My Unpredictable Mistress -Editing-

MUM - 21

KATHRYN.

Every decision we make is our own choice and it’s my choice to be his mistress. I chose to love him kahit na alam kong ikakapahamak ko, kahit na alam kong makakasakit ako ng iba.  I depend too much on him for my happiness kasi ang tingin ko siya lang ang may kayang mag-pasaya sa’kin ng ganun but now I know na walang kahit sino ang responsable sa kasiyahan ko kundi ang sarili ko. I didn’t chose being a mistress because of his attention, I chose being his mistress because it was a challenge for me. Too immature right? And now, this is my karma for being a immature bitch.

Matagal na panahon na din ang nakalipas pero hanggang ngayon pinagbabayaran ko pa rin lahat ng nagawa ko. Hanggang ngayon nakadikit pa din sa’kin ang pagiging kabit, not because kabit pa rin ako kundi dahil yun na ang tingin sa’kin ng karamihan. Bitch. Mang-aagaw. Slut. No Other Woman. Ahas.  Hindi ko na kailangan idefend ang sarili ko sa rason na ‘nag-mahal lang ako’  dahil sobrang gasgas na nyang reason na yan at kahit anong sabihin kong reason naman ang sabihin ko, hindi pa din mag-babago ang tingin sa’kin ng iba. Tanggap ko na yun. People will just hate me more kahit malaman nila ang buong storya ko. Anyway, kung may balak ka maging isang katulad ko, I’m warning you, don’t go for it. Always remember kahit gano kalaki ang pagmamahal mo sa lalaking yan, tayo pa rin ang mali sa una at sa huli. Wala din kahit sino ang deserve na malimos o makihati sa pagmamahal ng isang tao. Walang taong deserve maging kabit at wala din taong deserve na masaktan ng sobra dahil sa mga kabit.

“Hey, matagal ka pa dyan? Malelate na tayo. Bilisan mo.”

“Una ka na sa car, sunod na ako.” Sigaw ko.

Bago ako bumaba, humarap muna ako sa salamin at sinabi sa sarili ko na, ‘Just be brave and forgive yourself’ Routine ko na yan, everytime na lalabas ako at haharap sa maraming tao.

When I came downstairs, nakita ko siya kaagad. Akala ko  ba mauuna na to sa sasakyan?

“What are you looking at?” Then he laughed.

“Akala ko nauna ka na sa car.”

“Baka mawala ka kasi.” Tinawanan nanaman niya ako, para siyang ewan.

“Mawawala ba ako, nasa bahay ko lang naman ako.”

“Wala ka kayang kasama dito.”

“Meron, nauna lang sila kaya let’s go na.” I smiled at him.

Tumingin lang siya sa’kin.

“Why?” Sobrang weird talaga nitong lalaking to, ba’t kaya ako nainlove dito noh? Siguro yung pagkaweird niya yung pinang-gayuma niya sa’kin.

Nakatingin pa rin siya sa’kin pero this time nakangiti din siya.

“Weirdo.” Inirapan ko siya, halata kasing nagpapacute na sya ngayon.  “Hoy, baka matunaw na ako nyan.”

“Some people are worth melting for.”

Natawa nalang ako sa sinabi niya. “Corny mo.”

“But it’s true. You’re worth melting for. I mean, sa lahat naman ng aspect worth it ka.” Biglang nag-froze ng panandalian yung mundo ko dahil sa sinabi niya. Grabe talaga ‘tong lalaking to alam na alam kung pano ako pakiligin pero syempre hindi ko pinapahalata yun.

“Thanks.”

“Thanks lang? Walang kiss?” Pang-aasar niya.