Episode 4

11 2 0
                                        


'*bow* im sorry...yung na.gyari kahapon di ko sinasadya.' he said with a sincere voice.

'uhm.. o-okay na.. nakakahiya lang talaga kaya umi-iwas ako, sorry rin sa attitude na pinakita ko kanina, yung bigla nalang akong nag walk-out sorry talaga *bow*' wika ko naman

'Uhmm..' banggit nya na parang may gusto sabihin pero pinutol ko iyon kaagad.

'oh! atsaka sorry kung na-interrup ko yung ginagawa nyo kahapon nung kasama mong lalaki, alam ko may gagawin kayong ka----' wika ko ng bigla nyang pinutol..

'uh-uhm.. h-hindi.. ano kasi...hawak ko yung cellphone ko ng biglang kinuha ni sanjo tinry kong kunin sa kanya yung phone kaso natalisod ako at sakto yun nung pumasok ka, kaya ayun yung nakita mo' pagpapaliwanag sa akin ni kelv.

'e-ehhhhh??? *facepalm* sorry talaga! im really sorry.. kung ano-ano agad naiisip ko' wika ko sa kanya na hiyang hiya

'ano ba iniisip mo?' tanong nya

'uhm.. you know.. yaoi.. uhm.. boy's love' sambit ko habang pinagdidikit yung dalawang hintuturo ko

'whaaaatt??!' gulat na tanong nya..

nang makabalik na kami sa room after ng mahaba habang usapan...

'psst? ano pinag-usapan nyo? kwento mo naman oh!' sambit ni mae na gustong gusto talagang alamin yung nangyari.

kinuwento ko lahat ng nangyari kahapon at kung anong pinag usapan namin

'ehhhhhhh?' gulat na gulat na wika ni Mae..

'Ehem Ms. Kiereni enough that shitty gossip' sigaw nung prof. namin

'uh-uh... sorry sir.' wika ni mae at nagpatuloy na sa pagtuturo si prof.

thinking and thinking..... paulit ulit kong nakikita yung mukha ni kelv after namin mag usap.. and di ko namamalayan nagbablush na ako...

When Our Eyes MetWhere stories live. Discover now