-Bu resimde ne görüyorsun
Rahatsız edici lanet sandalyemde biraz kıpırdandıktan sonra göz devirerek doktoruma cevap verdim.
-Lanet mürekkep ile karalanmış siyah şeyler!
-Hmm anlıyorum.Ne yazıkki bir gelişme göstermiyorsun Zoe.
Ve böyle devam edersen sonsuza kadar bu şekilde kalıcaksın belkide bu yanlız kalma isteğin ilerliyen günlerde artıcak ve şizofrene dönüşücek sonuç olarak seni bir akıl hastanesine sevk etmek zorunda kalacağım.Umarım beni anlıyorsundur Zoe.Tekrar tekrar ve tekrar sürekli bunu söylemeye devam ediyordu.Onu kesinlikle umursamıyordum aslında ben hiç kimseyi umursamzdım ve hatta hiç bir şeyi ne yapabilirim bende böyle bir kızım.Koruyucu ailem diğer kızlar gibi süslenip sevgili aramadığım için bana garip gözlerle bakıyorlar diğer insanlarda bana garip bakıyor ne yani anlamıyorum neredeyse hiç gülmediğim için insanların bana acıyan gözlerle bakmasından nefret ediyorum.Hiç biri beni anlamıyor,anlamak istemiyor,anlamak için uğraşmıyor,pisikologlar bile artık beni umursamıyor.
Koruyucu ailem benim için endişeli,ve tabi diğer insanlarda,ama nedense dünyanın en sevimli şeyine bile içimde bir gram sevgi ve sıcaklık hissetmiyorum.Evet yine fazla uzattım ama beni anlatmak kolay değil aslında diğer insanlara hatta hiç kimseye kızamam çünkü ben bile kendimi anlamıyorum...
(Sabah 07.00)
Çoktan uyanmama rağmen yatağımdan kalkmak istemiyordum en azımdan sıcak tı ve yanlız.Sıcak,yanlız ve karanlık evet belkide sevdiğim şeyler vardır,tekrar söylüyorum ben bile kendimi anlamıyorum...
Yavaş bir şekilde yumuşak yastığımdan kafamı hafif kaldırıp etrafa bakındım düz siyah perdemin küçük aralığından yeni yeni doğan güneş odama vuruyordu kafamı tekrar yastığıma koyup uyuma isteğimi bastırıp ellerimden destek alarak yatağımda oturur pozisyona geldim bir sürede bu şekilde etrafıma bakındıktan sonra artık kalkmam gerektiğini biliyordum.
Yatağımdan kalkıp odamdaki banyoya doğru yürümeye başladım sabahları sıcak bir duş almak iyi geliyordu vay canına gerçektende sevdiğim şeyler keşvetmeye başlamıştım.Kıyafetlerimi çıkarıp duşakabinin içine girdim ve sıcak suyu açıp başımdan aşağıya akmasına izin verdim.
⏳
Giyinip dolabımın kapağını kapatmıştım çantamda hazır olduğuna göre artık aşağıya inip yemek yiyebilirdim.
Mom
-Günaydın ZoeMe
-Günaydın anneDad
-Hadi Zoe yemeğini ye artık çıkmamız gerekiyor.Me
-Tamam baba geliyorum.Hızlıca ağzıma birşeyler koyup çayımdan bir yudum aldıktan sonra dışarıya çıkıp siyah supralarımı giydim ve arabaya binip babamı beklemeye başladım...
Sonunda okula gelmiştik,aslında okul en nefret ettiğim yerler arasında birinci sıradaydı bunun nedeni lanet sıkıcı dersler değildi,bunun nedeni okulun kesinlikle fazla kalabalık olmasıydı ve tabi şu karın kası olan erkeklerin peşi de gezinip duran kızlar.Bir süre daha nefret ve bıkkınlık dolu gözlerle okulumu inceledim ve artık en sonunda arabadan inmem gerektiğine karar verrerek kapıyı açıp dışarıya çıktım.
Babama el salladıktan sonra yavaş bir şekilde okul merdivenlerini tırmanmaya başladım,merdivenleri tırmanışımı sürdürürken etrafımdaki kızlara ve erkeklere ve tabi şu sevgililere fln😒göz devirmek ile yetinip yoluma devam ettim.
Sınıfa vardığımda sırama oturup ilk dersi kontrol ettim "evet bir bakalım bu gün....harika😒ilk dersim Fransızca aman ne hoş"
Kendi kendime söylenip oturduğum yerden kalkıp Fransızca sınıfına doğru ilerlemeye başladım.Tam kapıdan çıkıcakken önümden bir çocuk koşturarak geçip gitti...
Me
-Hadi ama koridorda koşmak yasak bir kere!
Lanet koca kıçlıSon söylediğimi sessizce dişlerimin arasından tıslamıştım hayata ve olanlara tekrar göz devirdikten sonra ilerlemek için bir adım daha atmıştım ki yerdeki parlak şey gözüme çarpmıştı...eğilip yerdeki gümüş kolyeyi elime aldım üzerinde bir isim yazıyordu...Taehyung
Demek Taehyung evet güzel isim muhtemelen şu koca kıçlı çocuğun adıydı ve pahalıda bir şeye benziyordu...yine kendi kendime konuşmaya başlamıştım"bakalım ilk dersim Fransızca ve bir çocuk değerli bir eşyasını düşürdü yani bu değerli eşyayı kayıp eşya bölümüne götürebilirim ve kısa sürede iş bitmiş olur.Ya daaa çocuğun arkasından gidip kendisine teslim edebilirim evet bu daha doğru olur yani bunun kesinlikle Fransızca dersine girmek istememem ile bir alakası yok"
Kolyeyi cebime koyup çocuğun gittiği yönde yürümeye başladım umarım onu bulabilirim...
Devam edecek...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ALONE
RandomYalnız olmak güzel şey... Etrafında kimse yok... Ortam sessiz... Siyah... Sadece sen... Sadece sen ve karanlık... Sen...Ve bazen... Seni bu karanlıktan kurtarmak isteyen....ama başaramayan birkaç insan... ve yine SEN...