Farklı Hayatlar.

Seni seviyom 💙

Aslı bana sımsıkı sarıldı.

- hayır bitanem senin suçun değil.. bu benim suçum. Çağatay gibi birini sevmemeliydim dedi.

Daha çok sarıldım.

-hiç birşey senin suçun değil. Herşey düzelecek sana söz veriyorum. Bana güven..

Dedim.. Ikimizde ağlamaya başladık.

-ben şimdi çıkıyorum.

Deyip odadan çıktım. Kız haklıydı abi.

Abim gitmeden önce onu seviyordu şimdi nasıl Asli nin Yanında bunu diyebilir. Bunu ağır ödeyecekti. Ne olursa olsun. Ister annem olsun ister abim umurumda bile değil. Bu yaptığının hiçbir açıklaması yok.

Bizimkileri görünce
-gençler aslı fiziksel olarak. Iyi ama ruhen kötü. Berbat hatta ama iyi olucak olmak zorunda. Abim bunu ödeyecek. Dedim ağlamaya başladım.

Ben ağlarken abimin sesini duydum o ara da.
Bana doğru gelip

-iyi misin güzelim
Dedi

-iyi miyim? Değilim abi hiç iyi değilim!! Öldüm lan ben aslı uyanmazsa diye. Uyandı allah ima bin şükür uyandı. Ama kız resmen ölmek için ağlıyordu lan benim omzumda. Niye geldin lan niye geldin. Sen niye geldin. Uzaklar da niye kalmadin. Sen geldin beni paramparça ettin. Asli yi bitirdin abi. O sevgilin olacak kız eğer gelirse sonucu fena olur  Bende hayat samm dedim

-yeter lan yeter. Asli yi köpek gibu seviyorum. Aşığım deli gibi. Hatta onun için geldim. Ama olmaz tamam mi olmaz. Biz olamayiz. Onu üzmek istemiyorum. O kızla da onun için sevgiliyim. Unutmak için. Dedi abim

-sana senin sevgine inanmıyorum tamam mi? Eğer sen sevseydin  uzmezdin. Seven insan uzmez abi. Yapmaz bunu. Sana yazıklar olsun dedim.

Hastaneden uzaklaşıp. Dahil kenarına gittim. Arkamdan birisi geliyordu. Tahmin etmek güç değildi. Evren di tabii ki

Sakinleştirici haplarimdan birisini aldım. Sahilde bankin birine oturdum. Evrende benim yanıma

-neden bu kadar ağır konustun abine?

-evren bak sen benim yasadiklarimin hiçbirini yasamadin. Boşuna beni anlamaya calismaya. Abim hak etti dedim

Sustu cevap vermedi.
Içim da adeta yangın vardı. Sonmuyordu. Ne kadar orda oturduk bilmiyorum ama en sonunda ben kafamı evrenin omzuna koydum.

-sana gerçekten değer veriyorum evren ama bilmiyorum. Korkuyorum sanırım. Pamirden sonra bir sevgili daha zor yaa. Cidden çok zor. Seni sevmekten korkuyorum sanırım. Dedim

-korkma hayat. Soyadının hakkını ver artık. Ben de sevmek istemiyorum seni ama. Sanırım seni seviyorum dedi.

Sasirmadan zaten bekliyordum böyle biseyi.

Biraz daha öyle durduktan sonra en kalktık. Nereye gittiğimiz hakkında bir fikrim yoktu...

Haaa?!  Ben arık nasıl daldiysam benim evime geldiğimizi bile fark etmemisim. Ben sinirle dönüp

-yaw evren eve gelmek istemiyorum çünkü Asli nin yanında olmaliyim tamam mi? Onun bana benimde ona ihtiyacım var. Ama boyle olma-     cumlemi tamamlama izin vermedi. Beni  durdurdu hemde dudaklarıyla. Oha  lan! Evren beni suan öpüyor. Bende karşılık verdim. Yaklaşık 20 saniye sonra ayrıldık. Gulumsedim.

Ilk evren konuşmaya başladı

-Hayat nasıl anlatmaliyim bilmiyorum ama. Sen benim yaşama sebebim gibi birseysin. Seni herşeyden herkesden çok seviyorum. Şaka fln değil ben senin sayende suan da yasiyorum. Intihar edicektim. Sebebini sorma lütfen ama böyle. Sonra sen geldin. Okulda terör estirdin. Dedim işte bu kız. Benim hayatımı değiştirir. Kısacası seni seviyorum
Dedi. Ben sadece tekrar öptüm onu. Ayrildigimizda
-seni seviyorum dedi.

Mutluydum hemde çok ama korkuyordum da. Yine aynı şeyleri yaşamaktan. Korkuyordum.

Amaaaan sal gitsin ucunda ölüm var kizim ne olur dedim en azından içim rahatlamıştı