"Seni seviyorum Midoriya."
"Biliyorum."
"Hep bunu söylüyorsun."
"Çünkü biliyorum."
"Beni sevmiyor musun?"
"Benim duygularım yok Todoroki-kun."
"Nesin sen, hayalet mi?"
"Hayır ama onun gibi bir şey."
"Saçmalamayı kes."
"Saçmalamıyorum."
"Saçmalıyorsun."
"Sen ne diyorsan o."
Todoroki ayağa kalktı.
"Nereye?"
"Tuvalet."
"Peki~"
Todoroki gidince, Midoriya da kalktı ve çerçevelenmiş fotoğraflara göz attı. Birini eline aldı ve baktı. Yavaşça gülümsedi.
"Duygularım olsaydı ağlayabilirdim."
O bakarken Todoroki gelmişti bile.
"Ah... Midoriya? Neye bakıyorsun?"
"Lise fotoğrafımız. Nostaljik di'mi?"
"Evet. Güzel günlerdi. En azından sabahları seni görebiliyordum."
"Şimdi iyi değil mi? Hiç gelmeyedebilirdim."
"Nasıl?"
"Anlasan şaşardım zaten."
"Sadece sen anlamsız konuşuyorsun."
"Öyle mi?"
"Öyle."

ŞİMDİ OKUDUĞUN
[TodoDeku] Sensiz Sabahlar -
Fanfiction"Seni sevdiğimi biliyorsun öyle değil mi?" "Gerçek olmadığımı biliyorsun öyle değil mi?"