Chapter 2

118 7 0
                                    

#SBCh2

Kausap

Ara.

"Sinabi niya sa'yo 'yon?" Mika was shocked after telling what happened in the court---in the basketball court.

He told me everything, like he want something in me.

"Kunware ka rin, e gusto mo naman." Biglang sambit ni Cyd. She was hugging a pillow.

We were in the same dorm. Hindi na naming swinitch 'yong tv kasi mas masaya daw 'yong pangteleserye kong kwento tungkol sa basketball player na 'yon.

"Gusto ko nga, pero 'di naman sapat para sabihing mahal mo na. Sige, ipilit niyo pa." I turned to my bed and lay.

"May sinabi ba kami?" Pareho talaga silang nagsalita, they looked like accusing me and there's no way out.

"Wala..."

"Pabebe," komento ni Mika.

Ganito kami we are saying the facts, the  things we are noticing 'di naman para ma offend ka it's just we are adjusting or... want to change the style.

"'Di kaya," I began to cup my face and turned at the side. Hindi ko sila makita, feel ko 'yong sarili kong namumula.

This was Torres effect? Hindi ako napapakali sa pag-isip kung papansinin ko ba siya sa mga susunod na training.

Biglang sumulpot sila Mama sa isip ko, the words are echoing in my mind... napapapikit na lang ako at unti-unting pinagsawalang bahala ang mga usapan namin.

"Magang maga 'yang mata mo," komento ni Mika na may hawak na kape.

I just cried before sleeping, and prayed for things.

"Nagbawas lang ako ng mabigat," sagot ko.

"Ah," napatango na lang siya. "Kilos na."

We were walking through the hallway and a lot of LaSallian were staring at their books and phones.

Naalala ko malapit na pala ang mid terms.

"Nagrereview ka na ba?" I asked Cyd, she's looking at her phone's screen.

"Not really. Basa basa lang. It's fine naman 'di ba?" She asked me back.

"I'll just ask Mika." Hindi na ako bumaling sakaniya dahil baka hindi na naman ako makakuha ng tamang sagot.

Pagka siya talaga kausap mo imbis na makakuha ka ng tanong ang ginagawa niya magbibigay siya ulit ng tanong.

"I thought kasama natin siya," napalingon lingon ako nang maramdaman kong wala nga si Mika.

"You were the one who knows where she is," she said.

"Wala akong narinig na palaam."

Minsan kasi parang kabute si Mika, minsan lumulubog pero minsan hindi na lumilitaw.

"I know where she is," hinila ni Cyd ang kamay ko at dumako kami sa building na puro sports-related ang courses.

Puro na lang stalking ang ginagawa ni Mika dahil lang sa lalaking hindi niya naman makuha kuha.

I mean, patago rin kasi 'yan katulad ko pero 'yong kaniya patay malisya kaya ayan single forever... not unless hindi talaga siya straight.

"Sino ba 'yong pinupuntahan niya diyan?" I asked her. Cyd was known to be the queen of information but a baddass type.

"Boy hunting," straightforward, ayon the two-words just made me think that Mika was still a stalker.

"Knowing Mika, hindi talaga 'yan aamin, pero 'di mo alam mamaya type niya na naman 'yong ibang LaSallian." I just sighed and turned myself at one door.

Struggling Balls (On-Going) | ThomAraTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon