Hindi ko na talaga makayanan ang pambabae ni Wilfredo. Ilang beses na naming napag-awayan 'to. Nagkakagalit kami, nagkakahiwalay pero nagkakabalikan din ulit. Nakakapagod na. Hindi ko nga maintindihan kung bakit pinagtatiyagaan ko siya. Hindi naman siya guwapo. Hindi rin mayaman. At higit sa lahat. Hindi naman magaling sa kama. Husto lang sa laki ng 'tarugo' pero laglag naman sa performance. Ang gusto lang, shoot nang shoot. Wala man lang foreplay. Tapos nagtataka pa siya kung bakit madalas na umaayaw ako kapag nagyaya siya.
Si Wilfredo. Ano nga ba ang nagustuhan ko kay Wilfredo? Paano nga ba naging kami samantalang wala naman ako nahihita sa kanya. Hindi naman siya pang-display dahil pangit naman siya. Hindi ko naman siya mapagsasamantalahan sa pera dahil wala rin siyang pera. Lalong hindi rin naman sa sex dahil tulad nga ng sinabi ko, butata rin siya sa larangang 'yun.
Ah...eh kasi, siya ang naka-divirginize sa akin isang taon na ang nakakalipas. Kasalanan talaga 'yun ng brownout sa loob ng sinehan, at kung bakit ba naman nagpahara-hara ako habang nagkakangkungan sila nung prosti na kasama niya. Letseng kung bakit naman kasi nangako ako sa sarili ko na kung sino ang nakauna sa akin, 'yun na ang pagtatiyagaan kong mahalin. Tsk. Kung p'wede ko nga lang baguhin pero huli na. Na-adik na ako sa finger n'ya dahil 'yun lang talaga ang masarap na ginagawa niya sa akin. Gayunpaman, I had zero orgasms. Hindi ko pa rin talaga alam kung anong pakiramdam ng totoong orgasm.
***
"Inay..." Wika ko habang tumatangis ako sa puntod ng nasira kong ina. "Inay paano po ba ako makakahanap ng katulad ni itay." Hinawakan ko naman ang lapida ng puntod ng nasira kong ama na nasa tabi lang nito sa iisang musoleo ng aming pamiya. "Paanong siya lang ang minahal mo kahit na sampung taon din ang pagitan ng kamatayan niyo. Paano at saan ba ako makakakita ng ganung klaseng pagmamahalan?"
Biglang naalala ko ang nakalipas. Kung paanong kahit patay na noon si itay ay tila laging may katalik si inay sa kanyang silid. At kapag nagtatalik sila, tila baliw na nakangiti sa kawalan si Inay. Pinagmamadan nito noon parati ang larawan ni itay at pagkatapos ay bigla uling hahangos sa silid. Mag-iingay na tila may katalik, hanggang sa dumating na 'yung puntong inatake na sa puso si inay. Hubo't hubad ito sa kanyang silid; nakasuot pa ng pink bunny headband sa ulo. Cause of death on paper, cardiac arrest. Cause of death in my opinion, insanity. Kung hindi ba naman ito baliw na walang hinto sa pakikipag-sex sa hangin.
"Inay...paano ba?"
Walang sagot na dumating. Mabuti naman. Wala akong balak mahintatakutan. Malayo pa ang halloween.
"Sige na inay...itay...aalis na ako. Babalik na lang ako sa isang linggo."
***
Naglalakad ako palabas ng memorial cemetery nang napatingin na naman ako sa isang napakagandang musoleo. Lagi kong nadadaanan 'yun noon pa. Malaki ito na tila bungalow na bahay. May gate, may hardin, may pinto at may mga pader na yari sa marmol. Nakahiwalay ito sa iba at talaga namang nakakamangha ang hitsura.
Copyright ⓒ 2017, Lee Vogue & DyslexicParanoia, All rights reserved.
"Miss, kamag-anak po ba kayo ng nakalibing diyan?" Napalingon ako sa nagsalita at nagulat na nakalapit na pala ako sa gate nang hindi ko namamalayan.
"Ha?" Natatakot kasi akong mapagalitan.
"Limang taon na po kasi ako sepultorero rito simula nang humalili ako sa ama ko, pero ngayon ko lang po nakita na may dumalaw rito."
