Son Çıkış

Bölüm6

Sefa buluşma yerine gider.Aylin onu görür ve hemen yanına gider.Elini sıktığı an Sefa, Aylin'i tanır.Aylin,Sefa'yı masaya oturtur.Karşısına geçer ve konuşmaya başlarlar.
A: Sefa hiç değişmemişsin.
S: Aylin senin elinin sıcaklığıda aynı.
Konuşma böyle devam ederken Aylin dayanamaz ve niyetini söyler.
A: Sefa ben olanlar için pişmanım.
S:Zamanı geri getiremeyiz.
A: Haklısın.
Sefa için için çok mutludur ama yeniden terkedilmeyi kaldıramaz.Bunun için temkinli davranır.Aklıyla düşünmesi gerektiğini oda çok iyi biliyordu.Konuşurken bile Sefa içinden söyleniyordu.Engelli bir insanla yaşamanın zorluğunu bildiği için terk etmişti, şimdi ne değişti sorusunu kafasından bir türlü atamıyordu.Bir süre konuştuktan sonra Aylin'in artık ayrılması gerikiyordu.
A: Sefa artık gitmem gerekiyor.
S: Tabi, birdaha ne zaman buluşabileceğiz?
A: En kısa zamanda...
Aylin kalkar ve gider.Sefa o gün hayatında hiç olmadığı kadar mutluydu.Şarkılar söylüyordu.Kendi kendine gülüyordu.Adeta tüm acılarını unutturmuştu bu buluşma.Sefa artık emindi, Aylin ile evlenmek istiyordu. Aklıyla düşünmeyi bırakmıştı.Eve gider gitmez yengesine sarıldı öptü, Merve'ye sarıldı, çok mutluydu.Eve bile neşe getirmişti.Yengesinin yüzü cenazeden sonra ilk defa gülüyordu.Merve, Sefa'yı odasına çağırır ve sorar.
M: Abi nerden geliyor bu mutluluğun kaynağı.
S: Hani sana anlatmıştım ya Aylin ablan, onunla buluştuk bugün!
M: Nasıl oldu bu?
S: Beni aradı,dergiden almış numaramı buluşmak istedi.
M: Abi yıllar önce sana bu saygısızlığı yapan biri şimdi neden geri geldi, ne değişti?
Sefa bu cümleden sonra duraksar,içinden söylenir; " Merve haklı galiba ne değişti?" diye sorar kendine.O da istemiyordu, kötü bir şey olsun o yüzden geçiştiriyordu hep.
Sefa çok derin düşüncelere dalar...