Mystic Academy

Hoofdstuk 3

Ik word wakker met hoofdpijn en even ben ik verward waarom maar dan bedenk ik me dat ik hechtingen heb. De beelden van het blonde meisje dat me tegen de boom aan gooide schieten weer door mijn hoofd, net als de rode blik in Hayden zijn ogen. Waarschijnlijk kwam dat door het bloed. Ik bedenk dat ik vandaag niet hoef te fietsen en blijf nog een kwartiertje in bed liggen voor ik er echt uit moet. Als ik net ben opgestaan wordt er aangebeld, ik kijk op de klok en het is pas kwart over zeven, wie kan er nu zo vroeg al op zijn. Ik loop naar de deur en doe hem op een kiertje open. Tot mijn grote verbazing staat Hayden voor mijn deur. Ik doe de deur verder om hem binnen te laten tot ik me bedenk dat ik alleen mijn onderbroek en een groot shirt van mijn vader aan heb. "Maak het je maar gemakkelijk ik kom er zo aan." Roep ik terwijl ik mijn slaapkamer weer in schiet. Binnen tien minuten heb ik me omgekleed en loop ik naar de keuken, Hayden staat naast een gedekte tafel en er staan warme broodjes en verse sinaasappelsap op tafel. "Hayden waar heb ik dit aan verdient?" "Na die rot dag van gisteren was dit wel het minste dat ik kon doen." Zegt hij met een warme blik in zijn ogen. Ik neem plaats aan tafel en pak een broodje terwijl Hayden de sinaasappelsap inschenkt. We eten in stilte, wat geen vervelende stilte is. Ik zink weg in mijn gedachten, hoelang is het geleden dat ik rustig heb kunnen ontbijten of nog beter gezegd hoelang is het geleden dat ik met iemand heb ontbeten. 3 maanden terug schiet er door mijn hoofd en ik verlies meteen mijn eetlust. Hayden merkt dat er iets is want ik voel hem naar me staren en hij stopt ook met eten. "Wat is er?" Vraagt hij voorzichtig alsof ik ieder moment kan breken. "Ik zat me te bedenken dat het drie maanden geleden is dat ik rustig heb kunnen ontbijten. Of zelfs met iemand heb ontbeten." Hayden knikt en pakt mijn hand vast terwijl hij er geruststellende cirkels op tekent met zijn duim. Ik trek mijn hand los en pak mijn bord op om het weg te zetten maar merk dat ik helemaal tril. Voor ik het doorheb heeft Hayden de tafel afgeruimd en heeft hij mij in een knuffel getrokken. "Weet je, je hoeft je niet altijd groot te houden. Soms moet je het er ook even uitlaten. En ook al weet ik niet wat er is, dat is niet erg. Als je een schouder nodig hebt om op te huilen dan kun je mij maar ook Rachel en Daniel altijd bellen of appen wat je zelf fijn vindt maar weet dat we er voor je zijn." Ik knik terwijl ik mijn gezicht in zijn borst druk en zo blijven we voor mijn gevoel uren staan. Als ik me lostrek uit Hayden zijn knuffel zie ik dat het al bijna acht uur is en ik loop naar mijn kamer om mijn tas te pakken. Als ik terugkom gaat de bel en ik kijk Hayden aan en hij doet open. Ik hoor ze praten terwijl ik even snel wat eten pak om de dag door te komen. "Charlot kom je?" Roept Daniel. Ik loop naar de deur terwijl ik snel mijn sleutels en telefoon pak. Ik knik en we lopen naar de auto als ik de deur heb afgesloten. De rit naar school is kort en ik heb het gevoel dat ik nauwelijks tijd heb gehad om me mentaal voor te bereiden op vandaag. Als Daniel de auto geparkeerd heeft en we naar het gebouw lopen worden we bijna van onze sokken gereden door de blonde meid van gisteren. "Erica doe nou is normaal!" Schreeuwt Rachel haar achterna. "Laat het nou zitten Rachel." Zeg ik snel. "Hoe kun je dat nou zeggen Charlot. Na wat ze gisteren gedaan heeft." "Ik zou graag willen dat het alleen bij gisteren blijft Rachel! Ik heb geen zin in ruzies en al helemaal niet vandaag." Antwoord ik fel en ik loop snel naar het biologielokaal. Ik ga vooraan zitten, Hayden gaat samen met Daniel en Rachel achter mij zitten. Fijn nu heb ik ook meteen ruzie met de enige personen waarmee ik net kon opschieten. De stoel naast me wordt naar achter geschoven en er komt een jongen naast me zitten. Ik krijg de kriebels van hem. Hij heeft een aantal tattoos en piercings, mijn lichaam registreert gevaar maar voor ik kan opstaan en ergens anders kan gaan zitten begint de docent met praten. Ik zucht en begin aantekeningen op te schrijven. Als we aan het werk gaan met de opdrachten voel ik dat de jongen naast me, me