Part 5

720 71 6
                                    

အခ်စ္သည္...
စိတ္ကူးထားသလို
ေမွ်ာ္လင့္ထားသလို
မျဖစ္လာပဲ
မေမွ်ာ္လင့္ထားသည့္အခ်ိန္တြင္......
ႏွလံုးသားကို တံခါးလာေခါက္ေလသည္........
ေသခ်ာ၏ မေသခ်ာ၏ စဥ္းစားကာ...
စိတ္ပိုင္းျဖတ္မိခ်ိန္တြင္.......
ထိုအခ်စ္သည္.......
အေဝးကို ထြက္ေျပးသြားေလၿပီ........
ေနာက္က်မွ ရမိသည့္ေနာင္တအတြက္..... တစ္ခါတစ္ရံမွာ.... ျပန္ျပင္ႏိုင္ဖို႔ အခြင့္အေရး႐ွိတတ္ေပမဲ့.........
တကယ္လို႔ ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္မျပင္ႏိုင္တဲ့ ေနာင္တဆိုတာ ႐ွိလာခဲ့ရင္..........
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Kris' POV
.
.
.
တစ္ရက္ေပါ့.....
ဒီဇင္ဘာလရဲ႕ လွပတဲ့ေန႔ရက္တစ္ရက္မွာေပါ့.....
ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကို အမွတ္မထင္ ေတြ႔ခဲ့ရတယ္....
နားရြက္ကားကားေလးနဲ႔.....
ျပံဳးလိုက္ရင္ ေပၚလာတဲ့ ပါးခ်ိဳင့္ေလးနဲ႔.....
ကေလး႐ုပ္ေလးနဲ႔မလိုက္ဖက္တဲ့....
အသံျသ႐ွ႐ွေလးနဲ႔......
က်ေနာ့္ထက္ အနည္းငယ္သာ နိမ့္မည့္အရပ္အေမာင္းနဲ႔....
.
ထိုကေလးငယ္ကို သတိထားမိတာက
.
က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းအိမ္ကို ခဏသြားရင္းနဲ႔ ေတြ႔ခဲ့တာ...
ထုိခ်စ္စဖြယ္ေကာင္ေလးက သူ႔ထက္အေတာ္ေလးငယ္တဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ စကားမ်ားေနျခင္း..ျဖစ္သည္..
ဘယ္ကေန ဘယ္လိုစကားေတြမ်ားလဲ မသိေပမဲ့ ထိုကေလးက... ႏႈတ္ခမ္းတစ္ေထာ္ေထာ္နဲ႔ သူ႔ထက္ငယ္တဲ့ ကေလးငယ္ကို ရန္ေတြ႔ေနသည္..
ထုိျမင္ကြင္းက က်ေနာ့္မ်က္စိထဲမွာ အရမ္းခ်စ္စရာေကာင္းေနသည္.....
.
.
.
.
ဒီလိုနဲ႔ တစ္ရက္မွာေတာ့...
ထိုခ်စ္စဖြယ္ နားကားေလးကို...
က်ေနာ့္ပတ္ဝန္းက်င္မွာ...
မၾကာခဏဆိုသလို ေတြ႔လာရသည္.....
ဟုတ္ပါ့မလားလို႔ သံသယဝင္မိေပမဲ့...
တကယ္ပဲ က်ေနာ့္ေနာက္က္ုိ တေကာက္ေကာက္ေလွ်ာက္လိုက္ေနသည္....
က်ေနာ္က Sale Team မွာ အလုပ္လုပ္ရတာမို႔ အျပင္ဆိုင္ေတြကို ေဆးလိုက္ပို႔ရတာ မ်ားသည္..
.
.
ထုိသို႔လိုက္ပို႔ခ်ိန္မ်ားတြင္..
ဘယ္အခ်ိန္ထဲက လိုက္ေနမွန္းမသိေသာ.... ထိုကေလးငယ္ကို ေတြ႔ရတတ္သည္.....
