Rüyam Rüyalarım asla gerçek olamaz

23-be...ben.ne..nerdeyimmmm !!!

üstüm başım yanmıştı.

offff.kimse gelmeden hemen çadırda bütün üstümü deyiştirdim.birtane kısa kot şort üstüne bol baya bol bordo bi yarım kollu giyindim.ayakabılarıma allahdan birşey olmamıştı.siyah converselerimi ginip çadırdan çıktım ve ormana doğru illerledim.ormanda doğru illerlerken merti gördüm ve ona ölümcül bakışlarımı yolladı.yollun yarısında kamerayı unutuğum aklıma geldi ve tam geri dönüyordum bi tavşan gördüm.bem beyaz tombul küçü yumuşak yünlü pembe burunlu  bi tavşan.bi an içime sevgi doldu küçük ken hayvanlara bayılırdım.ona doğru yaklaştım ve tüylerini okşadım.çok yumuşaktı.benden kaçmadı tam tersi onu okşamama izin verdi.onu kucama aldım ve etrafım baktîm bi yan heryer aynıymış gibi gözüküyordu her yer.bi an korku sardı beni.tamam merve burdan çıkıcaksın.doğru olduğunu umduğum yoldan ilerlemeye başladım.bi sağ bi solla.bi geri gittim.eninde sonunda deliricek gibiydim.eninde sonunda ağcın dibine oturdum ve sakinleşmeye çalıştım.bi yandan depresona girmişinsanlar gibi boşluğa bakiyordum bi andan gözlerimden yaşlar akısordu bi yandan kucamdaki tavşanı okşuyordum.

çağla

aradan nerdese 1 saat gçmişti ve merve hala gelmemişti nerde kalmıştı bu kız yaa ?.beni unuttumu acaba ? hiç sanmam.ama en iyisi ben gidip bakim.ama ya ben gidersem o gelirse ? offf ayni yoll belki yolda buluşuruz.kampa doğru illerledim ve merveye hiç raslamadım.kampa vardığımda etrafta merveyi aradım ama bulamadım.çadırımıza girdim ama ordada yoktu.öğretmenlere sordum onlarda nerde olduklarını bilmiyordu.sonra mert gözüme batı.erenle konuşuyordu gidimi gitmimi ? git sor belki onlar biliyordur? ya ama eren orda ! ya ama mert nerden bilsinki ? ama hemp karşılaşıyorlar hep birbirilerini gözetliyorlar ? offf çağla kendini topla hadi ama merve için.mertlerin yanına doğru illerledim.vardığımda ikiside sustu ve bana 'burda ne arıyorsun / ne oldu 'bakışı atılar.

çağla:"ya mert yanılış anlama ama birşey sorcaktım ?!"

eren sorarca gözlerle.mertse sapık bakışlarla ters düşüncelerle yamuk gülümsemeyle bana baktı.

mert:"sor bakalım ben anlarım anlicamı." yamuk gülümseme.

derin nefes aldım.offf mal ya bu sahiden.tamm çağla merveye odaklan.

çağla:"offff benim zamanım yok hemen sorup gitcem mervenin nerde olduğunu biliyonmu ?!"

ona ümitlenmiştim bilir diye ona ümitdollu gözlerle bakarken o bana verdiyi cevap.

mert:"neden sordun ?!" yamuk gülümseme.

çağla:"lan sen kafayımı yedin nerde olduğunu bilmediyim için soruyorum yoksa neden sorim saklambaç oynuyor deylizde sende sıra merveyi araman lazım demiyoz  -.- !!!"

mert:"dodürüzgün konuş benimle !!!"

çağla:"offf tamam özür nerde olduğunu biliyonmu bilmiyonu ?"

mert:" ama bana neden soruyorsun onca kişi varken."

