Sorry ( One - Shot. )

Pumasok kami sa isang room don~VIP~ At umupo. Magkatapat kami.

May sinabi si Adrian dun sa waiter ata o ewan kung sino. Di ko naintindihan ang sinabi , kasi pre-occupied ang isip ko. Pabilis ng pabilis lalo ang tibok ng puso ko. Sy*t lungs! Bakit ganito?

Walang nagsasalita saming dalawa. Ayokong magsalita . Ewan ko , pero parang bibiyak yung boses ko at iiyak ako. Di ko talaga alam. Ang alam ko lang eh NASASAKTAN na ako sa kinikilos ngayon ni Adrian . :'( What did I do to him, to give me a cold treatment? HUHUHU. I don't desrve this.

Maya maya lang dumating na yung pagkain. Wala pa ring nagsasalita.

"Ehem. Kain na tayo" ~Adrian

Tumango lang ako. Now I know, may problema talaga kami. He used to tell me - before we start eating - his prayes. I feel like anytime, my heart will broke into pieces na. I can't breath GOSH. HUHUHU.

Pinilit kong kumain at kumilos ng natural kahit hindi.

Silence.

"Ehem~"

Tinignan ko si Adrian at nginitian ko siya ng pilit. "B-bakit?" Thank God, nakapagsalita na ko.

"Nica..."

Oh Gad ! Oh Gad ! My tears! I felt my tears will soon be dropping na. Nasasaktan talaga ako. Ramdam ko na eh!! Mukhang alam ko na. Alam ko na ang susunod na mangyayari. Ayoko.Ayokong marinig.

"Let's break up."

</3

(Mas feel kung may tumutugtog na sad song while reading this parts. Mas maganda din kung iniimagine niyo yung scene at kayo ang gumaganap. HAHA)

Tumungo ako para di niya makitang tumulo ang luha ko. I know it will happen naman eh , but not this soon. Bakit?Ayoko.Mahirap. Hinintay kong sabihin niya ang mga katagang JOKE LANG, pero wala. I didn't expect na magtatapos kami dito. Ayoko.Ayoko pa.

"W-why?B-bakit? May... may nagawa ba akong mali?"

Ang sakit sakit.Bakit ngayon pa?Di ba pedeng palipasin? NO. Why NOW? Bakit sa monthsarry pa namin? Bat dito pa kung san ko siya sinagot? Bakit? Bakit!!!