bölümün aşırı geç gelmesinden dolayı çok çok üzgünüm, önceki bölümü muhtemelen unutmuşsunuzdur, o yüzden bunu okumadan onu bir daha okumanızı rica ediyorum zjnfng bu bölüm telefon konuşmasından oluşmaktadır, bilginize sunar, bol yorumlar isterim
"Hyung?"
"Jungkook? İyi misin? Neyin var
neden bu saatte aradın?"
Yoongi'nin uykudan yeni
uyandığı için çatallaşmış sesini duymak Jungkook'u gülümsetmişti. Dudakları yukarı doğru
kıvrılırken diğerinin cevap
beklediği için susmasıyla kendine
ulaşan nefes seslerini dinledi.
"Jungkook, orda mısın?"
Yoongi endişeyle gözlerini
kapattı. Gecenin 4'ünde Jungkook'un
kendini neden aradığını
bilmiyordu, ama sesini duyduğı
için memnumdu.
"Hyung."
Jungkook yeniden fısıldadı
ve kurumuş dudaklarını dili
yardımıyla ıslattı.
"Seni özledim."
"Hmm..."
Jungkook gözlerini kapattı
ve sırtını yatağı ile buluşturdu.
Önce Yoongi'nin uykulu sesi,
ardından kısık gülüşü
kulaklarını doldurduğunda
dudaklarının kıvrılmasına
izin verdi.
"Hyung... Mesajların..."
Yutkundu ve devam etti.
"Ben bir aptalım."
"Öylesin."
"Özür dilemek istiyorum
ama kulağa aptalca geliyor."
Yoongi bir eliyle gözlerini
ovalarken diğer elindeki telefonu
yastığa bıraktı ve kulağını telefona
dayadı. Yataktaki ikinci bir
yastığı kollarıyla sararken
telefona bir başka gülüşünü bıraktı.
"O zaman başka bir şey yap."
"Hiç yardımcı olmayacaksın,
değil mi?"
"Asla."
"Seni özledim."
Jungkook nihayetinde içinde
tutmayı bırakıp bu iki sözcüğü
dudaklarının arasından
dışarıya bıraktığında
gözyaşları da göz kenarlarından
akmaya başlamıştı.
Dudağını yavaşça ısırdı ve
devam etti.
"Her bir zerremle seni
özle-"
"Aptal, ağlama."
Yoongi, küçük olanın sözlerini
yarıda böldüğünde kendi
gözlerinin dolduğunu da fark
etmemişti. Kısa bir
iç çekişten sonra devam etti.
"Sana kızgınım, ve kırgınım.
Ama seni ben de özledim."
Yoongi yeniden sustuğunda
Jungkook'a sadece büyüğünün
iç çekişlerini dinlemek kalmıştı.
Yoongi her şeyiyle
Jungkook'a huzur veriyordu.
Bedeniyle, ellerinin
sıcaklığıyla, sesiyle,
hatta nefes alıp verişiyle bile.
"Yanına gelmek ve kollarımı
beline dolayarak seni
öpmek istiyorum."
"Kes şunu Jungkook."
Yoongi biraz durakladı,
güldüğünü karşı tarafın
anlamaması için dudağını ısırdı
ve gülmeyeceğine emin
olduktan sonra
devam etti.
"Kalbimle oynamayı kes."
Büyüğün sözleri Jungkook'un
kulaklarına dolduğunda
telefona sesli bir gülüş
bıraktı.
"Yanına geliyorum."
"Gelmemen için hiçbir
sebep yok."
"İstersen bana yumruk
falan atabilirsin. Hak ediyorum."
"Yüzüne yazık olacak."
"Şaka yapıyordum!"
"Ama ben ciddiyim,
Jeon Jungkook.
Bu yaptığın aptalca şeyin
bedelini ödeyeceksin."
"Baksırımı çaldın."
"Sen de benim kalbimi çalmıştın."
"Hoşuma gitti, tekrar
eder misin?"
"Kendini affettir."
Jungkook yüzüne kapanan telefonun ardından gözlerinden akan yaşları sildi ve yatakta doğruldu. Yoongi'ye gidecekti, bir daha ayrılmamak üzere.
