Rebounding with The Bad Boy

Chapter 1

"Love is a serious mental illness." -Plato

---

Saturday // December 24, 2016 // 23:59

"I'd like to thank you all for coming to celebrate with us the coming of our savior..."

I looked around and marveled the beauty of our house. Hanging from the ceiling are the Christmas Holidays decorations, paintings of me were across the room and the furniture are also styled according to my liking.

Well of course, I am the Princess of the Hernaez family.

Nakita ko ang mga maid na nagmamadaling i-serve ang mga handa, lalo na't lahat na ng family members at friends ng family namin ay nandito.

May matitipunong brasong yumakap sa bewang ko, napangiti ako kahit nakatalikod dahil kilalang kilala ko na kung sino yung taong to. 

That's the beauty of love isn't it? Yung kahit hindi mo naman makita yung tao, sapat na yung nararamdaman mo para malaman siya? Kasi kahit na hindi ko nakikita na siya yun, sapat na yung mabilis na pagtibok ng puso ko para malaman na ang yumakap sa akin ay walang iba kung hindi si Wesley.

The guy I've been in love with since I was 15.

I looked at the wall clock, at nakita kong saktong alas dose na.

"Merry Christmas Babe." I turned around and his lips softly touched mine.

Naramdaman ko ang ngiti niya in-between our kisses kaya't napangiti ako. He is my home. Dalawang taon na mula noong naging kami. 

I gently broke off our kiss, at pagdilat ko ng mga mata ko ay nakita kong nakatingin na sa amin sila Mommy at Daddy, pati ang parents ni Wes. 

Nakakahiya!

Napatingin din ako sa kanya at nakitang kong nakatingin siya sa akin habang nagkakamot ng ulo. Ramdam ko ang pamumula ng pisngi ko at sabay kaming natawa ni Wesley.

"So as I was saying, Merry Christmas to everyone. Let's all eat," Nakangiting wika ni Daddy habang nakatingin sa amin ni Wes.

Naglakad si Daddy papunta sa amin, sana lang hindi niya ako pagalitan sa harap ng ibang family members namin, nakakahiya naman kasi yun.

"Merry Christmas princess," He hugged me and kissed the top of my forehead. "Sana pinatapos mo muna ang sinasabi ko bago ka nakipagtukaan..."

Natawa naman ako at si Wes. "Daddy!"

"Biro lang," Ginulo ni Daddy ang buhok ko na ilang oras kong inayos! "Merry Christmas Wesley."

Tumango at ngumiti si Wes, "Merry Christmas din po Tito."

"Osiya sige, doon na muna ako sa mommy mo." Tinuro ni Daddy si Mommy na nakikipag-socialize sa iba naming kamag-anak. "Baka namiss na naman ako non." At iniwan niya na kami Hahaha!

"Nasolo din kita," Nakangisi niyang wika. Napailing na lang ako at natawa. Bakit ako natawa? Nakakakilig kasi siya!

Minsan hindi ko alam kung bakit ako swinerte to have a guy like Wesley. Lahat ng mga tao ay sinasabing we were made for each other. Maganda ako, gwapo siya. Nasa honors kami parehas at varsity naman siya ng basketball habang cheerleader naman ako. We both belong to wealthy families at parehas kami ng group of friends that constitute of jocks and cheerleaders who are rich and popular like us.

We really are perfect for each other.

Nagtatawanan kami ni Wesley nang lumapit ang mommy at daddy niya sa amin.

"Merry Christmas, Mom." Humalik si Wes sa pisngi ng mommy niya. "Merry Christmas Dad." At tinapik naman siya ng Daddy niya sa balikat.

"Merry Christmas Tita...Tito." Nakangiti kong wika sa kanila.