Monica Sınıfa girdiğinde Thomas telaşlanmıştı.Zaten her zaman böyle olur. Monica ağır parfüm sıkar ve içimi bunaltır. Neden bu kadar fazla ve gereksiz bir parfüm kullanıyor anlamıyorum doğrusu. Erkelere hoş kokular salıp iyi bir izlenim bırakmak için mi ? Eğer nedeni bu ise kesinlikle yanılıyor. Çünkü parfümün kokusu çok ağır ve bunaltıcı. Her neyse Kısaca Monica'yı tanıtmak gerekirse Sarı saçları var. Yeşil gözleri ile istediği her şeye sahip bir kız. Kıskandığımı mı sandın ? Güldürmesene beni. Monica berbat ve tam bir sürtük. Herkesin altında yatabilir. Monica ben düşüncelere dalarken çoktan oturmuştu, Thomas'ın yanına. Ne ?! Thomas'ın yanı mı ? Tanrım. Sevdiğim çocuk bu kızı sevmemeli...
Ders başlayalı 10 dakika bile olmamıştı. Canım sıkılıyordu, ayrıca Thomas ve Monica'nın gülüşme seslerinden rahatsız oluyordum. Ben onları izlerken Walter nedensizce beni izliyordu. Walter son zamanlarda çok değişmişti. Kankam değildi sanki, sürekli beni düşünerek hareket ediyordu.
"Jamie?" dedi Walter. Olamaz ! Umarım bütün bunları sesli düşünmemişimdir. "Hıı, şey, kimya partnerim olmak ister misin?" diye sırıttı. Sessizce başımla onayladım. Sonunda ders bitmişti. Sonraki ders cebirdi, kim hazırlamıştı bu ders programını ? Zil çaldı ve tüm sınıflar çıktı. Walterla ben büfeye gitmiştik. Sabah kahvaltı yapmamıştım. Lanet olsun. Büfede çok sıra vardı. Bize sıra gelene kadar ders başlardı. İçimden küfürleri sıralarken yan masadan duyulan kahkaha sesleri ile başımı o tarafa çevirdim. Ne gördüm bilin bakalım! Monica ve Thomas! Gülüşüyorlar,şakalaşıyorlar,birbirlerine lakaplar takıyorlar. E yani utanmasalar birbirlerine yemek yedirecekler...Bu nasıl içime koydu anlatamam. O sinir bozukluğuyla sıradan çıkıp bahçeye indim. Banklardan birine oturdum ve başladım ağlamaya. Hayır yani ortada fol yok yumurta yok ama ben hüngür hüngür ağlıyorum. Bir yandan da kendimi olumlu yönde teselli etmeye çalışıyorum. ''Kızım kendine gel,onlar sadece arkadaşlardır.'' ''Bu kadar üzülme. Thomas o kızın yüzüne bile bakmaz.'' Kendime olan bu tesellilerim sonuçsuz! Bir türlü moralim yerine gelmiyor. Bu durumda derse de girmek istemiyorum.
''Jamie!Jamie!''
Walter koşarak yanıma geldi.
''Ne oldu?''
''Bir şey olduğu yok.Sadece biraz moralim bozuk ve yalnız kalmak istiyorum.''
''Ama..''
Yüzüne öyle bir baktım ki nasıl sinirli ve moralimin bozuk olduğunu da anladı.
''Derse girmiyecek misin ?''
''Hayır.''
''Peki.'' dedi ve arkasını dönüp gitti.
Okul bahçesinde dolaşıyordum. Belli ki, Thomas, Monica'dan hoşlanıyordu. Ne kadar bunun olmasını istemesem de olmuştu işte kahretsin. Neden hep ben kaybediyordum. Neden hep ben kırılıyordum. Hayat çok acımasız,hemde çok...
