Arrianna's POV
Imbes na sumakay ay naglakad na lang ako, kaya heto ako at naglalakad palabas papuntang sakayan ng dyip.
'Sayang den ang 7 malapit lang naman naexcercise pa ako. Katuwiran ko.
Ng makarating ako sa sakayan ng dyip ay maswerteng mayroon na agad na dyip na napadaan at maluwag pa ito kaya agad akong nakasakay.
Linggo ngayon tamang tama at pede akong dumaan sa simbahan at magpasalamt na buhay pa ako.
Ng makasakay ako ay inantay pang mapuno ang nasabeng dyip kaya kinuha ko na ang syete pesos sa maliit na pitaka ko at nagbayad.
"Manong bayad Simbahan babaan po estudyante" pagaabot ko ng bayad na kinuha naman ng babaeng nasa unahan ko.
Inabot lamang ng sampung minuto ang biyahe dahil maaga paren at walang traffic.
"Manong, sa tabi lang po." Pagpara ko
Ng makababa pumunta muna ako sa likod ng simbahan dahil may sadya talaga akong tao dito.
Ng makarating dito hindi nga ako nagkamali at nandito nga sya. Alam na alam ko paren talaga kung saan niya ako inaantay.
"Kamusta na?" Bungad ko rito.
" Oh? Riri? Ikaw pala!" Masayang bati na man ni mother superior.
Matanda na si Mother superior pero matalas pa ang memomorya nito.
"Ako nga ho?"
"Nakuuu!! Ikaw nga! Namiss kitang bata ka! Akala ko eh nakalimutan mo na ako." Malungkot na ani ni mother superior
"Pede po ba yun? Makalimutan ko ng maligo wag lang kayo" nakangusong pagbibiro ko rito.
"Nakuu! Ikaw talagang bata ka puro ka kalokohan!" Nakangiting ani nito na astang kukurutin pa ako syempre agad akon umiwas pino panaman ang kurot ng matandang to!
Pero natigilan naman ako ng nakitang naluluha ito.
"Nana? Baket po? M-may problema po ba?" Nagaalangang tanong ko rito.
Bigla naman akong niyakap nito dahilan ng pagigtad ko.
"Nakuu! Wala ito! Namiss lang talaga kita. At natutuwa ren ako na lumaki kang maayos lahit hindi naman literal na tangkad." Paliwanag nito ng makakalas sa yakap ko. Habang pinupunasan ang luha niya.
Abat nang asar pa?
Tumalikod muna ako sakanya para punasan ang namuong luha sa gilid ng mata ko.
Ayaw na ayaw ko pa naman sa lahat ang drama. Lalo na pag ako ang bida."Nakuu! Den! Nana naman! Magdadrama na lang po ba tayo dito? Kaya nga ako pumunta dito dahil syorbol na may pa meryenda dito" panguuto ko naman
"Ay oo sya tara sa loob at magmeryenda tiyak miss ka naren ng mga bata." Pagaaya naman nito na igniya pa ang daan .
Pero kakatalikod pa lang namen ay may pamilyar na boses ang tumawag kay nana.
Oh no! This can't be!
Hindi ko man sya nakikita kilala ko naman ang boses nito.
"Nanaaaaaaaaa! Bananaaaaa!"
Sigaw ng pamilyar na bosesDug dug
Dug dug
Dug dug
Pasaway na heart!??!
"Jusmeyoo kang bata kaaa! Hinaan mo qng boses mo simbahan ito hindi palengke! Gusto mo nanamng mapagalitan ni father!?" Saway ni nana
Habang ako. E napako na sa kinakatayuan ko at paulit ulit na lumulunok!
Takte ka talagang tadhana ka! Hindi ka ba busy at buhay ko ang pinagtitripan mo?
"Di bale andyan ka naman nana eh! Your the best!" Panguuto naman nito.
"Hayy! Ewan ko sayo hindi ka pa ren nagbabago!"
Dali dali naman itong tumakbo patungo kay nana at akmang yayakapen ito ng matigilan ng mapansin ang tuod na nakatalikod sakanila walang iha kunde AKO!
Napansin naman ni nana na natigilan ito kaya.
"Abay tignan mo nga naman! Saay pa kayong dumalaw!" Napapantiskuhang at pumapalakpak pang ani nito.
Dahan dahan naman akong lumingon dito.
"Riang?!" "Bry?!"
~*~*~*~*
A/N :
Wazzup mamen!😂💙 Una sa lahat sorry sa short update babawe ako next time pramuss!
![](https://img.wattpad.com/cover/101945062-288-k448840.jpg)
BINABASA MO ANG
unexpected
General FictionArianna Villamor ang isa sa tatlong anak ng isang kumpanya na na-bank crupt for some particular reason.Lumaki sya na hindi nararamdaman ang pag-mamahal ng kanyang ama gaya ng ipinapakita nito sa dalawa nyang mga kapatid.Lumaki sya na sya ang tumutus...