Doktorlar Taehyung için uğraşıyordu. Kız da uğraşıyordu ama elinden çok bir şey geldiği söylenenezdi.Bayılmak üzereydi. Ve öyle oldu. Bayılmadan duyduğu son ses Teahyung'un kalp atış sesleriydi.
***
Kız uyandı. Kendini her gün gördüğü hastane odalarında buldu. Pek şaşırmamıstı. Çünkü Taehyung'a birşey olucak ihtimaline bile kahroluyordu. Bayılması normaldi.
Birden aklına geldi TAEHYUNG! Hemen kolunda serumları çıkardı. Adımlarını kapıya çevirdi ve koşmaya başladı.Her adımında sanki daha da boğuluyordu.
26 nolu odayı görünce daha da hızlandı. Odaya girmeli ve Teahyung'a sarılmalıydı.
Odaya girdi fakat sessizce. Şanslıydı ki Taehyung uyuyordu.
Kendini saldı. Hıçkırarak ağlamaya başladı. Kimse duymazdı onu. Rahattı.Yeter bu kadar dedi ve Taehyung'a yaklaştı. Ona hiç sarılmamışti. İlkdi bu.Tam sarılıcakken komidindeki pembe kağıt dikkatini çekti. Merakına yenik düştüve aldı kağıdı. Umarım dedi kendi kendine, umarım benden başkası ona mektup bırakmıyordur.
Taehyung'a baktı. Ona bakıyordu. Bir an panikledi. Ne yapacağını bilememişti. Taehyung'un sorusuna ne cevabını vereceğini bilememişti.
-Sen benim kalbim misin?
