Chapter Fifteen

1K 33 10
                                    

 Miranda’s POV

We talked about a lot of random stuff the whole time even if I were still sleepy. Ayoko namang magmukhang driver ko lang si Linus, ‘no. Basides, baka makatulog rin siya sa biyahe.

“Malapit na ba tayo?” I asked nang maamoy ko na ang simoy ng hanging dagat. “Baka kini-kidnap mo na ako nang hindi ko nalalaman, ha,” biro ko.

“Yep,” he said as he made a turn to the right. “Iniisip ko pa nga kung magkano ‘yung hihingin kong ransom kina Tita, eh,” biro rin niya.

“Sira ka talaga!” tumatawa ako sa kalokohan niya nang biglang bumuhos ang ulan. “Oh, God!” sambit ko. I hate rains! ‘Di ko nga ma-gets ‘yung mga taong gustong-gustong magpakabasa sa ulan. Aside from the fact na mababasa ka, magkakasakit ka rin.

Nakita kong may pinipindot siyang button, which I assumed na para ‘yun sa hard-top. [A/N: Hard-top ‘yung tawag sa metallic roof ng convertible; soft-top naman ‘yung cloth-like roof ng convertible.]

“The jacket that I wore earlier is at the back, kunin mo muna ‘yun at gamitin,” utos niya.

“Pa’no ka?”

“Don’t worry. I don’t catch colds easily,” sabi niya habang patuloy na pinipindot ‘yung button. “Damn!” he cursed. “Bakit ngayon ka pa nasira?” frustrated na sabi niya habang sinusuntok ‘yung manibela.

‘Di ko mapigilang tumawa sa frustration niya. Ang sadista ko ba? Eh, ang cute niya kasi. “Calm down! Malapit lang na rin naman tayo, hindi ba?”

He nodded at pinaharurot niya ang kotse.

“Linus, slow down the car!” I yelled at him. “Kung gusto mo nang mamatay, ‘wag mo akong isali, ha? You know very well that the road is slippery. Ano ba kasing pinagmamadalian mo samantalang sinabi mong malapit na tayo?” I glared at him.

As expected, hindi siya natinag sa akin. On the contrary, imbis na matakot, eh pinagtawanan niya lang ako, making me more annoyed at him. Ang galing, ‘di ba? “Do you really think this is funny?” I crossed my arms while waiting for him to stop laughing.

“Ngayong ko lang nalamang nagger ka pala,” he shook his head while still grinning from ear to ear. “I’m already having second thoughts of marrying you.”

“Eh ‘di mas mabuti,” I said a matter-of-factly. Pagkatapos no’n, tahimik na kaming dalawa.

Maya-maya pa ay nakapasok na kami sa isang madilim na kweba. ‘Di joke lang! [Corny, pweh!] Pumasok na kami sa garahe.

Sinalubong naman kami ng isang babaeng may kaedaran na habang may bitbit na dalawang malalaking payong.

“Manang!” Linus quickly embraced her. ‘Eto na siguro ‘yung pinagmamalaki ni Linus, si Manang Felicita.

“Magandang hapon po, Manang Felicita,” bati ko sa kanya nang nagkahiwalay na sila ni Linus.

“Aba’y ang bait nitong batang ‘to, ijo! Gusto ko na siya agad,” wika nit okay Linus bago bumati sa akin habang nakangiti, “Magandang hapon din sa’yo, ija. Manang Fely na lang para maikli.”

“Ang swerte ko nga sa kanya, Manang Fely, eh. ‘Di lang maganda, mabait pa,” he playfully wiggled his eyebrows while looking at me. Agad naman akong pinamulahan ng mukha. “Parang ikaw lang ho, ‘di ba,” lumipat naman ang kanyang tingin kay Manang Fely.

“Susmaryosep ‘tong batang ‘to! Tama na nga muna ‘yang mga pambobola mo. Ba’t ba ang basa mo?” mahahalata mo talaga ang concern sa tono nito.

“Eh nasira ho kasi ‘yung bubong ng sasakyan ko,” sabi ni Linus.