"H-ha? O-oo." Pagsisinungaling ko. "Malayong kamag-anak."
"Ganun po ba? Heto po." May ibinigay itong susi.
"Para saan ito?"
"Bilin po kasi ng nasira kong ama na kung sakaling may dumating dito na kahit malayong kamag-anak ng nakalibing diyan, ibigay ko raw ito sa inyo para makapasok kayo sa loob. Huwag po kayong mag-alala, malinis 'yan. Nililinis ko po 'yan buwan-buwan."
Nangibabaw ang kagustuhan kong makita ang loob kaya kinuha ko ang susi.
***
Wow. Ang ganda sa loob. Parang totoong bahay. Victorian theme ang mga kagamitan sa loob. May king-sized canopy bed, salas, fire place, banyo at maliit na pantry na may lababo.
"Hayun po ang abo niya." Itinuro ng sepulturero ang isang urn sa harapan ng painting ng isang nakapaguwapong lalaki. "Sige po, maiwan ko na kayo. Dumidilim na po kailangan ko na pong umuwi. Pakiiwanan na lang po ang susi sa ilalim ng doormat.
"Sige, salamat."
***
"Don Carlos Romulus de la Fuente." Pagbasa ko sa nakasulat sa urn. "Don Carlos Romulus de la Fuente." sinsadiya kong ulitin. "Napakagandang pangalan at napakaguwapo mo." Umupo ako sa sofang nakaharap sa painting. "Don Carlos Romulus de la Fuente...wow, ibang klase--"
Nagulat ako sa biglang pag-ihip ng malamig na hangin at sa sabay-sabay ng pagsasara ng mga bintana at pinto. Umindap-indap ang ilaw na sinabayan ng biglang pagkakapunit ng harapan ng aking blouse. Sumunod na nakalas ang aking bra at ang pakiramdam na may tila hindi nakikitang lumalamutak sa boobs ko.
Hindi ko pa napupruseso ang mga nangyayari nang biglang may di nakikitang nagtanggal ng panty ko. Lumipad ito at dumikit sa bandang mukha ng nasa painting. May sapilitang nagbuka ng aking mga hita na agad namang sinundan ng pakiramdam na tila may mamasa-masang dumadampi sa aking kerokeropi.
Kinakabahan man pero hindi na napigilan,"Ohhh." Nasisindak ako sa gumagalaw kong mga nipples pero, "Ohhh." Nakababaliw kasi ang sarap ng nadarama ko sa kerokeropi ko. Natatakot ako pero, "Ahhh...ahhh!" Pakiramdam ko kasi'y may halinhinang sumubo sa aking magkabilang nipple.
Maya-maya pa, nakarinig naman ako ng kakilakilabot na ungol, pero bago pa man madagdagan ang takot ko, may naramdaman naman akong pumasok sa kerokeropi ko.
"Ohhh." Tila kasi naglalabas-masok ito sa kerokeropi ko. Basang-basa ako kaya napapapikit na lang ako at napakapit sa sinasandalan ko. "Yes, yes, yeeesss!" Napansin kong sa bawat reaksyon ko, lalong sumasarap ang nararamdaman ko sa kerokeropi ko.
Muli akong narinig ng malamig na ungol, kasabay ng nagfa-fluctuate na ilaw na sinundan naman ng pagkakaaninag ko sa isang hugis taong sarap na sarap na lumalamutak sa aking dibdib kasabay ng pagkadyot nito sa kerokeropi ko.
Napasigaw ako sa takot. Kamukha kasi nito ang lalaking nasa painting.
Multo!
Nire-reyp ako ng isang multo!
Reyp nga ba? Kung talagang reyp eh bakit...
"Oh shet! Ohhh shet..."
Feel na feel ko
[ITUTULOY]
BINABASA MO ANG
Lee Vogue's Ang Reypist Kong Poltergeist [R-18]
فكاهة[Completed] Based on the story concept and outline by DyslexicParanoia Also available at: DP After Dark Stories DyslexicParanoia Reader's Access www.restricted.dyslexicparanoia.com This short series was originally posted at: DyslexicParanoia Offici...