun ay napawi ang aking gulat at napalitan ito ng inis na halos umakyat na ang dugo sa aking ulo....
"Kelan pa kayo?"mangiyak ngiyak nyang tanong.
"Bago pa maging kayo?"sagot ko na parang walang pake sa nasilayan nya. BITCH
"Bakit? May Joan ka na pala, bakit ako pa niloko mo?"tanong ulit ni Alleah kay Chris na hindi na napigilan ang kanyang mga luha
"Trip ko"sagot ni Chris na parang wala lang. Parang nga sakin pa sya naiinis e. Umayos ka!
"Walangya kayo!"
Iyan na lang ang sinabi nya sakin at kay Chris. Bigla nalang sya hinila ni Kate at sabay turo sa mata nya at turo nya sa mata ko. At tuluyan na silang umalis...
******************************
Kinabukasan
Alleah's POV
Paggising ko ang bigat ng pakiramdam ko tinignan ko ang oras sa cellphone ko 6:00 (0_0) nagmadali na akong maligo kahit na mabigat parin ang pakiramdam ko dahil sa nakita ko kahapon akala ko tunay na kaibigan si Joan hindi pala kaya pala ganoon ang reaksyon nya nung makasalubong namin sila Chris....
After 10 years, natapos na din akong maligo tumingin ulit ako sa cellphone ko at 6:30 na kailangan kong makarating dun ng 7:00, hindi na ako masyadong nag alala dahil walking distance naman yung school namin...
"Ma, alis na ako"
"Hindi ka na ba maga almusal?"
"Hindi na ma, kuha na ko ng
P E R A ma"
"Sige, nak"
Naglalakad na ako ng makasalubong ko ang Bruha kong kaibigan na si Kate...
"San ka pupunta, CUTTING?"
"Gaga, hindi noh, susunduin dapat kita"
"Ano kita bodyguard?"pagbibiro ko
"Sisiguraduhin ko lang naman na hindi ka sasaktan nung traydor nating kaibigan"
"Drama?"
"Hindi"
**********AT SCHOOL**********
Still her POV
Dumiretso na kami ni Kate sa room at nakita na namin ang mga Adik naming mga kaibigan dumiretso na kami sa kanila...
Dumating nadin ang aming teacher..
"Good Morning class! "bati ng aming guro. "I'm Ms. Claire Villanueva"dugtong Ms. Villanueva...
"Good morning! Ms. Villanueva"bati dim namin sa kanya. Pero Ms.?
Wala pa syang asawa?
Nagtanong ang isa naming kaklase.
"Ms. Villanueva wala pa po kayong asawa?"tanong ni Jade (babae)
"Ye-"
Hindi natuloy ni Ms. Villanueva ang kanyang sagot ng may tumawag sa kanya ng mommy.
"Mommy!"bati ng anak nya ata
"Anak"sagot naman nya
"Ayy. Ampon"sabi ko sa utak ko. At umalis nadin ang anak nya
"Yes" pagtutuloy ni Ms. V
"E mam, ANAK?"isa pang tanong ni Jade
"Oo, inadopt ko sya"
"Ahhh"
"Ngayon may seating arrangement tayo, kung san ko kayo pinwesto dun na lang kayo"sabi ni Ms. V
Katabi padin namin yung Bitchy nayun. Hyss.
Bale ang pwesto namin
Ako-Joan-Kate-Mae - First Row
Jane-Reidalyn-Althea - Second
Row
Nalaglag ang ballpen ni Kate at sabay sabi..
"Ayy Shit, Bitch"
Natawa na lang ako. Sabay nag peace sign sya.
"Sa ngayon wala muna tayong lesson"
"What the?!"ako na nagulat na may pagka inis
"Oo Ms.?"tanong nya
"Alleah Dela Cruz"
"Ms. Dela Cruz"sagot nya sakin "Late?"tanong nya sa lalaking kakapasok lang
"Hell?! Shit si Chris" gulat kong sabi at tumabi sya sa 3rd Row dahil may bakante doon.
*Lunch Break*
Hindi muna ako lumabas dahil may pinabaon sakin si mama. Nakita naming magkakaibigan kung gaano kasweet ang dalawa na hindi pa namin nagagawa ni Chris kahit kailan sa School nung kami pa ni hindi ko pa nga kilala yung iba nyang kaibigan pero si Joan. Sila na pala nung wala pa ako bakit ako pa yung niloko nya? Sa dinadami ng babae dito sa mundo ako pa? Tumulo na lang ang luha ko at di ko na napigilang humagulgol wala naman ang teacher namin at kami na lang pito ang nandito. Kinalabit ako ni Kate dahil andyan na daw sila agad naman akong nagpunas ng luha at kinuha ko na ang tinapay sa bag ng bigla akong kausapin ni Joan.
"Leah? Pwede ba tayong mag usap?"
"Para saan?"Hell ano pang pag uusapan namin e FO na nga kami"
"Saglit lang pls"
"Sige"pagpayag ko
"Samahan na kita"Kate
"Wag na kaya ko na to"
Lumabas muna kami ni Joan at nagpunta kami dun sa tinatambayan namin magkakaibigan dati naupo kami ni Joan sa damo...
"Sorry, Leah, hindi ko naman sinasadya na lokohin ka e, sasabihin ko naman dapat kaso wala e, nangyari na e."
"Ang lakas ng loob mong mag sorry noh? Ang kapal ng muka mo Jo. Grabe, siguro kung may rango na yung makakapal ang muka siguro Heneral ka na ngayon, try mo nga maghanap ng ganung trabaho baka maging Heneral ka nga diba gusto mong maging Heneral sabi mo sakin nung una tayong nagkakilala pwes, may pagkakataon ka na!"sabi ko sakanya na galit
"Hindi naman ako nagbibiro"
"Pwes, di rin ako nagbibiro!" "pasensya na pero hindi kita mapapatawad"at iniwan ko na sya dun na parang iiyak na.
**************👍, share, comment****"LABYAHALL💓
