True Love Waits | 지홉

sekiz

kış güneşi açtı uzak cennette sanırım
cılız elleriyle değiyor tenime
yatak yutuverdi beni ve gözyaşlarımı
dün gece
bir tarafı boş olan o yatak, evet
,
üzerime güneş doğmadan kalkardım ben hep
kuşlar bile uyurlardı
ama ben çektikçe o bezi musluğun altından
sen geri koyuyorsun
,
evet, tembel tembel yatıyorum şimdileri
kıpırdayacak halim kalmadı
ölmeye yüz tutmuş
kar kaplı ağaçların gölgelerini seyrediyorum
olduğum yerden
düşünüyorum
şimdi arasam seni
açar mısın?