Rüyam Rüyalarım asla gerçek olamaz

13-tesadüfe bak

......arkamı döndüm ve yuhh yani bu burda napiyordu.içimden bir ses tesadüf olmadığını diyo ama tükirim iç sesimd.önceden nerdeydin sen bu yakışıklığı görmeden.offff merve ne diyorsun.ben shock içiyn dedeydin hemen kendimi toparlamaya çalıştım ve keadı geri almaya çalıştım.ama ne yazıkki alamadım.Dur bi dakika merve sen nasil sakinsin onun elinde çizmin var onun çizmi var NE BI DAKIKA KEADIMDA ONUN ÇIZMI VAR!!!!!

keadı yine almaya çalıştım yine alamadım.offf daha çok rezil olamam!!!!

merve:" sen burda napiyorsun ve keadımı verirmisin adı üstünde benim."

mert :" merak etme gördüm ve bu çizim bende kalacak."yamuk gülümseme.

merve:" neden? dediyim gibi o çizim benim şimdi onu bana ver-"

arkadan bir ses:"merve pirensessim burdan geçiyordum seni alim dedim kızım."

offf iyi yapmışsın baba.tam zamanında bide.mertin sırıtışı offf rezil oldum lafımı geri aliyorum daha çok rezil olabilirmişim.offff offff

mert:"seni baban bekliyor prensess sakın bekletme sonra üzülür prensessler babalarını üzmes çünkü!"yamuk gülüşü

sornra sırıta sırıta gitti daha çook rezil olamazdı.offff dur ben ne dediml lafımı geri alıyorum daha çok rezil olabilirim.babam çağlayla bana doğru illerledi ve konuşmaya başladı.

babam:" nasılsın kızım? günün nasıl geçti? o giden arkadaşınmıydı? tanıştırsaydın."

merve:" yok baba zaten acelesi varmış gitti." bu cevap iyidi yalanda söylememiş oldum.

bu arada mertin bana dedikleri.bana dedikleri yani son dedikleri şey bunu babamda bana hep derdi.

"prensessler babalarını üzmez "

bunu hep üzülebilceyi şeylerde deri.ama o nerden biliyordu yada kafadanmı attı.

babam :" gel çağlayıda bırakırım kızım oda gelsin"

beni düşüncelerimden kurtardı bi an.

merve:"tamam gel çağla zaten öyle veya böyle gelcekti.çünkü çağla bize geliyor deme ?!"

çağla:" evde işim var merve sonra gelsem ?!"

merve:" hmmm boşver sonra yap yada babam direk size bıraksın beni sana yardım edim !"

çağla:"hmm gel ama yardım etmen lazım deyil."

merve:" taman."

tabikide yardım etcektim ama böyle uzarda uzar bu konuşma.

babam:"iyi peki baban evdeyse zaten onla konuşcaklarım vardı ve bu arada çağla merve ne dersen de sana yardım eder hadi çok konuştuk arabaya."

çağla ve ben :" tamam."

babam beni az olsada tanıyordu yada arkadaş arası hariç tanıyordu kızını.hepimiz arabaya doğru illerleyip arabaya biner binmez olanları düşündüm.

---------------------------------

mert

okuldan sonra hemen arkadşımın okuluna  arbamla gittim çünkü konuşcaklarımız vardı.okulun girişine doğru illerlediyimde merveyi gördüm.uzaktan bile onu taniyabiliyordum.yanında bir kız vardı kız baya güzeldi bu çağla olması lazım.erende hep güzel kız buluyo annasını satim.yada mertin dediyi gibi herzaman"ben onları bulmuyom onlar beni bulyo abicim"

çağlanın olduğunu umduğum kız mervenim elindeki keadı çekti.ben tam mervenin yanından geçecektimki çağlanın ellinden geri aldığı çizimi gördüm ve duraksayıp mervemin ellinden aldım çizmi.baktim çizme çok güzel çizmiş beni çizmiş.bende hep derim ernene"kızları hep kendime hayran bıtakırım ben" merve keadı aldığımda sade sinirli gözüküyordu ve sonra bi utanma oldu sanki keada ne olduğunu yeni farketmiş gibi.keadı almaya çalıştı ama vermedim.bunu saklamak istedim.babası gelmişti ve ben zaten gitmeyi karar vermiştim.haha babası ona prensess diyişi çok deyşikti çok tanıdık geldi sanki yıllardır tanıyormuşum gibi.bi an içim sızladı.ben annemle babamı tatile giderken 11 yaşın daydım 12 ikime gircektim.araba kazası geçirmişiz almanyadan çıkamadan.ben annem ve babamı kaybetmişim.bendede hafıza kaybi olmuş.doktor ben hiç bir şey büyene kadar hatırlıyamiyacağımı demişti.büyüdümü kesik kesik hatırlarsın belki dedi.ama herşeyi yanlız hatırliyamazsın sana yardım alzım olur.hiç evladı olmayan bir zengin ayle beni evlatlık aldı ve bana çok iyi baktılar.bana o kurduğum çümle çok tanıdık gelliyordu sanki sık sık duymuş gibiydim bi neşe içimi sarmıştı.çok deyşik bir hissdi bu çok deyşik.

flash back

ben ve bir kız parkta akşam yamurda bankta oturuyoruz kız çok güzel ona sevgi dolu saf bakiyorum sanki hayatım herşeyim bi parçam gibi sanki onu bana dünyalarıda verseniz onu vermezmişim gibi.kız ağliyordu.

ben:" neden ağlıyorsun ? ne oldu ? beni arar aramaz geldim."

ozaman daha küçüktük galiba 11 yaşındaydım.o bemden küçük duduyordu.galiba oda10 yaşındaydı.

kız:"ben.....ben......evden kaçtım............cünkü....."

devam edemedi ağlıyordu ona sıkı sıkı sarıldım.ve onun sırtını ovdum.

ben:"ben buyrayım tamam tamam sakın ağlama ben varken kimseden korkma ben varım .... ben varım!!!"

kızın ismini hatırmlamakta zorlaniyorum.

kız:" yoksun yarın gidiyorsun ve yarından sonra doğum günün beni bırakıp gidiyorsun."

daha  çok ağladı.

ben:"geri gelecem merak etme"

kız:"söz mü?"

tatlı bakışı.

ben:"söz hadi baban üzülür prensessler babalarını üzmez."yamuk gülümsemem.

hahaha ozaman da varmış.

oda güldü bende omuzuma vurdu ve davam güldük.bana sarıldı.

--------------------

galiba yarın yani o flash back de kazayı geçiriyoru.sözümde duramadım.gelemedim geri.

ben geçmişi hatırlamak istemiyorum ama.

o.....o...kız kimdi.yaa off kafam zaten karışıktı.

kusura bakmayın bu bölümü 4 kere yazdım ve sildim .kusura bakmayın.
düşüncelerinizi merak ediyorum ve yorumlarınızı.