ၾကည့္လိုက္တိုင္း အိပ္ခ်င္မူးတူးပံုစံနဲ႔... မ်က္မွန္အဝိုင္းႀကီးနဲ႔ ဆံပင္ေတြဖြာလန္က်ဲေနေပမဲ့..
ထုိပံုရိပ္ေလးက
က်ေနာ့္အျပံဳးမ်ားကို ျဖစ္ေပၚေစသည္....
တစ္ခါတစ္ေလ... စက္ဘီးနင္းရင္းနဲ႔
အေနာက္ကို ႐ုတ္တရက္ လွမ္းၾကည့္လိုက္ရင္... ထိုကေလးငယ္က ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္နဲ႔...
သူမဟုတ္သလိုလို အၾကည့္လႊဲကာ..... ေ႐ွာင္ေျပးသြားတတ္သည္.......
.
.
.
ဒီလိုနဲ႔ ရက္အနည္းငယ္ၾကာၿပီးတဲ့ေနာက္
ထိုကေလးငယ္ကို
ေက်ာင္းဝတ္စံုေလးနဲ႔ ေတြ႔လိုက္ရသည္......
အခုမွ ေက်ာင္းတက္တုန္းဆိုေတာ့
ကေလးသည္ အလြန္ဆံုး႐ွိလွ ၁၈ ႏွစ္ ၁၉ ႏွစ္ေပါ့
က်ေနာ္ကေတာ့ ဒီႏွစ္ဆိုရင္ ၂၈ ႏွစ္ျပည့္ၿပီ....
အင္း..... က်ေနာ့္အသက္ေၾကာင့္ထင္ပါတယ္ ဒါေၾကာင့္မို႔ ဘာမွေသခ်ာ မသိေသးပဲနဲ႔
"ကေလး'' ဆိုသည့္ နာမ္စား သံုးမိတာျဖစ္မည္...
သူ႔ေဘးနားတြင္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္နဲ႔...
ကေလးေလာက္ေတာ့ ခ်စ္စရာမေကာင္းေပမဲ့ သူ႔သူငယ္ခ်င္းသည္လဲ လူေခ်ာတစ္ေယာက္ျဖစ္တာကိုေတာ့ အသိအမွတ္ျပဳရမည္....
.
.
က်ေနာ္ အလုပ္သြားတဲ့အခ်ိန္ နဲ႔
ကေလးေက်ာင္းသြားခ်ိန္ တိုက္ဆိုင္ေနတာကေတာ့
ဘုရားေပးတဲ့ဆုလာဒ္တစ္ခုအလား
.
.
သတိထားမိသေလာက္
ထုိကေလးငယ္သည္.....
က်ေနာ့္ကို လိုက္ၾကည့္တတ္ေပမဲ့.....
တကယ္တမ္း အနီးကပ္ေတြ႔ရတဲ့အခါမ်ိဳးမွာေတာ့....
သူမဟုတ္သလိုလိုနဲ႔ အၾကည့္လႊဲတတ္သည္....
.
သူအၾကည့္လႊဲလိုက္သည့္ အခ်ိန္တြင္ေတာ့...
က်ေနာ္က ထိုကေလးကို ေသခ်ာၾကည့္ျဖစ္သည္...
အနီးကပ္ေတြ႔ရတဲ့အခ်ိန္က ခဏေလးျဖစ္ေပမဲ့...
ထိုခဏေလးအခ်ိန္ေတြအတြင္းမွာ ျမင္ရတဲ့ ကေလးပံုရိပ္ဟာ...
က်ေနာ့္ရင္ထဲမွာ တစ္စထက္တစ္စ.. ေနရာယူလာေနသည္....
မလႈပ္႐ွားေတာ့တာၾကာၿပီျဖစ္တဲ့
က်ေနာ့္ႏွလံုးသားေလးလဲ...
အသစ္တစ္ဖန္ လႈပ္႐ွားစျပဳလာေလရဲ႕...
.
.
.
.
ဒီလိုနဲ႔
တစ္ရက္မွာေတာ့
က်ေနာ့္ဆီကို စာတစ္ေစာင္ေရာက္လာသည္..
စာထဲမွာက သိပ္ေတာ့ ေထြေထြထူးထူး မဟုတ္....
စာအဆံုးမွာက C.Y
နာမည္အတိုေကာက္မ်ားလားေတာ့မသိ...
စာကိုဖတ္လိုက္တာနဲ႔ ဟိုကေလးငယ္လို႔ ဘာေၾကာင့္မ်ား ထင္မိသြားသလဲေတာ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ နားမလည္.....
အင္း.. ေျပာရင္လဲ ႂကြားရာေရာက္ဦးမယ္....

အခ်စ္ဦးWhere stories live. Discover now