CHAPTER 9
* The Tresspassers *
Angel's Point of View
WHAT THE HELL?! LATE NA KO!!! (_ _.)
"MANANG!!! THE HELL! BAKIT HINDI NIYO AKO GINISING?!!" Epal na katulong to, walang silbi! Sabi ko gisingin ako ng 5am! Tignan mo, 6:30am na!!! Imbyerna to! Kung ako lang masusunod, pinalayas ko na ito! NAKO!!!
"Sorry po Mam." sabay yuko niya. Stupid -_______-+++
"JUST GET OUT OF MY WAY, STUPID!!! At di ba sabi ko, YOUNG LADY ang itawag niyo sa akin? GO AWAY!!! GO!!!"
Kaumaga-umaga, panira agad ang sasalubong sa akin? AISH! -_____-
Maunahan pa ako ng Fierce na yun sa pagrampa, nakakainis! MGA PALPAK NAMAN ANG MGA TAO SA PALIGID KO!!! BADTRIP!!!
"Oh? ANO? TUTUNGANGA LANG KAYO DYAN?! ASAN YUNG DRIVER?!!!!" sigaw ko sa mga puny*mas na mga katulong na ito, WALANG MGA KWENTA!!! "Oh ano? NGANGA LANG KAYO!!! Wala kayong mga dila? Kaumaga-umaga, iniinis niyo na ako!!! MAGSILAYAS NGA KAYO!!!"
"Ohhh Angel, baby, bakit kaumaga-umaga busangot na ang mukha mo?" biglang sumulpot ang one of a kind mommy in the world.
"Is none of your business, GIVE ME THE STUPID KEYS! IM SO FREAKING LATE!!!" sigaw ko sa mga bob*ng katulong, "Ohh, by the way, umuwi na pala kayo? Akala ko kasi, wala na akong magulang. BYE!~"
Tss. Akala mo kung sinong mabait ehh! Bakit ba ako nagkaroon ng ganitong buhay?! NAKAKAINIS!!! At ngayon, bumalik nanaman sila after almost 7 years nila akong iwan sa mga bob*ng katulong na yun, ang kakapal ng mukha! Na walang HA HE HI HO HU ni isa! I HATE THEM!!! I HATE ALL OF THEM!!! Half of my life, hindi ko nafeel na may magulang ako!
T*NGIN* NILANG LAHAT!!!
"Hindi mo ba ako namiss, anak?" with her so so so very very soft voice. =___=
"No. After niyo ako iwanan mag-isa dito?!! THE F*CK MOM! Wag na tayong maglokohan dito."
"But sweety, akala ko naiintindihan mo kami ng Daddy mo."
"Oo nung una, but SEVEN YEARS! OH MY GAWD MOM! Para kayo nagiwan ng tuta na papalamunin niyo sa ibang tao!"
"But---" I cutted her off.
"END OF THE CONVERSATION! HINDI KO NA KAYO KAILANGAN!!! NEVER IN MY OWN D*MN LIFE!" Sumakay na ako, "And another by the way, thanks for this life, IM SO HAPPY! SO MUCH HAPPY, PWEDE NA NGA AKO MAMATAY SA SOBRANG SAYA."
Hindi ko napigilang hindi umiyak, umiiyak ako dahil sa tindi ng galit na nararamdaman ko sa kanila! Akala naman nila matutuwa akong bumalik sila, pinagpalit nila ako sa pera! PURO SILA BUSINESS! BUSINESS!!! HINDI AKO MASAYA KAHIT PINAPAKAIN NILA SA AKIN YUNG MGA PERA NILA!!! Nag-anak pa sila!
Iniwan nila ako mag-isa! Wala ako matakbuhan, puro katulong nalang, kung may event na kailangan ang parents, katulong lang ang nagpupunta para sa akin. Nung mga panahon na yun, may isang kaibigan akong pinaghahawakan, kaso isa rin siya. MANGIIWAN DIN!!! MANLOLOKO PA!!! ANG SAYA TALAGA GRABE!!!
Kaya hindi nila ako masisisi kung bakit ganito na ako ngayon, I GOT MY OWN *SS TO MAKE THEIR LIVES AS HELL AS MY LIFE NOW!!!
I grabbed my phone, "HELLO MEL! ANO GINAWA NIYO NA BA YUNG PINAGAGAWA KO?!!!"
["Ano ba yan, Angel, kaumaga-umaga naghihimutok ka na dyan. Yun ba? Hindi ko pa nakikita si Mr. Canteen eeeh."]
"WHAT?!! HINDI PA!!!" binato ko ng malakas yung phone ko sa labas ng bintana, "WALANG MGA SILBI!!!"
BINABASA MO ANG
A Life with a Wilson: The Come Back (On-going)
Novela JuvenilShe is a B*TCH, a SL*T, and an EVIL ONE. Ano kaya magagawa ng pag-ibig sa kanya, can it make her change or more worst than ever?