aanstaart. Ik kijk snel opzij en zie hem naar me staren, ik kijk snel weg. "Jij bent toch die beschermer?" Vraagt hij. Ik knik voorzichtig en ga door met werken. Uit het niet slaat hij met zijn hand op tafel. "Kijk me aan als ik tegen je praat bitch!" Geschrokken schuif ik de stoel naar achter en sta op. Ik zie hem opstaan en in zijn handen houdt hij een bol vuur, hij is een heks denk ik bij mezelf. De bol wordt in mijn richting gegooid en ik kruis mijn armen ter bescherming en het volgende moment hoor ik een knal en de jongen licht achterover op de grond. Ik staar naar mijn handen en vervolgens zoek ik de ogen van mijn vrienden. Ze kijken me allemaal, behalve Hayden, geschokt aan. Hayden kijkt me grijzend aan en steekt zijn duimen op. Het blonde meisje stort zich op de jongen. "Damon? Damon open je ogen." Langzaam opent Damon zijn ogen, hij kijkt mij woedend aan maar het blonde meisje trekt hem overeind. "Erica breng Damon maar naar de schoolzuster. En jij Charlot, jij mag naar de directeur om uit te leggen wat je gedaan hebt." Zegt de biologie docent meneer Jager. Ik knik en pak snel mijn spullen. "Dat is niet eerlijk, ze verdedigen zichzelf alleen maar. Hoe kunt u haar daarvoor eruit sturen, had ze hem dan zijn gang maar laten gaan. Als u haar eruit stuurt ga ik ook." Zegt Rachel en ze pakt meteen haar spullen. Na haar volgen Hayden en ook Daniel, en tot mijn verbazing staan er steeds meer leerlingen op. Op een aantal na maar dat zijn vrienden van Damon en Erica. Met zijn alle lopen we naar de directeur. Als ik op de deur klop kijk ik achter me en nog steeds is bijna mijn hele klas bij me. Ik heb me nog nooit zo op mijn gemak gevoeld in een klas. De ogen van de directeur puilen er bijna uit als hij de klas ziet met mij voorop. Als we uitgelegd hebben wat er is gebeurd, wat ongeveer een half uur duurde omdat iedereen door elkaar begon te praten, schudt de directeur zijn hoofd. "Je krijgt geen straf, wat je deed was inderdaad uit zelfverdediging en dat vind ik erg goed. Probeer alleen voortaan zulke confrontatie te vermijden." Ik knik en we staan op om naar de aula te gaan. "Hayden ik wil graag even met je praten." Zegt de directeur voor we zijn kamer uit zijn. "Moeten we wachten op je?" Vraagt Rachel. Hayden antwoordt met een glimlach: "Nee dat hoeft niet. Ik zie jullie straks wel." We zwaaien naar hem voor we verder lopen. Ben ik de enige die zag hoe nep die glimlach was, denk ik bij mezelf. We gaan aan een tafel in een hoekje zitten, en voordat de pauze over is, komt Hayden de aula in. Hij ziet er erg bleek uit, in zijn hand heeft hij een flesje met rood spul. Bloed bedenk ik me in een keer, als hij bij ons zit ontwijkt hij mijn vragend blik en giet het flesje in een keer achterover. Ik ruik de geur van het bloed en mijn hoofd begint te bonken. Ik verontschuldig me waarna ik snel opsta en naar de wc's ren. Ik haal de wc's net voor ik overgeef, de geur van bloed maakt me misselijk als ik doorgespoeld heb en wil opstaan schiet er weer een intense pijn door mijn hoofd en ik zak op mijn knieën. Beelden van een lijkbleke Hayden die dieren leegzuigt schieten door mijn hoofd, beelden van Hayden met zwarte kringen onder zijn ogen die me bespringt volgen en opeens ben ik weer in de wc. Ik geef nog een keer over voor ik opsta, duizelig loop ik naar de wasbak en was mijn mond voor ik water in me gezicht spetter wat lijkbleek is. Ik loop de wc uit en daar staan mijn vrienden te wachten. Daniel geeft me mijn tas en we beginnen naar de klas te lopen, we komen langs de schoolzuster en daar stapt Damon samen met Erica naar buiten zodra ze mij in het oog krijgen lopen ze op mij af. Binnen een mum van tijd staat mijn klas om me heen en hoor je alleen gegrom en gesis rondom me heen. Ze lopen snel de andere kant uit en ik word een paar keer op mijn rug geklopt en er worden dingen als we zijn er voor je en nu piepen ze wel anders gemompeld. Ik werp een blik op Erica en aan haar gezicht kan ik aflezen dat dit nog lang niet over is. De rest van de dag verloopt zonder problemen. Ik weet dat Hayden me een aantal keer onderzoekend heeft aangestaard maar ik ben niet van plan om hem ook maar iets over de toekomst beelden te vertellen.