çağla:"offf tamam pes ettim soranda kabahat."

ordan ayrılmaya başladımki bileyimden biri tutdu.

mert:"dur bekle."

yüzümde zafer gülüşü vardî nedense ama içimde merveye bi anna gibi endişeleniyordum.merte döndüm ve cevap bekldedim.

mert:"en son bana çarptı ve kahvem onun üstüne döküldü üstü batmıştı.büsürü laf saydı sonra.üstünü giyinmeye gitmişti çadırınıza.sonra çadırdan çıktı ve kampyerinden ormanın derinine doğru ilerledi  sonra görmedim birdaha."

çağla:"ne?!"

bi an şok içindeydim ormanda geldiyse bana doğru gelcekti ama ya yok gelmedi yanıma yok ya nerde ya başına birşey geldiyse.ister istemez gözümden bi damla yaş aktı.ne yapcamı bilmiyordum bi an hislerim karıştı.

mert& eren:"ne oldu ?!"

çağla:"merve yok heryerde aradım yok yok işte gölde oturuyorduk kamerasını alıp gelcekti yaklaşık 1saatir gelmedi aramaya çıktım şimdi nerdeyse 1.30-2 saat dir kayıp !!!"

şiddetli ağlamaya başladım.

eren&mert:"ne !?"

erenin göğsüne yaslandım ve ağlamaya başladım.bi kolunu bana sardı bi koluyla saçımı okşadı.

mert:" beb aramaya çıkıyorum hemen hadi bb."

eren:"lan bende geliyom."

mert:"hayır sen çağlayı yanlız bırakma."

merve

allahım ben nerdeyim havva karariyo ben yanlızım ve ilk defa bukadar zaman sonra korkuyorum.benim günahım neydi? şiddetli ağlıyordum kesin gözlerim kıp kırmızı ve çökmüşlerdir.afff allahım afff bana yardım et.ya merve sakinleş biri bulur seni mutlaka.birkaç saat geçti bende bügünlük ümidimi kestim.havva kararmıştı heryer kapkaranlık.heryerden sesler geliyo.sağdan soldan yukardan önümden.her an sanki biyerden birşey çıka bilirmişbi.çok hızlı nefes alıyordum korkudan endişeden baskıdan terlemeye başladı ellerim.çook korkuyordum.bi an  burda durmam bile tehlikeli olabilveyini anladım ama ya ben gidersem onlar beni ariyorsa ve buraya gelirseler ve ben yok olmus olsam?merve her yerde  tehlike ola bilir ondan en iyisi kal olduğun yerde.ayakalkmıştım bile düşünürken.bi an  yeşilliklerin arasından bi çakal çıktı.resmen burda action yaşıyordum filimlerde gibi.korkum zaten çok büyüktü şimdi iste iyice sanki daha çok korka bilirmişim gibi korktum.bir birimize öylece baktık.korkudan yere kenetlenmiştim.bi hırladı.kalbim azımdan çıkacak gibiydi.sonra koştum koştun çokk korkuyordum zaten korkuyordum ama  şimdi kimse beni bulamaz burda kalcam korkusu ve çakalın beni yakalıcak diye bi korkum var.öylece koşuyordum.bi an nefesim kesildi ama devam koştum terledim saçlarım yüzüme yapıştı.sonra yamurda başlamazmı.arkama bakiyorum hala beni koşturuyor.bi an yerde fırladım üstüm çamur oldu sonra bi hışımda dizlerimin acımasına rağmen aya kalktım ve koştum koştum.daha çook koşamiyordum ta ormanların derinlerine geldim.nerdeyse 30-45 dk dır durmadan koştun daha koşamazdım.durdum.ellerime acıyan dizkapaklarıma yasladım ve nefesimi düzene sokmaya çalıştım.nerdeyse 5 dk geçti ama hala nefesim düzene girmedi.hala olanların etkisindeydim sanki her an heryerden üstüme birşey saldıra bilirmiş gibi.hala çok derin nefes alıp veriyordum.birden arkamdan biri beni omuzumdan tutu ve....................

♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥

bu sefer uzun yazmaya gayret ettim umarım beyenirsiniz. :)