“Osya, sya! Hetong payong,” inabot niya it okay Linus. “Ipapakuha ko na lang kay Billy ‘yung mga gamit n’yo nang sa gano’n ay makapagpalit na kayo ng damit at makapagpahinga na muna.”

“Salamat ho,” sabi ko bago kami umalis.

Binuksan naman ni Linus ‘yung payong at kami’y sumilong na dito.

Medyo nababasa pa rin ako sa ulan kahit malaki ‘yung payong na ibinigay ni Manang Fely. Kaya laking gulat ko nang ipinulupot ni Linus ‘yung kamay niya sa bewang ko. This mere gesture of his already sent shivers to my system. I had to get out of his embrace. Pero nang sinubukan kong umusog palayo sa kanya ay lalo lang niyang hinigpitan ang pagkakahawak niya sa bewang ko.

“’Wag ka na kasing malikot, mababasa ka lang ‘pag nagpumilit ka pa,” sabi niya.

I bit my lower lip. This has to stop. Ayoko nang maramdaman ‘tong mga nakakakiliting sensasyong ibinibigay niya sa akin. I know I’m being hard-headed but I shouldn’t let my guards down when I’m with him. Kaya mahina ko siyang itinulak, sapat lang para ako’y makawala sa kanyang kapit.

Suddenly, he let go of the umbrella and there was nothing but me and the rain and Linus. “What the hell did you do that for?” I snapped at him pero tinitigan niya lang ako. I’m so not in the mood for a staring game. Gumalaw na ako para kunin ‘yung payong when he took me by surprise.

Hinawakan niya ang magkabila kong pisngi and he crushed his lips to my lips. All of me was screaming that this isn’t right but my traitorous body didn’t move. Due to shock, I wasn’t able to respond to his kiss. Pero nang kalaunan, bumigay na ako. Tinugunan ko na ito at unti-unti na niyang binitawan ang magkabila kong pisngi. Sooner, his left hand transferred to my waist and the other, caressed my nape. And I can’t help but moan. This guy really knows how to kiss, well not that I’ve kissed a lot of guys to compare with. Obvious naman kasing si Xander lang ang naging boyfriend ko pero we never got close to this. Sa tagal namin, Xander’s kisses never felt like this – hot and passionate. His kisses always seemed to show respect and I loved him for that. But with Linus, I feel so electrified. It’s like all of my senses are in a riot with just one touch. Oh, God! Why am I even comparing them? He continued to caress the back of my neck. As if my hands had a mind of their own, they slid under the hem of Linus’ soaked white shirt. And I let my fingers explore what was underneath and they didn’t disappoint me. Katulad na katulad lang ito sa inaasahan ko. Gosh! I’m such a pervert. The ridges of his abdomen welcomed me and it seemed to be driving him crazy, as soft moans escaped from his mouth, kissing me harder this time. I gasped as he bit my lower lip. Heaven, help me! This guy is just so naughty. Agad niyang ipinasok ang kanyang dila sa bibig ko. His expert tongue devoured my whole mouth. I can’t even explain why I feel so hot when it was still raining. When he was done, he slowly pulled away, sucking the life of me. I quickly gathered some air ‘cause I think I’m gonna die anytime soon. He did the same thing, too, nang ipinagdikit niya ang mga noo namin. We both grinned at our mischievousness. Buti na lang talaga walang nakakita sa amin. Kung hindi, baka namatay na ako sa hiya.

Kinuha na ni Linus ‘yung payong pero this time, isinara na niya iyon. He quickly went to my side and snaked his arms to my waist. We walked arm in arm towards the house and in that moment, I knew my guards were up to no good. ‘Cause even if I knew this was wrong, everything just feels so right and in his arms, I haven’t felt any safer. I hate to admit but I totally love the rain!

It’s been awhile since I updated. I really thought I was going to give this up but thanks you – those who are reading this, those who recently followed me and most especially to those who left a comment – I decided not to. You are the reason why I’m going to continue this. Yes, you. ;)

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: May 08, 2014 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

I Lust YouTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon